‘Het is vermoeiend om je blind te staren op wat je niet zo mooi vindt aan jezelf. In plaats daarvan focus ik me op wat ik wél mooi vind aan mezelf.’
Manu Van Acker (25): ‘Ik trek me weinig aan wat anderen denken of zeggen over mij, dat is volgens mij echt de sleutel tot zelfliefde’
In een nieuw seizoen van ‘Een Echte Job’ leren vijf BV’s opnieuw de kneepjes van de verpleegkunde. Manu Van Acker is een van hen. ‘Het was intens! Je stapt op een dag op spoed meer dan tijdens een weekendje weg in de Ardennen’, vertelt de acteur/presentator.
Ruth Beeckmans, Helmut Lotti, Zita Wauters, Manu Van Acker en Tine Embrechts trekken naar het UZ Leuven, één van de grootste ziekenhuizen van Europa. Onder begeleiding van hun gepassioneerde mentoren leren ze de kneepjes van het vak en ontdekken ze de zorg in al haar uitdagende, emotionele en soms onverwachte facetten. Manu Van Acker staat als stagiaire op de spoedafdeling. ‘Ik twijfelde geen seconde’, vertelt Manu Van Acker. ‘Ik heb een lijstje met programma’s waar ik graag aan zou meedoen en “Een Echte Job” stond met stip bovenaan. Ik had dat ook al eens laten vallen (lacht). Ik wilde dat echt heel graag.’
Vanwaar die interesse?
‘Ik vind dat zo’n interessant beroep en ik heb er zo veel bewondering voor. Ik kwam er nog nauwelijks mee in aanraking, gelukkig. Het is dus geweldig dat ik nu in een wereld kan duiken waar ik anders nooit in terecht zou komen.’
Ben je blij met je afdeling?
‘Absoluut. Er is heel veel variatie op spoed. Het ene moment sta je iemands kleren los te knippen die binnenkwam na een ongeval en het andere moment moet je een been gipsen of een inspuiting geven.’
Kan je tegen bloed?
‘Verrassend goed. Soms kwamen er wel patiënten binnen bij de collega’s die de gapende wonden verzorgen en dan moest ik even wegkijken.’
Zou je in real life verpleger kunnen zijn?
‘Als ik niet aan het RITCS had gestudeerd, had ik sowieso voor iets in de sociale sector gekozen zoals verpleegkundige. Nu merkte ik wel dat het een héél heftig beroep is! Dat shiftensysteem is extreem, dat zou ik vrees ik niet kunnen.’
Ik leerde op den duur om toch een bepaalde afstand te houden van een patiënt, en er iets minder persoonlijk in te stappen anders is het mentaal te intens.
Wat zijn je sterke punten als verpleger?
‘Ik kan vrij goed babbelen met mensen, ik vind altijd wel een opening en probeer een babbeltje te slaan. Je merkt ook dat puur door even met iemand te praten, ze iets minder panikeren, want het is natuurlijk eng om op spoed terecht te komen. Ik vind het fijn om mensen te kunnen geruststellen.’
En wat zijn dan weer je zwakke punten?
‘Té veel babbelen (lacht). Ik neem soms te veel tijd om te praten, maar er is geen tijd om iedereen zijn levensverhaal te laten vertellen.’
Zou je tegen al die miserie kunnen?
‘Ik heb dat een plaats moeten geven, want daar had ik het in het begin heel moeilijk mee. Ik nam dat mee naar huis en bleef aan die personen denken. Zeker omdat veel patiënten op spoed terechtkomen, maar je weet eigenlijk niet als ze naar een andere afdeling gaan hoe het met hen afloopt. Dat maakt het mentaal heel intens. Ik leerde op den duur om toch een bepaalde afstand te houden van een patiënt, en er iets minder persoonlijk in te stappen.’
Waren het fysiek ook lastige weken?
‘Heel heftig! We hielden met de crew de stappen bij die we op een dag zetten en dat zijn er héél veel. Je stapt op een dag op spoed meer dan tijdens een weekendje weg in de Ardennen.’
Waarschijnlijk gaf het wel veel voldoening?
‘Ongelooflijk! Maar als ik naar huis reed, bleef toch heel hard in m’n hoofd spoken hoe het met die mensen zou zijn. Ik vond het lastig om die knop om te zetten.’
