Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
manu van acker
© Play4

‘Ik lijk niet op de Coca-Cola Light-man of op Mega Toby. Maar dat is nu eenmaal zo en het maakt je alleen maar ongelukkig als je je daaraan blijft spiegelen.’

Manu Van Acker (24): ‘Ik voelde als kind al snel dat ik er niet uitzie als een standaard succesvolle, mooie man’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist

Manu Van Acker speelt Pascal in de populaire reeks ‘Nonkels’ waarvan je momenteel het tweede seizoen op Play4 en Streamz kan zien. We spraken hem over de nieuwe afleveringen en self-love. ‘Mensen bestaan, gelukkig maar, in alle vormen en maten en laten we daarvan genieten in plaats van er allemaal naar te streven er hetzelfde uit te zien, want hoe saai is dat?!’, zegt de radiopresentator.

Luc (Jelle De Beule), Pol (Wim Willaert) en Willy (Rik Verheye), drie West-Vlaamse broers, kwamen voor een uitdaging te staan toen de Kameroense vluchteling Innocent Dipanda (Blaise Afonso) plots onaangekondigd voor de deur stond. Een heuse aanpassing voor de nonkels en hun komische familieleden, die nogal gehecht zijn aan hun rust. In de seizoensfinale van het eerste seizoen trouwde Innocent met Pol zodat hij in het land kon blijven. Maar in de nieuwe afleveringen wordt Innocent verliefd. Daarnaast krijgt Willy concurrentie op de kunstgrasmarkt en probeert Luc onder de plak van Carine (Isabelle Van Hecke) vandaan te kruipen. Manu Van Acker die je vooral kent als radiopresentator op MNM speelt Pascal, een collega van Carine in de supermarkt.

Je bent een radiopresentator. Hoe kwam je in de reeks terecht?

‘Dat is een goed verhaal! Mijn beste vriendin bleef bij mij op kot slapen toen ik nog aan het RITCS (Royal Institute for Theatre, Cinema and Sound) studeerde. Ik moest de dag erna in het geluidshuis observeren, maar we bleven tot een gat in de nacht babbelen waardoor ik daar eigenlijk helemaal geen zin in had! Zij pushte me gelukkig om toch te gaan en daar leerde ik Emilie De Roo kennen, die Delphine speelt in “Nonkels”. Rik Verheye kwam er na een tijdje ook bij staan en we hadden een fijne babbel. Toen ik op het perron stond om terug naar huis te gaan, werd ik gebeld door een onbekend nummer. Het was Rik! Hij vroeg of ik auditie wilde doen voor een rol in de serie.’

Was het altijd je droom om naast radio ook tv te doen?

Ik wilde altijd heel graag acteur worden. Ik ging radio studeren en begon mijn opleidingstraject bij MNM gelijktijdig met de opnames voor “Nonkels”. Ik zou die twee, zolang dat kan, ook heel graag willen blijven combineren.’

Ik heb de laatste jaren veel beter leren relativeren. Daardoor hecht ik veel meer belang aan dingen die er wel toe doen in plaats van m’n uiterlijk én trek ik me niks aan van wat anderen over mij denken.

Opende je rol in ‘Nonkels’ deuren voor andere tv-opdrachten?

‘Sowieso! Ik zat in “Scheire & De Schepping”, “Café De Mol”, “De Slimste Mens ter Wereld” en “Iedereen Beroemd”. Dat zorgde echt voor een soort sneeuwbaleffect waardoor ik binnenkort zelfs mijn eigen tv-programma “Het Perfecte Plaatje” mag presenteren.’

Heb je nog een bepaalde droomrol op je bucketlist staan?

‘Ik kon het afgelopen jaar echt alles afvinken waar ik ooit van droomde. Het was duidelijk een keigoed jaar! Het enige wat nog ontbrak was een rol in een musical, maar dat mag ik binnenkort doen. Wat me ook fantastisch lijkt, is meespelen in een film zoals “Mamma Mia”. Ik wil zelfs gerust de derde boom van links zijn (lacht).’

Word je ondertussen vaak herkend op straat?

‘Dat gebeurt regelmatig en ik vind dat ook niet erg. Mensen zijn zo lief voor mij! Het is leuk om te zien dat mensen appreciëren wat je doet. Blijkbaar is mijn lach heel populair!’

Over lachen gesproken: had je vaak de slappe lach op de set van ‘Nonkels’?

‘Ik kan echt goed een pokerface houden, maar dat is wel een opgave als je omringd bent door al die hilarische topacteurs. Ik heb het voorrecht én genot om veel aan de zijde van Isabelle te mogen spelen en hoe zij Carine speelt, dat is onwaarschijnlijk goed! Dat staat ook zo ver van wie zij écht is, waardoor het nog grappiger is om haar in die rol te zien kruipen. Ik kan me dus wel een paar scènes voor de geest halen waar het echt heel moeilijk was om niet in lachen uit te barsten met haar reacties en manier van doen.’

