‘Mijn kinderen zijn blij dat ik m’n hart volgde om te acteren en ik wil ze ook tonen dat ze hun dromen mogen nastreven.’
Lotte Lesage (39) in ‘Life Happens’: ‘Ik ben een veel vrolijkere mama als ik ook tijd heb voor mezelf, dus ik voel me daar niet meer schuldig over’
Lotte Lesage (39) is een van de hoofdrolspelers in de nieuwe VTM-reeks ‘Life Happens’. ‘Vanaf het moment dat ik besliste dat ik opnieuw ging acteren, kreeg ik heel veel complimenten van vrienden en familie die zeiden dat ik straalde’, vertelt de actrice.
In ‘Life Happens’ proberen Eva (Heidi De Grauwe), Stijn (Joris Van den Brande), Aline (Sinay Bavurhe), Bas (Dries De Sutter) Charlotte (Lotte Lesage), Thibo (Maarten Goffin) en Flo (Paulien De Bock) elk hun eigen weg te vinden in een leven vol grote uitdagingen, verborgen geheimen en onvervulde dromen. Terwijl ze navigeren tussen hun ambities en de keiharde realiteit, proberen ze alle ballen in de lucht te houden, maar is dat ook haalbaar?
Lotte Lesage, bekend van ‘Thuis’, is een van de vaste waarden in de gloednieuwe fictiereeks op VTM. ‘Ik speel Charlotte, de partner van Thibo. Ze hebben een hele grote kinderwens, maar helaas raken ze niet vlot zwanger’, vertelt de actrice.
Het is even geleden dat we je aan het werk zagen, hoe komt dit?
‘Als ik afstudeerde deed ik vanalles: van theater over tv tot zelfs stemmenwerk. Maar ik gaf ook altijd les, dat was de voorbije vijftien jaar mijn focus en dat deed ik met hart en ziel. Ik vind het een voorrecht om als leerkracht iets te kunnen betekenen in het leven van jonge mensen. Vorig jaar stopte ik met lesgeven en waagde ik de sprong om terug te beginnen acteren.’
Wat trok je over de schreef?
‘Het verlangen om te acteren is nooit weggeweest, het bleef altijd kriebelen. Maar in de fase van mijn leven waarin ik van net afgestudeerd naar mama van vier evolueerde, voelde lesgeven als de juiste keuze. Eens ons gezin compleet was, de kindjes groter werden en er meer ruimte kwam, voelde ik dat het niet meer helemaal klopte. Toen “Life Happens” op mijn pad kwam, besloot ik dan ook te springen. Mijn kinderen zijn ook blij dat ik m’n hart volgde en ik wil ze ook tonen dat ze hun dromen mogen nastreven.’
Voelde terug op een set staan als thuiskomen?
‘Absoluut! Het was ook een heel fijne ploeg, dus ik ging elke dag met een gigantische grote glimlach op m’n gezicht gaan werken. Het was dé bevestiging dat acteren écht mijn passie is. Vanaf het moment dat ik besliste dat ik opnieuw ging acteren, kreeg ik ook heel veel complimenten van vrienden en familie die zeiden dat ik straalde.’
Heb je veel gelijkenissen met je personage?
‘Ik vind net als Charlotte verbinding heel belangrijk, dus ik heb absoluut mensen rond mij nodig. Ik ben gelukkig niet meer zo’n piekeraar als haar, dat ging er met iets ouder worden toch uit. Het was wel een uitdaging om iemand te spelen die moeite heeft met zwanger te raken aangezien ik zelf het geluk heb dat ik vier kindjes heb. Ik wilde die verhaallijn zo authentiek mogelijk neerzetten voor kijkers die in hetzelfde schuitje zitten als Charlotte.’
Wat is je absolute droomrol?
‘Ik hou enorm van me te verkleden, dus een kostuumdrama zoals “Bridgerton” zou ik geweldig vinden!’
