‘Wat maakt dat er geen ruimte is om te sparen.’
Lien (32) laat in haar portemonnee kijken: ‘Per maand geven we ongeveer € 1000 uit aan boodschappen’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Lien (32) is psychiatrisch verpleegkundige in een psychiatrisch ziekenhuis en heeft een zoontje van 20 maanden. Ze praat open over haar financiën.
‘Intussen werk ik al negen jaar als verpleegkundige. De eerste zeven jaar was ik aan de slag in een woonzorgcentrum, maar sinds twee jaar werk ik als psychiatrisch verpleegkundige op de ouderenafdeling van een psychiatrisch ziekenhuis. Samen met mijn collega’s sta ik in voor de medicatiebedeling en verzorging van patiënten met een psychische kwetsbaarheid. Sinds ik de overstap durfde te maken en werkzaam ben in de psychische zorg, haal ik veel meer voldoening uit mijn job. Vaak kunnen we onze patiënten goed begeleiden en helpen we hun leven wat draaglijker te maken. Ik vind het fijn om te zien als ze vooruitgang boeken en beter uit het ziekenhuis wandelen dan dat ze bij ons binnengekomen zijn.’
80 procent
‘Ik werk in shiften, en dat is zowel een voorals een nadeel. Wanneer ik de vroege shift draai, ben ik vaak om 16 uur alweer thuis. Werk ik de latere shift, dan ben ik pas thuis tegen 22 uur. Bovendien werk ik één weekend op de twee, wat eveneens zowel een positief als een negatief punt is. Het is niet altijd fijn om tijdens het weekend te werken, maar daartegenover staat natuurlijk wel dat ik soms tijdens de week een paar dagen thuis ben. Over het algemeen kan ik niet klagen over de verhouding tussen werk en privé.’
‘Sinds ik ben bevallen van ons zoontje, dat twintig maanden is, werk ik 80 procent en heb ik meer tijd om door te brengen met mijn gezin. Ik werk dan ook om te leven. Ik kan ervan genieten wanneer mijn vriend en ik samen en dagje thuis zijn en leuke dingen met ons kindje doen. Dat hoeft niet veel te kosten. In de auto springen, gaan wandelen met de buggy en een speeltuin opzoeken waar onze kleine kapoen zijn hartje kan ophalen: dan is de dag voor mij al geslaagd!’
Sinds enkele maanden gaat ons zoontje niet meer naar de crèche. Daardoor sparen we makkelijk € 500 per maand uit.
Geen ruimte
‘Afhankelijk van het aantal weekends en feestdagen waarop ik werk, heb ik een netto-inkomen van € 2250. Ik vind dat niet weinig, maar ben wel van mening dat ik wat meer zou mogen verdienen. Het is zwaar werk, zowel psychisch als fysiek. Zo is het al meer dan eens gebeurd dat ik werd uitgescholden, maar ook fysieke agressie is geen uitzondering. Vandaar dat ik vind dat het loon wat hoger mag. Mijn vriend en ik hebben een gezinsinkomen van zo’n € 3800 per maand. Daarvan gaat € 2700 naar alle kosten die nodig zijn om ons huishouden draaiende te houden. Daarnaast geven we per maand ongeveer € 1000 uit aan boodschappen, wat maakt dat er geen ruimte is om te sparen.’
Feest met taartjes
‘Sinds enkele maanden gaat ons zoontje niet meer naar de crèche, dus sparen we makkelijk € 500 per maand uit. Omdat mijn partner halftijds werkt en vooral ’s nachts aan het werk is, kan hij overdag voor ons kind zorgen. Als hij toch moet werken, kunnen we op mijn ouders rekenen om zoonlief op te vangen. We hebben het geluk dat mijn mama regelmatig kledij voor hem koopt. Elke maand stort ze nog eens € 100 op zijn spaarrekening en driemaandelijks zetten wij € 150 voor hem opzij, waardoor hij al een aardig bedrag aan de kant heeft staan. Op onze rekening staat momenteel al enige tijd € 10.000.’
‘Op het einde van de maand houden we niets over, maar het belangrijkste is dat we niets tekortkomen. Het is soms krabben, maar zodra onze lonen worden gestort, is het feest. Dan ga ik tijdens mijn eerste vrije weekend naar de bakker en koop ik suikerbrood, pistolets, koffiekoeken en taartjes om zo een dag met mijn gezin te vieren. Genieten van de kleine dingen is zo belangrijk, en van die taartjes genieten we nu eens echt!’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
