‘Als media meer realistische beelden zouden tonen, dan zouden jongeren niet zo hard twijfelen aan zichzelf.’
Lou Miller (19) in ‘De Twaalf’: ‘Je ziet nooit het normale straatbeeld weerspiegeld op onze schermen en dat is jammer’
Lou Miller speelt de hoofdrol in ‘De twaalf: de Assepoestermoord’. De dochter van An Miller en Filip Peeters heeft daarmee haar eerste hoofdrol te pakken. ‘Ik wilde eigenlijk nooit actrice worden’, vertelt Lou.
De Vlaamse fictiereeks ‘De twaalf: de millenniummoord’ kwam in 2019 uit en was onmiddellijk een gigantisch groot succes. In de serie worden twaalf burgers opgeroepen als volksjury, om zich te buigen over een moordzaak. In het tweede seizoen staat een nieuwe zaak centraal. In ‘De twaalf: de Assepoestermoord’ volgen we Anton Bergman (Koen De Graeve) en zijn dochter Julie (Lou Miller), die worden beschuldigd van de moord op partner en stiefmoeder Marianne (Katrien De Ruysscher). ‘Ik zag het eerste seizoen nog voor ik wist dat ik mee mocht spelen in de nieuwe afleveringen’, vertelt Lou Miller. ‘Ik vond het geweldig!’
Hoe kwamen ze bij jou terecht voor het tweede seizoen?
‘Een castingbureau stuurde een mailtje met de vraag of ik auditie wilde doen. Ik twijfelde even of ik wilde meedoen, maar het was een te mooie kans om te laten liggen. Toen ik uiteindelijk gekozen werd om Julie te vertolken,was ik dan ook in de wolken!’
Dit is je eerste grote rol. Ging dit gepaard met veel zenuwen?
‘Natuurlijk! Het was volledig nieuw voor me, dus dat bracht wel de nodige stress met zich mee. Dat is zoals starten op een nieuwe job: je hoopt dat iedereen je werk goed vindt én je leuk vindt. Maar iedereen, van de make-upartiesten over de regisseur tot mijn medespelers, stelde me onmiddellijk op mijn gemak en ving me heel goed op. Nu de serie op tv komt, is er een nieuw soort stress, want ik ben ontzettend benieuwd wat de kijkers ervan vinden.’
De andere hoofdrolspeler uit ‘De twaalf’ over de serie en nog meer: Koen De Graeve (51) is te zien in ‘De twaalf’: ‘Dit nieuwe seizoen is nog beter dan de eerste reeks’
Je speelde wel al theater. Vind je tv nu leuker?
‘Het is iets totaal anders! Het heeft allebei zijn voor- en nadelen. Het leuke aan televisie is dat je met heel kleine emoties al veel kan bereiken. Zo zie je een kleine grimas onmiddellijk. Bij theater moet je bijvoorbeeld iets groter spelen veel meer je stem gebruiken, maar dat is natuurlijk ook weleens leuk om te doen.’
Wist je al lang dat je wilde acteren?
‘Elk kind heeft een fase in z’n leven dat ie hetzelfde beroep als zijn mama of papa wil doen. Ik had dat totaal niet. Ik wilde nooit actrice worden, maar ik wilde wel weten wat acteren inhield. Toen dat theaterstuk van Milo Rau met mijn gezin op m’n pad kwam, wilde ik dat uiteraard heel graag doen om eens van dat leven te proeven. Wat bleek? Ik vond dat heel leuk! Toch wilde ik nog steeds niet per se actrice worden. Toen ik auditie mocht doen voor “De twaalf” was ik uiteraard heel dankbaar, maar nog steeds ben ik niet per se van plan om in de voetsporen van m’n ouders te treden.’
Hoe zie je je toekomst dan wel?
‘Ik studeer momenteel Development & Design en die opleiding wil ik absoluut afmaken. Ik heb namelijk verschillende passies. Acteren is daar eentje van, maar wat ik nu studeer ook. Ik zie dus wel wat er op mijn pad komt. Als ik nog een interessante rol krijg aangeboden, doe ik dat met veel plezier. Maar ik wil nog niet al mijn pijlen op één iets richten.’
Ik wilde nooit actrice worden, maar ik wilde wel weten wat acteren inhield.
Wat vind je zo tof aan acteren?
‘Het feit dat je met emoties kan spelen en die kan ontdekken. Verder is het geweldig dat je in het hoofd
van een personage kan kruipen voor een bepaalde periode.’
Denk je dat dit vaak onderschat wordt als beroep?
‘Mensen denken vaak dat je met acteren snel veel geld kan verdienen. Terwijl dat niet altijd het geval is. Verder zijn opnamedagen soms loodzwaar, want je moet heel lang en veel wachten en keihard werken onder druk.’
Wil je ooit nog een acteeropleiding volgen?
‘Ik denk dat dat afhangt van hoe mijn leven er nog zal uitzien. Als ik mijn opleiding afrond en ik ga daarin verder, dan zal dat niet het geval zijn. Maar als ik steeds meer rollen krijg, dan wil ik me daar toch misschien nog verder in bijscholen.’
Zo’n acteerprestatie neerzetten zonder enige opleiding of ervaring, petje af.
‘Ik kreeg wel een soort van opleiding door het toneelstuk “Familie” te spelen, daar leerde ik ontzettend veel bij. Verder ben ik heel open opgevoed en kon ik altijd met mijn ouders praten over mijn emoties. Dat helpt heel erg, want acteren draait om je emoties begrijpen én die kunnen oproepen.’
Vroeg je tips aan je ouders?
‘Acteren op de theaterplanken ontdekte ik samen met hen en daarom wilde ik mijn volgende productie zelf ontdekken. Zeker omdat ik altijd bestempeld werd als “de dochter van”, wilde ik het nu helemaal alleen doen.’
Ik werd altijd bestempeld als “de dochter van”, dus ik wilde het nu helemaal alleen doen.
Speelt je achternaam in je voordeel om rollen te krijgen?
‘Ik denk dat dat niet uitmaakt. Je moet jezelf gewoon bewijzen. Als je een slechte auditie doet, dan word je niet aangenomen. Als je een goede auditie doet wel, en dat staat los van je achtergrond.’
Ben je bang dat kijkers de nieuwe afleveringen vergelijken met eerste reeks en zorgt dat voor een druk op je schouders?
‘Het is een tweede seizoen, maar eigenlijk is het een volledig nieuwe case met een volledig nieuwe crew, productie en cast, dus ik denk dat je het moeilijk kan vergelijken.’
Heb je een droomrol die op je bucketlist staat?
‘Het is een redelijk duistere rol. Ik zou graag een van de personages spelen uit het boek ‘Een klein leven’. Dat gaat over vier vrienden die in New York wonen en een ervan heeft het mentaal heel moeilijk. Die rol lijkt een serieuze uitdaging.’
Heb je veel gelijkenissen met het personage Julie dat je nu in ‘De twaalf’ speelt?
‘We zijn allebei heel gepassioneerd. Zij in haar sport, en ik in acteren, schrijven en ontwerpen. Zij is ook een familiemens zoals ik. Verder is ze fragiel en dat herken ik in mezelf. Ik kan ook niet goed om met negatieve commentaren. Dat raakt me enorm, ik heb geen olifantenvel.’
Denk je dat er in iedereen van ons een moordenaar schuilt?
‘Ja! Ik denk niet dat iedereen met voorbedachte rade een moord kan plegen, maar wel uit een impuls zoals een passionele moord. Als je tot het uiterste wordt gedreven en er ligt toevallig een mes of schaar in de buurt, dan denk ik dat iedereen in een soort onweerstaanbare drang iemand zou kunnen vermoorden. Emoties zijn heel moeilijk te begrijpen en door die emoties kan je soms dingen doen waar je niet achter staat als je bij je volle zinnen bent.’
Ik had tot voor kort op mijn Instagram slechts één foto waarop je mijn gezicht ziet. De andere foto’s zijn van mijn rug omdat ik altijd wel íets op foto’s zie dat ik niet mooi vind aan mijn gezicht.
Vind je het vreemd om jezelf op tv te zien?
‘Absoluut! Dat is heel raar. Ik heb niet het gevoel dat ik mezelf zie. Het voelt zo onwerkelijkheid en absurd dat ik daar naast Koen De Graeve sta. Ik zie mezelf ook woorden zeggen die ik anders nooit zou zeggen. Het is een hele rare combinatie van gevoelens en mix van emoties.’
Bij Flair staat self-love centraal. Heb je veel zelfliefde?
‘Ik denk dat elke negentienjarig meisje daar nog veel werk aan heeft. Ik probeer zacht en lief voor mezelf te zijn, maar dat is op sommige dagen moeilijker dan op andere.’
‘Familie’-actrice Charlotte Sieben over self-love: Charlotte Sieben (24): ‘Er zitten hier en daar wat vetjes, maar who cares. Ik heb nu eenmaal veel vrouwelijke vormen. ’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Vroeger vond ik mijn neus het mooiste deel van mijn gezicht en sinds kort heb ik daar een complex over. Ik had vroeger veel acne, daardoor zat ik ook slecht in mijn vel. Ik kan zo honderden dingen opnoemen waaraan ik me erger als ik in de spiegel kijk, maar gelukkig zijn het geen dingen waar ik echt van wakker lig of die me zover zouden drijven dat ik onder het mes zou gaan.’
