‘Mensen hebben direct hoge verwachtingen waardoor ik harder moet knokken om me te bewijzen.’
Luis Oscar Santos (20) in ‘BLUR’: ‘Een bekende mama hebben, speelt eigenlijk meer in mijn nadeel’
Zanger, rapper en producer Luis Oscar Santos (19), beter bekend als OSKI, de zoon van Tine Embrechts, heeft zijn eerste acteerrol te pakken in ‘BLUR’. ‘Het kwam zelfs voor m’n mama als een verrassing dat ik plots acteer. Ik vraag haar ook geen hulp of advies, ik wil het voor mezelf uitzoeken’, vertelt hij.
De dagelijkse soap ‘BLUR’ vertelt het verhaal van een hechte vriendengroep bestaande uit Tommy (Luis Oscar Santos), Tuur (Aaron De Groeve), Femke (Maria Magdalena De Cort), Rune (Wannes Lacroix), Manon (Emma Verlinden), Joren (Helder Onkelinx) en Julie (Imea Denooze). Na het verlaten van de schoolbanken veranderen niet alleen hun levens, maar ook zijzelf. Terwijl ze hun vleugels uitslaan en zichzelf beter leren kennen, steken er aanzienlijke twijfels de kop op. ‘Dit is mijn allereerste acteerrol’, vertelt Luis Oscar Santos.
Hoe kwamen ze bij jou terecht?
‘Ik belandde twee jaar geleden heel spontaan op de filmset van “FOMO”. Ik leerde daar wat mensen kennen en afgelopen zomer contacteerde iemand van hen mij met de vraag of ik auditie wilde doen in een nieuwe reeks. Ik dacht daar eigenlijk niet lang over na en besloot het een kans te geven. Ik ben heel dankbaar dat ik die vraag kreeg, want ik vond het uiteindelijk heel leuk.’
Was het een droom van je om ooit te acteren?
‘Totaal niet! Ik stond er nooit bij stil tot het me werd aangeboden. Ik volgde wel drama op de middelbare school en daar maakten we als eindwerk een kortfilm. Dat vond ik heel leuk, maar ik dacht nooit dat ik ooit zou acteren. Ik was toen al enorm bezig met muziek, dus mijn focus lag volledig daar. Ik had het dus compleet niet verwacht, maar ik vind het wel heel fijn om te doen.’
Heb je veel gelijkenissen met je rol?
‘Ik speel Tommy, een heel enthousiaste en energieke jongen die studeert voor LO-leerkracht. Hij worstelt wat met zijn ADHD. Omdat hij heel aanwezig is, krijgt hij namelijk soms commentaar en daar wordt hij onzeker van. Dat gevoel probeert ie weg te drukken door niet zo koosjere dingen te doen. Ik herken mezelf in het chaotische van Tommy en zijn enthousiasme. Voor de rest staat hij volledig los van mij. Tommy is bijvoorbeeld heel sportief, terwijl ik echt níet uit mijn zetel raak (lacht).’
Ik was heel nerveus de eerste keer op de set en ik had wat imposter syndroom omdat ik tussen allemaal mensen stond die al heel wat ervaring hebben of echt drama studeerden.
Smaakt het naar meer?
‘Absoluut! Ik sta open voor nieuwe dingen, want ik vind het echt fijn om op de set te staan. Ik had niet verwacht dat ik er zó hard van zou genieten. Ik was heel nerveus die eerste keer en ik had wat imposter syndroom omdat ik tussen allemaal mensen stond die al heel wat ervaring hebben of echt drama studeerden. Voor mij was het allemaal nieuw en er direct invliegen, was wel wat confronterend. Ik vroeg me in het begin vaak af wat ik aan het doen was en hoopte echt dat het er natuurlijk uitzag. Ik had het geluk dat ik met een heel aangename cast en crew werkte die me heel snel op m’n gemak stelden en de bevestiging gaven dat ik goed bezig ben.’
Hoe bereidde je je voor op deze rol?
‘Ik probeerde vooral mijn karakter goed uit te bouwen. Zo maakte ik zelfs een speciale Spotify-playlist met de muziek waar Tommy naar zou luisteren. Hij heeft ADHD, dus ik luisterde ook bij vrienden die dit hebben om te kijken hoe ik dit best kon overbrengen in beeld. Zo prul ik vaak aan dingen die ik vastheb.’
Je focus ligt op je muziek. Hoe gaat het daarmee?
‘Goed! Ik heb nog niet veel plannen voor de zomer, maar er komt wel veel leuke nieuwe muziek aan, dus ik hoop dat de aanvragen dan met mondjesmaat zullen binnenstromen.’
Kan je leven van je muziek?
‘Ik ben fulltime met mijn muziek bezig, maar ik heb het geluk dat ik nog thuis woon, dus ik heb geen grote vaste kosten. Ik hoop binnen een tweetal jaar wel m’n eigen stekje te hebben.’
Mensen gaan er soms van uit dat het voor mij makkelijker is omdat mijn mama bekend is. Terwijl dat eigenlijk meer in m’n nadeel speelt. Het kwam zelfs voor m’n mama als een verrassing dat ik plots acteer. Ik vraag haar ook geen hulp of advies, ik wil het voor mezelf uitzoeken.
Je stopte met studeren om je te focussen op je muziek. Hoe reageerden je ouders?
‘Ik heb wel moeten “vechten” om die beslissing erdoor te krijgen. Mijn papa is muzikant en mijn mama is actrice, dus zij weten allebei hoe onzeker deze sector is. Ze zagen wel in dat dit écht mijn passie is en dat ik me de volle driehonderd procent hiervoor inzet.’
Je mama, Tine Embrechts, kennen we natuurlijk allemaal. Heb je soms het gevoel dat mensen je succes herleiden tot je familienaam?
‘Mensen gaan er soms van uit dat het voor mij makkelijker is omdat mijn mama bekend is. Terwijl dat eigenlijk meer in m’n nadeel speelt. Mensen hebben direct hoge verwachtingen terwijl mama niks te maken heeft met de muzieksector waarin ik zit waardoor ik harder moet knokken om me te bewijzen. Nu ik acteer, zullen die vooroordelen vrees ik nog erger worden. Terwijl ik helemaal niet aan haar vroeg om me een rol of job te bezorgen. Ik deed net zoals iedereen auditie. Het kwam zelfs voor m’n mama als een verrassing dat ik plots acteer. Ik vraag haar ook geen hulp of advies, ik wil het voor mezelf uitzoeken.’
Heb je een goeie band met je mama?
‘Ik heb een heel goede band met mijn beide ouders en pluspapa (Guga Baúl, red.). Ik wil niet zoals vele andere jongeren het huis uit vluchten, want ik vind het net aangenaam vertoeven daar.’
Jullie leven met z’n zesjes thuis. Is dat soms een zottekot?
‘Het is absoluut geen rustig huishouden, maar het is wel altijd gezellig. Er is altijd sfeer en leven (lacht). Ik heb gelukkig een eigen muziekkamer waar ik kan experimenteren, dat is mijn safe space te midden van de chaos.’
Als je luidop mag dromen: welke rol zou je heel graag eens spelen?
‘Ik wil heel graag een slechterik spelen. Ik ben in het dagelijkse leven namelijk nooit boos! Het lijkt me dus een grote uitdaging om een keer iemand te spelen die kwaad is op alles en iedereen.’
En wat zijn je dromen op muziekvlak?
‘Een grammy winnen! Internationaal werk kunnen maken dat enorm geapprecieerd wordt in de hele wereld, dat is mijn ultieme doel. Op Belgische schaal maak ik nu veel muziek met en voor andere artiesten, en dat is eigenlijk het leukste wat er is. Als ik dit kan uitbreiden naar de rest van de wereld zou dat geweldig zijn.’
