‘Het is járen geleden dat ik me nog zo onbezorgd en zorgeloos voelde.’
Linde Merckpoel (40) in ‘De Expeditie: Namibië’: ‘Ik had geen heimwee en dat toont dat ik naast mama ook nog lekker mezelf kan zijn’
In ‘De Expeditie: Namibië’ trekken acht BV’s door de adembenemende, maar genadeloze woestijn van Namibië. Eén van hen is tv- en radiomaker Linde Merckpoel (40): ‘Als ik zie hoe gelukkig ik eruitzie in het programma, dan besef ik dat ik geen schmink nodig heb om me goed in m’n vel te voelen!’
In ‘De Expeditie: Namibië’ ondernemen ex-doelman en voetbalanalist Frank Boeckx, acteurs Willem De Schryver, Janne Desmet en Tom Van Dyck, tv- en radiomaker Linde Merckpoel, presentatrice, actrice en zangeres Nathalie Meskens, advocaat Omar Souidi en radio- en online host Flo Windey een uitdagende reis door de oudste en meest onherbergzame woestijn op aarde: de Namib-woestijn in Namibië. Samen trotseren ze reusachtige duinen, uitgestrekte woestijnlandschappen en bloedhete temperaturen die oplopen tot 54°C. Met een loodzware woestijnkar trotseren ze maar liefst 1954 km lang dit niemandsland te voet en bereiken ze plekken waar nog nooit eerder iemand is geweest. Expeditieleider Henk-Jan Geel en woestijnexpert Koen De Leeuw begeleiden de groep. ‘Ik wist direct dat ik hier supergraag aan wilde meedoen’, vertelt Linde. ‘Dit avontuur is namelijk àlles wat ik zalig vind.’
Vertel.
‘Ik hou van reizen, nieuwe dingen ontdekken, fysieke inspanningen en je limieten verkennen. Ik vind dingen nogal snel onnozel, maar dit is geen dwaas tv-format met vreemde opdrachten. Het enige doel van “De Expeditie” is aankomen op je bestemming en alles daartussen is een reisverslag. Het is echt een heel puur programma.’
Ben je sportief aangelegd?
‘Ik was vroeger heel sportief, zo liep ik twee marathons. Maar dan kreeg ik twee kindjes en werd dat sporten helaas wat naar de achtergrond verschoven. Ik merkte door hieraan mee te doen dat ik dat sporten echt mis! Ik genoot ervan om terug mijn fysieke grenzen te verleggen, diep te gaan en het gevoel te ervaren dat mijn lijf echt hard aan het werken was. Ik heb me in járen niet meer zo jong gevoeld als hoe ik me daar voelde. Toen ik terug was, vroeg ik een paar keer aan m’n lief om aan m’n billen te voelen omdat die echt als beton aanvoelden door de spieren (lacht).’
Pikte je eenmaal thuis die draad terug op?
‘Ik probeer dat. Maar ik zeg wat elke jonge ouder voelt: het is pompen of verzuipen. Het vergt heel veel doorzettingsvermogen om na een lange dag, van zowel fulltime werken als voor de kinderen zorgen, nog een uur te willen gaan sporten ‘s avonds. Ik probeer nu ‘s morgens om half 7 te sporten, voor de kinderen naar school moeten.’
Ik zeg wat elke jonge ouder voelt: het is pompen of verzuipen. Het vergt heel veel doorzettingsvermogen om na een lange dag, van zowel fulltime werken als voor de kinderen zorgen, nog een uur te willen gaan sporten ‘s avonds.
Heb je je voorbereid op dit avontuur?
‘Ik wandelde heel veel. Ik testte ook de warmtekamers uit en dat opende mijn ogen. Ik ben namelijk een hele slechte water-drinker. Soms valt de avond en realiseer ik mij dat ik nog geen enkel glas water dronk! Maar in de woestijn móet je veel water drinken of je droogt uit!’
Wat zei je dichte omgeving ervan dat je hieraan wilde meedoen?
‘Mijn lief zei dat ik zot was als ik hier niet aan zou meedoen. Jef gunt me dat de volle honderd procent. Mijn lief is de max! Het doet zoveel deugd om te kunnen vertrekken op zo’n avontuur en je ook geen zorgen te hoeven maken, want ik weet dat hij zijn plan wel trekt met de kinderen thuis. Ik voelde me daardoor op geen enkel moment schuldig dat ik deze kans met beide handen greep. Dat is een mooie cadeau! Trouwens, je hoort geen enkele man zeggen dat ie ook maar één moment twijfelde om aan zoiets uniek mee te doen vanwege de kinderen.’
Had je heimwee tijdens ‘De Expeditie’?
‘Nee, integendeel. Ik schrok ervan hoe snel je eigenlijk in die mindset zit waarbij je enkel en alleen bezig bent met je einddoel bereiken. Ik voelde me weer een student die maar één doel had, slagen! Ik maakte voor ik vertrok een mapje in mijn telefoon met daarin foto’s van de kinderen zodat ik daar elke avond naar zou kunnen kijken. Na dag drie klikte ik die map open en dacht ik bijna: wie zíjn die mensen?! Je zit in zo’n parallel universum en je bent zo hard weg van thuis, fysiek én mentaal. Dat deed me weleens deugd. Ik ben blij dat ik mijn lief en kinderen terugzag na dit avontuur, maar ik was ook blij dat ik niet veel aan hen dacht. Dat toont dat ik naast mama ook nog lekker mezelf kan zijn! Het is járen geleden dat ik me nog zo onbezorgd en zorgeloos voelde. Mijn expeditiegenoten leerden een versie van mezelf kennen waarvan ik zélf verbaasd was dat die nog in mij zat.
Dat ik geen heimwee had, toont dat ik naast mama ook nog lekker mezelf kan zijn! Het is járen geleden dat ik me nog zo onbezorgd en zorgeloos voelde. Mijn expeditiegenoten leerden een versie van mezelf kennen waarvan ik zélf verbaasd was dat die nog in mij zat.
Wat vond je het moeilijkste tijdens ‘De Expeditie’?
‘Ik had in het begin stress over de groepsdynamiek. Ik wist niet of ik erbij ging horen of erbij zou passen. We gingen op testreis naar Marokko en daar bleek al snel dat ik me voor niks zorgen maakte, want ik voelde me enorm op m’n gemak. Ik ben ook een videomaker, dus ik vond het heel moeilijk om mijn job los te laten.’
Vertel.
‘Ik dacht automatisch mee met de cameramannen en regisseurs over welke shots goed zouden zijn. Maar ik was een kandidaat, dus ik hoefde dat natuurlijk helemaal niet te doen. Ik voelde me precies mee verantwoordelijk.’
Gaan we als kijker een andere kant van jou leren kennen of te zien krijgen?
‘Geen idee, en het interesseert me – zonder grof te willen klinken – eigenlijk ook niet. Ik ben blij dat er camera’s mee waren, want ik heb die beelden voor altijd als herinnering en souvenir. Maar het programma was voor mij bijzaak, het draaide voor mij écht volledig om de ervaring.’
Heb je de zorgeloze Linde die je daar opnieuw leerde kennen terug meegenomen naar het dagelijkse leven eenmaal terug thuis?
‘Absoluut. Vlak voor ik op de expeditie vertrok, bracht ik mijn dochter naar school. Het was een gigantisch drukke dag en ze treuzelde enorm. Ik joeg haar wat op, maar zij stopte plots en zei: “Mama, hoor eens: de vogels fluiten!”. Dat kwam even binnen, want door de hectiek van het dagelijkse leven sta je niet meer stil bij die mooie kleine dingen des leven. Je leven raast je voorbij zonder dat je het beseft. Ik vond dat heel confronterend en ik werd er wat droevig van. Tijdens “De Expeditie” was er wel tijd om te genieten van die kleine dingen en dat neem ik toch mee in de toekomst. Ik heb precies een snaar extra! Ik kan ook een pak beter relativeren. Het blijft druk, maar ik besef dat ik ook maar twee handen heb en dat het allerbelangrijkst is dat mijn gezin gelukkig is. Dat zorgt ervoor dat ik na en dankzij “De Expeditie” vrolijker in het leven sta. Ik ben daar heel dankbaar voor.’
Door de hectiek van het dagelijkse leven sta je niet meer stil bij die mooie kleine dingen des leven. Je leven raast je voorbij zonder dat je het beseft. Dankzij “De Expeditie” sta ik vrolijker in het leven.
Was je bang om dit keer zo puur op tv te komen, zonder enige make-up of styling?
‘Ik had daar eerlijk gezegd wel wat stress voor. Ik heb doorzichtige wimpers en wenkbrauwen, dus ik kom meestal niet ongeschminkt buiten. Ik voel me naakt zonder een beetje mascara, dus ik liet op voorhand mijn wimpers en wenkbrauwen kleuren. Ik had ook een klein make-uptasje mee, maar dat bleef de hele tocht in mijn rugzak zitten. Verder had ik ook schrik voor welke vreemde coupes mijn haar zou aannemen, dus ik was heel dankbaar voor de pet die we kregen (lacht). Mijn haar was echt ranzig!’
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Ik ga sinds “De Expeditie” meer voor de nude look. Al die make-up hoeft eigenlijk niet! Het is nog altijd een drempel, maar ik pak die met plezier. Want als ik zie hoe gelukkig ik eruitzie in het programma, dan besef ik dat ik geen schmink nodig heb om me goed in m’n vel te voelen!’
Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar ‘De Expeditie: Namibië?
‘De laatste drie weken kreeg ik al zeker 100 berichten van mensen die dit seizoen aan een hoog tempo bingen. Altijd een goed teken!’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