Waarom zijn we zo streng voor onszelf?
‘Omdat we onszelf makkelijk vergelijken met anderen en in deze tijden krijgen we ook nog eens een heel onrealistisch beeld van die anderen. Perfecte poses, het ideale licht, superveel make-up en zelfs bewerkte foto’s zorgen ervoor dat we een lat proberen te halen die veel te hoog ligt en eigenlijk als we eerlijk zijn zelfs niet eens haalbaar is. We worden massaal gepusht om er “perfect” uit te zien.’
Perfecte poses, het ideale licht, superveel make-up en zelfs bewerkte foto’s zorgen ervoor dat we een lat proberen te halen die veel te hoog ligt en eigenlijk als we eerlijk zijn zelfs niet eens haalbaar is.
Schuiven media, zowel mainstream als sociale, nog te veel die onrealistische schoonheidsidealen naar voren?
‘Absoluut! Als ze dan al een plussizemodel of ouder model gebruiken, dan zijn dat prachtige vrouwen met een perfect gave huid of die al hier en daar een spuitje lieten zetten. Je ziet eigenlijk nooit het normale straatbeeld weerspiegeld op onze schermen, en dat is jammer. Als media meer realistische beelden zouden tonen, dan zouden jongeren niet zo hard twijfelen aan zichzelf. Sommige klasgenoten op internaat stonden vroeger een uur vroeger op om hun make-up te doen en hun haar te stijlen. Het is toch niet realistisch dat je ‘s morgens opstaat en er moet uitzien alsof je naar een rodeloperevent gaat?’
Sta je twijfelachtig tegenover plastische chirurgie?
‘Ik heb niets tegen cosmetische ingrepen, maar ik vind wel dat we daar eerlijk over moeten communiceren. Als je botox of fillers gebruikt, geen probleem, maar geef dat gewoon toe. Anders gaan vrouwen die dit niet doen zich afvragen waarom zíj er zo niet uitzien.’
Ben jij vatbaar voor perfecte plaatjes op sociale media?
‘Ja. Ik had tot voor kort op mijn Instagram slechts één foto waarop je mijn gezicht ziet. De andere foto’s zijn van mijn rug omdat ik altijd wel íets op foto’s zie dat ik niet mooi vind aan mijn gezicht. Ik zal wel nooit zover gaan dat ik foto’s bewerk of er filters op zet. In het dagelijkse leven kies ik ook heel bewust om geen make-up te dragen.’
Heb je het gevoel dat er in jouw generatie toch een kentering bezig is waarbij jullie wegstappen van dat ideaalplaatje?
‘Nog niet genoeg. Mijn generatie is nog heel hard bezig met influencer worden en dus die perfecte plaatjes te posten. Er is wel een andere beweging ontstaan, die hopelijk voor een mooi tegengewicht zal zorgen in de toekomst.’
Is het in onze huidige maatschappij moeilijker om een vrouw te zijn?
‘Dat was in het verleden al zo en dat is het nog steeds. Vrouwen steken ontzettend veel tijd in scheren of waxen, terwijl je eens een video zou moeten zien van een man die zich laat ontharen. Het is hilarisch hoe hard zij schreeuwen! Als mannen zweten, zeggen we dat ze sportief zijn. Als vrouwen zweten, vinden we het vies. Allen al qua schoonheidsidealen hebben zij het dus echt wel een pak makkelijker.’
Als mannen zweten, zeggen we dat ze sportief zijn. Als vrouwen zweten, vinden we het vies. Alleen al qua schoonheidsidealen hebben zij het dus echt wel een pak makkelijker.
Kreeg je al te maken met negatieve reacties?
‘Ik zat op een internaat en ik kan je verzekeren dat meisjes van veertien heel hard kunnen zijn voor elkaar. Maar ik kreeg nog geen commentaar van mensen die ik niet ken. Gelukkig, want ik ben een enorme people pleaser. Als mijn mama of vriendinnen kwaad zijn, zal ik er alles aan doen om ze terug blij te maken zelfs als dat ten koste gaat van mezelf.’
Self-love slaat ook op mentaal welzijn. Zijn er bepaalde dingen waar je mee worstelt?
‘Ik moet echt werken aan dat people pleasen. Verder neem ik dingen heel snel persoonlijk, ook al gaan die zelfs totaal niet over mij. Ik zou heel graag een dikkere huid kweken.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘De twaalf: de assepoestermoord’ kijken?
‘Het is een supermooi verhaal met heel veel goede plottwisten. Er doen verder heel goede acteurs mee en het is prachtig gefilmd en geregisseerd.’
‘De twaalf: de Assepoestermoord’ zie je elke zondagavond om 21.05 uur op VRT 1 en VRT MAX.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