In de fase van mijn leven waarin ik van net afgestudeerd naar mama van vier evolueerde, voelde lesgeven als de juiste keuze. Eens ons gezin compleet was, de kindjes groter werden en er meer ruimte kwam, voelde ik dat het niet meer helemaal klopte. Toen “Life Happens” op mijn pad kwam, besloot ik dan ook te springen.
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Ik kreeg meer zelfliefde naarmate ik iets ouder werd. Ik kwam op een punt dat ik besefte dat ik echt de moeite waard ben. Dat was een eerste belangrijke stap om mezelf te omarmen. Zelfliefde is ook jezelf tijd en ruimte geven om te ontdekken wat je nodig hebt en waar je energie van krijgt. Dat wordt steeds helderder als je een jaartje ouder wordt. Daarom koos ik na vijftien jaar lesgeven, wat ik ongelooflijk graag deed, toch voor het acteren waar mijn hart ligt.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik ben op een punt gekomen dat ik m’n lijf omarm zoals het is. Ik zie aan mezelf dat ik vier kinderen op de wereld zette en dat ze borstvoeding kregen, maar dat is helemaal oké.’
Waarom zijn we vaak wel heel streng voor onszelf?
‘Rationeel besef je dat de perfecte plaatjes die je ziet op de mainstream en sociale media eigenlijk niet realistisch zijn. Maar je krijgt ze wel non-stop te zien! Ik krijg voortdurend de ene na de andere remedie tegen rimpels aangeboden op m’n Instagram. Ik vind dat heel heftig! Als je op dat moment niet stevig in je schoenen staat of je niet geliefd voelt, dan ben je een vogel voor de kat.’
Ik ben op een punt gekomen dat ik m’n lijf omarm zoals het is. Ik zie aan mezelf dat ik vier kinderen op de wereld zette en dat ze borstvoeding kregen, maar dat is helemaal oké.
Ga je die self-love proberen meegeven aan je kinderen?
‘Absoluut! Maar ik vind dit heel moeilijk! Ik wil ze zelf dingen laten ontdekken, maar ik wil ze ook niet in de val van die perfecte plaatjes laten lopen. Ik hoop gewoon dat ze beseffen dat ze prachtig zijn zoals ze zijn en zich niet laten kleinmaken door ideaalbeelden of opmerkingen van anderen. Ik weet namelijk hoe hard die kunnen aankomen.’
Vertel.
‘Ik vergelijk een persoon met een A4-blad. Als je een nare opmerking krijgt over je uiterlijk, komt daar een plooitje in. Je kan dat gladstrijken, maar je blijft die kreuk toch altijd zien. Opmerkingen blijven namelijk lang in je achterhoofd zitten. Zo vroeg een leerkracht in het middelbaar al spottend aan mij omdat ik een puist had tussen mijn twee wenkbrauwen of ik Hindoe was geworden. Nu kan ik daarmee lachen, maar toen schaamde ik me dood voor mijn puberpuistjes.’
Schoonheid is anno 2025 heel maakbaar: zou je ooit cosmetische ingrepen overwegen of vind je dit een jammere evolutie?
‘Ik zie me niet snel iets laten veranderen aan mezelf. Ouder worden hoort nu eenmaal bij het leven en je uiterlijk verandert nu eenmaal. Maar ik vel geen oordeel voor wie dit wel doet en zich daar beter door voelt. Ik ging vroeger ook zonder make-up de deur uit, terwijl ik me nu beter voel als ik toch een beetje schmink opdoe. Dan zie ik mezelf iets liever. Terwijl ik het zelfs niet eens merk of vriendinnen make-up ophebben of niet. Maar ikzelf transformeer m’n slaapkop ‘s morgens toch liever in een iets frissere versie (lacht).’
Ik ging vroeger ook zonder make-up de deur uit, terwijl ik me nu beter voel als ik toch een beetje schmink opdoe. Dan zie ik mezelf iets liever.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij soms mee worstelt?