Ik vind mezelf al bij al wel een leuke, aantrekkelijke jonge man. Als ik dat mag zeggen over mezelf (lacht)?’
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Ik leerde om mezelf graag te zien. Ik worstelde daar heel hard mee tegen het einde van het middelbaar. Ik had het toen moeilijk op school omdat ik niet graag studeer en ik had een eerste serieuze break-up. Ik zat toen wel even diep, maar muziek was mijn uitlaatklep. Nu ben ik trots op mezelf, want ik ben goed bezig professioneel en ik heb een fijne groep mensen om me heen.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik heb een scheve kin. Mensen zeggen meestal dat ze dat niet zien, maar ik merk dat onmiddellijk op op foto’s en in beeld. Ik lig er niet wakker van, dus ik zal nooit onder het mes gaan om dat te fixen. Ik vind mezelf al bij al wel een leuke, aantrekkelijke jonge man. Als ik dat mag zeggen over mezelf (lacht)?’
Ben jij vatbaar voor al stereotiepe schoonheidsidealen die voorschrijven dat een man onder meer gespierd moet zijn?
‘Ik ben daar niet mee bezig. Ik ben lang en slungelig, en ik heb daar vrede mee. Ik hoef niet per se een sixpack of brede biceps te hebben. Ik ben ook totaal niet sportief.’
Hoe komt het dat je in tegenstelling tot veel leeftijdsgenoten zo stevig in je schoenen staat?
‘Ik vond op jonge leeftijd al wat ik de rest van m’n leven wil doen: muziek maken en dat heeft niks te maken met mijn uiterlijk, dus ik hecht daar dan ook niet veel belang aan. Mensen horen mijn muziek, maar zien me niet. Ik heb ook een hele fijne vriendenkring die geen aandacht schenkt aan hoe iemand eruitziet, maar wel aan wat je persoonlijkheid is.’
Waarom zijn we wel vaak heel streng voor onszelf?
‘We trekken ons veel te veel aan wat anderen van ons denken. Je wil jezelf graag zien, maar je wil ook dat anderen je graag zien waardoor we iets te veel belang hechten aan dat laatste en daar onze eigenwaarde aan koppelen. Terwijl je jezelf echt graag moet zien los van wat anderen van je denken. Mensen die jou het liefste zien, willen niks liever dat jíj jezelf graag ziet, dus die zullen geen gemene reacties geven.’
Je wil jezelf graag zien, maar je wil ook dat anderen je graag zien waardoor we iets te veel belang hechten aan dat laatste en daar onze eigenwaarde aan koppelen. Terwijl je jezelf echt graag moet zien los van wat anderen van je denken.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Ik heb soms een existentiële crisis als in: wat gebeurt er met ons na de dood? Ik kan daar echt van wakker liggen. Ik heb geen idee wat er zal gebeuren, dus ik moet me inprenten dat ik me daar dan ook geen zorgen over moet maken. Voor de rest ben ik eigenlijk helemaal geen piekeraar. Ik leef van dag tot dag.’
Kreeg je al te maken met negatieve comments?
‘Helaas wel. Als je in de media komt, is dat vrees ik onvermijdelijk. Ik trek me daar niks van aan. Ik vind het eigenlijk zielig dat mensen die zelf slecht in hun vel zitten zich beter willen voelen door andere mensen neer te halen. Dat slaat toch op niks!’
En omgekeerd: met vunzige dm’s?
‘Voorlopig blijft iedereen respectvol. Ik kreeg nog geen ongepaste berichten. Als mensen die ik niet ken té familiair worden in m’n dm’s blok ik dat wel af. Ik zal niet snel op date gaan met een fan. Ik leer iemand liever kennen in het dagelijkse leven en niet omdat die mij kent van wat ik doe in de media. Dat is geen goede basis voor een relatie.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘BLUR’ kijken?
‘Het is een rollercoaster van emoties! Het is hartverwarmend, maar ook hartverscheurend. Het is dus eigenlijk alles wat je wil zien in een reeks.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
