‘Als je zegt dat dit avontuur je mentaal niks deed, dan lieg je!’
Loïc Van Impe (30): ‘Ik ben geen bleiter, maar daar écht wel. Ik werd door die vermoeidheid heel emotioneel.’
Loïc Van Impe (30) is een van de bekende gezichten die zich waagt aan een loodzware training in het tweede seizoen van ‘Special Forces’. ‘Je sport soms dertig uur intens aan één stuk, met slechts een halfuurtje slaap en dat in die broeiende hitte. Dat doet iets met een mens’, vertelt de kok.
Davina Simons, Saïd Boumazoughe, Loïc Van Impe, Ine Beyen, Ismaïl Abdoul, Jan Bakelants, Lynn Van den Broeck, Nora Gharib, Olivier Deschacht, Geert Meyfroidt en Gers Pardoel: zij zijn de elf bekende rekruten die zich voor het gloednieuwe seizoen van ‘Special Forces’ in Zuid-Afrika wagen aan de zwaarste training ter wereld. ‘Ik hou van sporten, ik hou van mezelf tot het uiterste pushen en van afzien’, vertelt Loïc Van Impe. ‘Dit was dus voor mij een no brainer, ik twijfelde geen seconde om mee te doen!’
Dat wil zeggen dat je supersportief bent?
‘Sinds de pandemie ben ik veel beginnen sporten, vooral lopen. Niet zo lang geleden liep ik een ultraloop van 58 kilometer. Mijn ambitie is om er nog een paar langere te lopen, maar ik ben nog een beetje aan het opbouwen. Ik hou van die lange uithoudingssporten. Het gevoel nadien is ongelooflijk!’
Hoe reageerde je omgeving op je deelname?
‘Iedereen vond dat dit echt iets voor mij was. Ze schrokken totaal niet. Enkel mijn oma was er niet gerust in. Ze was bang dat ik niet meer zou terugkomen (lacht).’
Hoe bereidde je je voor op dit avontuur?
‘Ik liep al veel, dus dat cardioschema hield ik aan. Verder concentreerde ik me vooral op krachtverstevigende oefeningen bij mijn kinesist.’
Wat is je sterkte tijdens de opleiding?
‘Omdat ik zoveel loop wist ik dat het lopen mijn grootste troef zou zijn.’
Wat is dan weer je zwakte?
‘Ik ben niet gespierd. Integendeel, ik ben altijd mager geweest, dus ik heb niet zoveel kracht. Ik weet als we iets zwaar moeten dragen dat ik geen meerwaarde ben voor het team. Ik probeer dit dan te compenseren tijdens de uithoudingsproeven, dan neem ik iemand z’n rugzak over die het moeilijk heeft.’
Ik ben niet gespierd. Integendeel ik ben altijd mager geweest, dus ik heb niet zoveel kracht.
Wat vond je het allerzwaarste?
‘De slaapdeprivatie én de waterproeven. De chefs zeiden dat dit de watereditie zou worden, dit werd niet uitgezonden op tv, maar toen moest ik toch even slikken. Ik heb namelijk écht schrik van open water! Daarom was ik die eerste proef ook zo snel aan de kust, ik wilde gewoon uit die zee.’
Deze opleiding is niet enkel fysiek, maar ook mentaal heel zwaar. Voelde je dit ook zo aan?
‘Iedereen breekt op een bepaald moment. Als je zegt dat dit avontuur je mentaal niks deed, dan lieg je! Iedereen zag mentaal af. Je sport soms dertig uur intens aan één stuk, met slechts een halfuurtje slaap en dat in die broeiende hitte. Dat doet iets met een mens!’
Heb je jezelf op een andere manier leren kennen?
‘Ik ben normaal een heel rustige en rationele mens. Ik ben geen bleiter, maar daar écht wel. Ik werd door die vermoeidheid heel emotioneel. Dat had ik totaal niet van mezelf verwacht.’
Ik ben geen bleiter, maar daar écht wel. Ik werd door die vermoeidheid heel emotioneel.
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Ik ben kritischer voor mezelf dan dat ik mezelf graag zie, maar daardoor werk ik wel aan een betere versie van mezelf én zal ik mezelf op lange termijn liever zien.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Mijn oren! Als kind lag ik daar van wakker en wilde ik me sowieso later opereren om die flaporen te corrigeren. Maar uiteindelijk ging ik nooit onder het mes en nu lig ik daar totaal niet meer wakker van.’
Hoe kon je die knop omzetten?
‘Me omringen met de juiste mensen. Als kind kom je in een klas terecht met mensen waar je moet mee overeenkomen, want je ziet die dag in dag uit en kinderen kunnen heel gemeen zijn voor elkaar. Als volwassene kies je zelf met wie je omgaat en die mensen zien je graag om wie je bent en liggen niet wakker van hoe je eruitziet.’
Ben jij soms vatbaar voor stereotiepe ideaalbeelden?
‘Ik ben in alles redelijk doorsnee en ik heb daar helemaal vrede mee. Ik ben niet de grootste man, maar ook niet de kleinste. Ik ben sportief, maar geen topsporter. Ik verzorg me wel, maar ik zal geen uur in de badkamer staan. Ik hoef helemaal geen posterboy te zijn. Ik sport omdat ik dat leuk vind en omdat ik mezelf wil uitdagen, maar niet omdat ik er gespierd wil uitzien of me wil bewijzen aan anderen.’
Ik hoef helemaal geen posterboy te zijn. Ik sport omdat ik dat leuk vind en omdat ik mezelf wil uitdagen, maar niet omdat ik er gespierd wil uitzien of me wil bewijzen aan anderen.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij mee worstelt?
‘Mijn ambitie is om minder te werken (lacht). Dat klinkt misschien alsof ik een rijkeluiskindje ben, wat ik voor alle duidelijkheid totaal níet ben, want ik ben de zoon van een zelfstandige alleenstaande mama. Ik wil gewoon meer sporten, meer dingen doen met mijn vrienden, kortom meer genieten van het leven.’
Heb je nog bepaalde ambities op professioneel vlak?
‘Niet echt. Ik zie wel wat er op m’n pad komt. Ik werk nu voornamelijk in Wallonië waar ik dagelijks op tv te zien ben. Terwijl ik in Vlaanderen meer mag meedoen aan toffe projecten zoals “De Verraders” en “Special Forces”. Ik hou van dat evenwicht.’
Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar ‘Special Forces’?
‘Ik deed al aan veel programma’s mee en maakte zelf ook al veel programma’s, maar dit is de allereerste keer dat ik échte reality-televisie meemaakte. Er is écht niks in scène gezet en dat maakt het net zo intens!’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
