Leslynn woonde met haar man en kinderen in een stacaravan terwijl ze timmerden aan hun tiny house in Stekene.
Leslynn (33): ‘Op een paar dozen na paste ons hele hebben en houden in de caravan. Ook dát is duurzaamheid’
De een heeft aan een boswandeling in het weekend genoeg, de ander zou elke minuut van z’n leven in de natuur willen doorbrengen. Leslynn (33) woonde met haar man Jasper (35) en kinderen Axel (11), Moa (5) en Inti (3) in een stacaravan terwijl ze timmerden aan hun tiny house in Stekene.
‘Een paar jaar geleden kochten Jasper en ik een groot oud herenhuis in Zomergem, dat we op eigen houtje opknapten. Hoewel we met z’n vijven zijn, beseften we tijdens de verbouwingen pas dat ons huis wel héél groot was. Zoveel plek hadden we eigenlijk niet nodig, want elk vrij moment brengen we buitenshuis door. Onze kinderen doen niets liever dan wandelen, fietsen en zich urenlang amuseren in het bos of de speeltuin. Bovendien brengt zo’n grote woonst ook torenhoge energiefacturen met zich mee. Dat moet toch anders kunnen, vroegen we ons hardop af. Na heel wat research besloten we ecologischer en minimalistischer te gaan leven door een tiny house te bouwen midden in de natuur.’
Als we vertellen dat we met z’n vijven op een oppervlakte van zeventig vierkante meter wonen, moeten mensen vaak slikken.
‘Helaas verliep de zoektocht naar een geschikte bouwgrond, mede door ons beperkte budget, allesbehalve vlot. Tot we hoorden dat er in Stekene een recreatiegebied, waar vroeger vakantiewoningen stonden, zou worden omgevormd tot een grond waar permanent gebouwd mocht worden. De nieuwe verkaveling bleek vlak aan een bos te liggen. Jasper en ik waren op slag verliefd. Onze nieuwe woning beschikt onder meer over zonnepanelen, een groendak, vloerverwarming en een zonneboiler. Voor het terras kozen we voor waterdoorlatende verharding, zodat het regenwater rechtstreeks naar de bodem gaat.’
‘Als we vertellen dat we met z’n vijven op een oppervlakte van zeventig vierkante meter wonen, moeten mensen vaak slikken. Axel heeft z’n eigen kamer, maar onze dochters Moa en Inti delen er een en slapen in een stapelbed. Om plaats te besparen kozen we voor een lange kastenwand op maat in de gang waarin we alles hebben geïntegreerd, zoals het berghok voor de wasmachine maar ook onze kleerkasten. Aangezien er geen kelder of zolder is voorzien, moesten we inventief zijn met opbergruimte. Zo zit er in het toilet een vals plafond verwerkt waar onze voorraad wc-rollen in verstopt zitten.‘
De zigeuners
‘Door de beperkte ruimte leer je niet alleen de kamers zo praktisch mogelijk in te richten, je wordt ook gestimuleerd om minimalistischer te leven. Maar dat zijn we al gewend, vorig jaar woonden we met het hele gezin nog in een stacaravan. Toen ik met dat idee op de proppen kwam, verklaarde iedereen – Jasper incluis – me stapelgek. Toen ons huis eenmaal verkocht was, gingen we op zoek naar een appartement om te verblijven terwijl onze nieuwe woning wordt gebouwd. Maar tijdens die bezoeken met de vastgoedmakelaar duurde het nooit lang tot de kinderen het kot afbraken (lacht). Arme onderburen, dacht ik.’
‘Aangezien we er in de zomer weleens met de tent op uit trekken, leek het me nog wel leuk om tijdelijk te kamperen. Uiteindelijk wist ik Jasper te overtuigen en kochten we een tweedehandsstacaravan. Familie en vrienden noemden ons toen steevast “de zigeuners”, maar het was een van de beste beslissingen die ik ooit nam. Door kleiner te leven word je je snel bewust van alle spullen rondom je die je eigenlijk helemaal niet nodig hebt. Zoals dertig paar sneakers of een hoop speelgoed waar maar tien procent van wordt gebruikt. Toen we nog in ons groot herenhuis woonden, hadden we kamers tjokvol rommel.’
Door kleiner en groener te wonen, kregen we al een voorsmaakje van hoe het leven in ons tiny house er zou gaan uitzien.
‘Door te verhuizen naar de caravan, waren we verplicht van te ontspullen. Met als resultaat dat ons hele hebben en houden in de caravan paste, op een paar dozen na die bij m’n schoonmoeder stonden. Ook dát is duurzaamheid. Door kleiner en groener te wonen, kregen we al een voorsmaakje van hoe het leven in ons tiny house er zou gaan uitzien. We hadden niet alleen kippen en een composthoop, de kinderen konden ook eender wanneer op hun fiets springen om in het bos te gaan spelen. Als kind had ik paarden en was ik zo goed als altijd buiten. Toen al had de buitenlucht een rustgevend effect op mij. Ik ben heel blij dat ik die liefde voor de natuur en de dieren aan mijn kinderen heb kunnen doorgeven. Ze eten plantaardig, worden ’s ochtends gewekt door het tsjirpen van de vogels en beschouwen de eekhoorns in het bos bijna als hun huisdieren. We stonden ooit eens met z’n vijven uit het raam te kijken toen er een moederree met haar twee jongen voor onze caravan stond. Waarom zou je nog een televisie in huis halen?’
Volg Leslynn en haar gezin op Instagram via @leslynn_m.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