‘De dingen waar ik het meeste over pieker, hebben te maken met mijn kinderen. Ze zijn vier, zeven, tien en bijna dertien jaar, en ik merk echt: kleine kinderen, kleine zorgen en grote kinderen, grote zorgen. Ik heb vier kleine mensjes op de wereld gezet en dat voelt soms als een verpletterende verantwoordelijk, want ík moet ervoor zorgen dat zij zelfzekere, gelukkige mensen worden. Dat is een ontzettend belangrijke taak.’
Je hebt een groot gezin met vier kinderen. Lukt de combi van fulltime werken en mama zijn?
‘Dat is stevig puzzelen en dat vraagt van iedereen flexibiliteit. We draaiden vijf maanden voor “Life Happens” en we moesten in die periode veel beroep doen op babysits, vrienden en familie. Ik ga dit jaar ook in elke schoolvakantie moeten werken, dus dat is niet evident. Maar langs de andere was ik er de voorbije vijftien jaar wel élke vakantie. Dus ik vind het fijn dat ik ook eens voor mezelf kan kiezen. De kinderen vinden het trouwens ook altijd fijn als er een babysit is, dus het is niet dat ze daarvan afzien.’
Heb je nog tijd voor jezelf?
‘Ik waak daar wel over. Ik ga een aantal keer per jaar met vriendinnen op weekend, ik ga een keer per maand met vriendinnen eten en noem maar op. Ik ben heel veel bij de kinderen, maar ik zorg ook voor de nodige me-time. Mijn lichaam gaf me vroeger, als de kinderen een pak jonger waren, al eens een waarschuwing dat ik mezelf te veel voorbijliep, dus ik probeer dat evenwicht nu echt te bewaren. Een groot stuk van m’n leven bestaat uit voor de kinderen zorgen, maar ik ben een veel vrolijkere en ontspannen mama als ik ook tijd heb voor mezelf, dus ik voel me daar niet meer schuldig over.’
Wat brengt je tot rust?
‘Een koptelefoon opzetten, naar muziek luisteren en uit volle borst meezingen. Daarnaast haal ik veel energie uit afspreken met andere mensen. Babbelen laadt m’n batterijtjes weer op. En het klinkt misschien vreemd, maar een opgeruimd huis brengt ook echt rust in m’n hoofd. Ik zal liever een halfuur opruimen en me dan nog een halfuurtje in de zetel zetten, dan onmiddellijk gaan slapen en weten dat er nog overal rommel ligt.’
Ik heb vier kleine mensjes op de wereld gezet en dat voelt soms als een verpletterende verantwoordelijk, want ík moet ervoor zorgen dat zij zelfzekere, gelukkige mensen worden.
Kreeg je al te maken met negatieve comments online?
‘De periode dat ik vaak op tv te zien was, bestonden sociale media nog niet. Er waren enkel wat blogs of fora, dus ik ben daar altijd gespaard van gebleven. We leven nu in een totaal andere tijd, dus ik denk dat het me wel iets zou doen als iemand een gemene opmerking maakt. Ik ga het dus niet bewust opzoeken.’
Hoeveel punten op tien zou je je leven momenteel geven?
‘Ik geloof erin dat het beste nog moet komen, omdat ik het zonde zou vinden als ik al voorbij m’n hoogtepunt ben. Maar tegelijkertijd heb ik wel al veel dingen mogen afvinken die op m’n bucketlist stonden zoals lesgeven, mama worden en toneel spelen. Daarom geef ik m’n leven een dikke acht!’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Life Happens’ kijken?
‘Het is geweldig om dankzij een soap ongegeneerd binnen te kunnen kijken in het leven van anderen. De reeks had evengoed “Veertigers” kunnen heten, want de worstelingen die erin voorbijkomen zijn heel herkenbaar voor mij en m’n vriendenkring. Het is sowieso een ontspannende afsluiter van je dag.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