Er zijn natuurlijk wel dingen waaraan ik me bij mezelf weleens kan storen, maar door daar constant op te focussen ga ik me niet beter voelen. Ik focus liever op de dingen die ik wél mooi vind aan mezelf.

Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?

‘Daar is zeker nog werk aan. Ik denk dat er helaas bijna niemand is die zichzelf voor de volle honderd procent graag ziet. Maar ik voel me in het algemeen wel goed in m’n vel.’

Was dat een zoektocht voor jou?

‘Ja. Vroeger stond ik zeker niet zo stevig in mijn schoenen. Maar ik heb de laatste jaren veel beter leren relativeren. Daardoor hecht ik veel meer belang aan dingen die er wel toe doen in plaats van m’n uiterlijk én trek ik me niks aan van wat anderen over me denken. Dat is echt de sleutel tot een gelukkiger leven!’

Kreeg je al te maken met negatieve reacties?

‘Ik lees héél weinig comments. Als er dan toch zo’n haatreactie tussen de mazen van het net glipt en mij bereikt, dan raakt het me niet omdat ik besef dat mensen die de nood voelen om anderen de grond in te boren zelf helemaal niet goed in hun vel zitten en dat uitwerken op iemand anders. Ik denk dan altijd: ga naar buiten en schreeuw even je frustraties eruit. Pas op, iemand mag mij niet graag zien spelen. Dat is hun volste recht, want smaken verschillen. Maar je moet mij niet persoonlijk beginnen aanvallen, dat is gewoon lelijk.’

Ik voelde als kind al snel dat hoe ik eruitzie niet rijmt met hoe een succesvolle, mooie man er standaard uitziet. Ik lijk niet op de Coca-Cola Light-man uit de reclames van vroeger of op Mega Toby. Maar dat is nu eenmaal zo en het maakt je alleen maar ongelukkig als je je daaraan blijft spiegelen.

Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?

‘Eigenlijk niet. Ik ben tevreden met hoe ik eruitzie. Als ik eerlijk ben, zijn er natuurlijk wel dingen waaraan ik me bij mezelf weleens kan storen, maar door daar constant op te focussen ga ik me niet beter voelen. Ik focus me liever op de dingen die ik wél mooi vind aan mezelf. Ik blijf niet graag hangen in het negatieve!’

Was je vroeger wel vatbaar geweest voor stereotiepe schoonheidsidealen of perfecte plaatjes?

‘Natuurlijk! Je ziet niks anders op sociale media. Ik voelde als kind al snel dat hoe ik eruitzie niet rijmt met hoe een succesvolle, mooie man er standaard uitziet. Ik lijk niet op de Coca-Cola Light-man uit de reclames van vroeger of op Mega Toby. Maar dat is nu eenmaal zo en het maakt je alleen maar ongelukkig als je je daaraan blijft spiegelen. Mensen bestaan, gelukkig maar, in alle vormen en maten en laten we daarvan genieten in plaats van er allemaal naar te streven er hetzelfde uit te zien, want hoe saai is dat?!’

Hechten we nog steeds te veel belang aan uiterlijkheden in onze samenleving?

‘Absoluut! Kijk maar naar de manier waarop pakweg negentig procent van de vrijgezellen nu date: online via datingapps. Dat is zo’n vleeskeuring! Je ziet iemand met een sixpack poseren in een badkamer- of gymspiegel en swipet rechts terwijl die een rotkarakter kan hebben. Ik vind het jammer dat je minder en minder mensen op den bots leert kennen.’

Ik merk dat het bij leeftijdgenoten gelukkig geen taboe meer is om naar de psycholoog te gaan. Dat is even vanzelfsprekend geworden als pakweg een bezoekje aan de kapper.

Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij soms mee worstelt?

‘Ik studeerde anderhalf jaar geleden af en kon gelukkig onmiddellijk beginnen werken. Maar de mediasector blijft een heel onzekere business. Dat bezorgt me af en toe wel stress, want ga ik ooit een huis kunnen kopen? Ik ben blij dat ik een heel goede psycholoog heb waarbij ik mijn hart kan luchten!’

Het is zo inspirerend dat je daar zo open over praat!

‘Ik merk dat het bij leeftijdgenoten gelukkig geen taboe meer is om naar de psycholoog te gaan. Dat is even vanzelfsprekend geworden als pakweg een bezoekje aan de kapper.’

Terug naar dat huis, is dat iets waar jij je als twintiger zorgen over maakt?

‘Absoluut! Alles is zo duur geworden, zeker vastgoed! Oudere mensen kochten een huis voor een appel en een ei en verkopen dat nu voor een half miljoen! Optyfen (lacht). Gelukkig hecht ik niet veel belang aan het hebben van een grote villa. Een klein, gezellig appartementje is voor mij even goed.’

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '