‘Je transformeert naar een nieuwe levensfase en er is geen weg terug naar hoe het daarvoor was, daar moeten de meeste moeders toch even voor gaan zitten.'
Auteur Lies Clerx: ‘Mama worden kan je vergelijken met de pubertijd’
Auteur en psychologe Lies Clerx heeft het in haar nieuwste boek ‘Moederziel maar nooit alleen’ over de cruciale periode waarin vrouwen die net een kindje kregen hun nieuwe identiteit als mama vormgeven. ‘Je wil je kinderen op een goede manier grootbrengen, maar ook jezelf in dat avontuur niet kwijtraken’, zegt ze.
‘Matrescentie’ beschrijft de overgang van vrouw zijn naar moeder zijn, een proces dat gepaard gaat met hormonale schommelingen, emotionele uitdagingen en veranderende relaties. Een op de vijf vrouwen kampt met psychische problemen in de perinatale periode. Meer aandacht voor dit proces tijdens de perinatale periode zou ons begrip van wat moeder worden écht is, kunnen versterken en veel leed kunnen verzachten. ‘Er zijn al heel wat boeken geschreven over hoe je kinderen best opvoedt, maar eigenlijk wordt er weinig stilgestaan bij wat een bevalling en bijgevolg het moederschap doet met een vrouw’, vertelt Lies Clerx.
Schreef je dit boek uit eigen ervaring?
‘Ik heb een beetje overdreven in het mama zijn, ik heb namelijk vier kindjes (lacht). De oudste is veertien en de jongste drie. Ik vind dat die identiteit van mama zijn zich echt moet verweven met wie je tot dan was. Je bent een vrouw, je werkt en je hebt hobby’s/ passies, maar plots is er een kind en dat zorgt er toch voor dat je met een andere bril naar het leven gaat kijken.’
Worstelde jij met die nieuwe identiteit als mama?
‘Absoluut! Ik werkte nog in Nederland waardoor ik best wel lang moest pendelen. Ik weet dat ik in de auto vaak zat te piekeren over die grote verantwoordelijkheid die ik plots had, want wat als ik een auto-ongeluk zou krijgen? Wat zou er dan met mijn kind gebeuren?’
Het proces van moeder worden noem je matrescentie en je vergelijkt het met de pubertijd.
‘Klopt. Er zijn heel veel parallellen tussen de pubertijd en de periode van matrescentie. Je transformeert naar een nieuwe levensfase: een volwassene met een kind, een levend wezen dat plots van jou is. Die hormonale veranderingen houden ook enorm huis in je lijf én je herkent jezelf vaak fysiek en mentaal niet meer. Er is geen weg terug naar hoe het daarvoor was, daar moeten de meeste moeders toch even voor gaan zitten.’
Er is geen weg terug naar hoe het daarvoor was, daar moeten de meeste moeders toch even voor gaan zitten.
Sommige mama’s zullen zeggen dat ze net níet veranderd zijn door mama te worden?
‘Dat zijn dan toch echt straffe madammen! Langs buiten ben je misschien nog wie je was, maar aan de binnenkant is er sowieso een verandering aan de gang, al zullen niet alle mama’s dat (meteen) in de gaten hebben. Het kan ook eigenlijk niet dat je helemaal dezelfde bent als ervoor, want als mens ben je altijd in beweging. Misschien zeggen sommige vrouwen dit omdat ze niet willen dat hun omgeving denkt dat ze niet meer zullen uitgaan of andere leuke dingen doen nu ze mama zijn? De maatschappij stuurt er ook op aan dat we als mama’s net hetzelfde doen als ervoor en liefst zonder hulp te vragen. Maar dat gaat natuurlijk niet! Het is echt oké om dat moeilijk te vinden. En het is nog meer oké om hulp te vragen’
Heel wat vrouwen krijgen babyblues, heeft dat te maken met al die veranderingen?
‘Zeker. Alle hormonen die in je lichaam rondzweefden toen je zwanger was verdwijnen uit je systeem eenmaal je kindje ter wereld komt, en dat zorgt voor een dipje in bepaalde stoffen, onder meer je gelukshormonen. Weet gewoon dat dit niet voor altijd duurt en voel je zeker niet schuldig als vrouw. Als omgeving moet je hier ook begrip voor hebben, het is niet zo dat een vrouw niet blij is met haar kleine spruit, maar ze moet gewoon even wennen aan die nieuwe rol.’
Anderen voelen zich niet onmiddellijk mama?
‘Niet iedereen zit op een roze wolk na de bevalling. Sommigen vinden hun baby zelfs niet mooi die eerste dagen of hadden liever een jongen in plaats van een meisje gehad of omgekeerd, en dat is helemaal oké. We spreken hier helaas te weinig over, dat is nog steeds taboe, terwijl we ook maar mensen zijn en recht hebben op onze eigen mening en gevoelens.’
Mama’s denken omdat ze er zelf voor kozen om kindjes te krijgen, dat ze er ook zelf maar voor moeten opdraaien of die zorg niet mogen uitbesteden van tijd tot tijd. Maar it takes a village to raise a child!
Herken je zelf het schuldgevoel dat veel mama’s hebben als ze zichzelf eens op de eerste plaats durven zetten?
‘Absoluut. Mama’s denken omdat ze er zelf voor kozen om kindjes te krijgen, dat ze er ook zelf maar voor moeten opdraaien of die zorg niet mogen uitbesteden van tijd tot tijd. Maar it takes a village to raise a child! Dat mogen we niet vergeten. Het is zo makkelijk om jezelf weg te cijferen. Maar een mama die goed voor zichzelf zorgt kan vanuit die rust goed verbinden met haar kind. Je doet er dus jullie beide een groot cadeau mee als je jezelf niet verliest in die rol.’
Welke gouden tip(s) heb je voor vrouwen die het lastig hebben na hun bevalling?
‘Het zit vaak in de kleine dingen. Heel belangrijk is even inchecken bij jezelf. Hoe is het met je en wat heb je nodig. We doen dit vaak bij anderen, maar niet bij onszelf. Als je ’s morgens je tanden poetst, kijk in de spiegel en vraag eens aan jezelf hoe het met je gaat. Als het antwoord niet zo positief is, moet je nadenken over wat ervoor kan zorgen dat je dit kan veranderen. ‘s Avonds eens gaan sporten of met een vriendin afspreken, om maar iets te noemen, zolang je maar eens even uit die “zorgrol” kan stappen. Verder zou ik elke mama willen leren een milde stem voor zichzelf te ontwikkelen. We kunnen zo hard zijn voor onszelf. Wees je bewust van de dingen die je jezelf toefluistert, en probeer eens om die boodschap wat milder te formuleren. Je bent het waard!.’
Wat is doel van je boek?
‘Ik wil mama’s dichter bij zichzelf laten komen. Door te kijken naar de pijntjes diep vanbinnen waar ze tot op heden nog geen vat op hadden. Een kind is namelijk een enorme spiegel. Als je van je kind iets niet kan verdragen, leer je waar jij het als persoon eigenlijk lastig mee hebt. Je bent meer in lijn met je noden en zo word je echt een gelukkiger mens.’
Je wil je kinderen op een goede manier grootbrengen, maar ook jezelf in dat avontuur niet kwijtraken. Het lijkt een evidentie, maar toch staan we er te weinig bij stil wat we nodig hebben om ons ook als mama gelukkig te blijven voelen.
Je reikt daarvoor praktische handvaten aan in je boek. Wil dat zeggen dat jij alles op een rijtje hebt als mama?
‘Natuurlijk niet! Voor mij is het ook nog altijd een zoektocht, maar je moet die blijven voeren. Je wordt plots mama, maar je bent dit wel voor de rest van je leven. Je wil je kinderen op een goede manier grootbrengen, maar ook jezelf in dat avontuur niet kwijtraken. Het lijkt een evidentie, maar toch staan we er te weinig bij stil wat we nodig hebben om ons ook als mama gelukkig te blijven voelen.’
Heb je enkel vrouwen als doelpubliek voor je boek?
‘Zeker niet! Ook mannen hebben er absoluut baat bij om dit te lezen. Ze krijgen meer info over wat er zich afspeelt in het hoofd en lijf van hun partner, maar ook zíj komen in een nieuwe rol terecht en ondergaan een groot deel van die veranderingen, dus het is voor hen ook heel herkenbaar.’
‘Moederziel maar nooit alleen’, 24,99 euro bij Bol.com.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