Leerde je iets bij?
‘Denk voor je iets doet! Ik kwam vaak met patiënten in aanraking die dit helaas niet deden. Zo was er iemand die van een container sprong en gewond raakte. Toen ik vroeg waarom ie dit deed, zei ie: “omdat ik het leuk vond”. Achteraf was het duidelijk minder tof, dus denk altijd goed na voor je iets doet.’
Ik kan scherp uit de hoek komen, maar in dit programma zie je dat ik ook een zachtaardige kant heb.
Wat vond je het mooiste moment?
‘Er was een hele lieve vrouw die in haar leven nog nooit iets meemaakte, maar nu dus op spoed belandde en ze was helemaal van streek. Dat raakte me heel hard, maar ik vond het mooi dat ik haar kon geruststellen.’
Wat was het moeilijkste moment?
‘In het begin moest ik een paar keer wegkijken of zelfs de kamer uit gaan, want je ziet echt dingen die je normaal enkel in een Netflixreeks ziet. Verder vind ik alles wat met voeten te maken heeft niet fijn! Ik hou echt niet van voeten.’
Gaan we als kijker een andere Manu te zien krijgen?
‘Mensen die me goed kennen, zeggen dat het fijn is dat mijn zorgende kant nu eens naar boven komt. Ik vind het heel fijn om voor mensen te zorgen, maar dat komt meestal niet aan bod in de dingen die ik doe. Ik ben blij dat ik dit nu eens kon tonen. Ik kan scherp uit de hoek komen, maar in dit programma zie je dat ik ook een zachtaardige kant heb.’
Kijk je met andere ogen naar de zorgsector na dit avontuur?
‘Absoluut. Die mensen kreunen onder de werkdruk! Ik vind het erg dat we na de grootste gezondheidscrisis die we kenden in ons land met de pandemie nog steeds met een gigantisch personeelstekort kampen. Ik zag dit nu met m’n eigen ogen. Die wachtzalen zitten vol omdat er gewoonweg te weinig personeel én geld is om dit op te vangen en dat is een groot probleem. De overheid moet daar echt iets aan doen! Het cliché klopt ook dat mensen té snel naar de spoed stappen. Een voet omslaan is niet fijn, maar dan moet je niet in een wachtkamer gaan zitten tussen mensen wiens leven écht in gevaar is!’
Ik trek me weinig aan van wat anderen denken of zeggen over mij, dat is volgens mij echt de sleutel tot zelfliefde.
Vind je het vreemd om jezelf in beeld te zien in een realityprogramma?
‘Ik vind dat superraar! Ik kijk sowieso niet zo graag naar mezelf, want je wordt heel zelfbewust.’
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Dat zit echt goed! Ik trek me weinig aan van wat anderen denken of zeggen over mij, dat is volgens mij echt de sleutel tot zelfliefde.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik trek me dat eerlijk gezegd niet meer aan. Dat was een zoektocht. Maar het is zo vermoeiend om je blind te staren op wat je niet zo mooi vindt aan jezelf. In plaats daarvan focus ik me op wat ik wél mooi vind aan mezelf.’
Waarom zijn we zo streng voor onszelf?
‘Door stereotiepe ideaalbeelden die we dagelijks door ons strot geramd krijgen, zowel op de mainstream als sociale media. Het is niet makkelijk om daar immuun voor te zijn. De dag dat iedereen zichzelf graag ziet, is de dag dat er ook geen honger meer zal zijn in de wereld. Hoe graag we dit ook willen, ik vrees dat dat niet zal lukken.’
Heeft de maatschappij de plicht om media diverser te maken en zo die stereotypes wat te doorbreken?
‘Ik vind van wel. Ik denk ook dat we daar de eerste stappen in zetten. Ik weet nog toen de trailer van de liveactionremake van “The Little Mermaid” uitkwam dat ik filmpjes zag van zwarte meisjes die in de wolken waren dat een zwarte vrouw Ariël vertolkte. Het is zo belangrijk dat kinderen zichzelf herkennen en weerspiegeld zien als ze naar tv kijken, want zo voelen ze zich niet anders.’
De dag dat iedereen zichzelf graag ziet, is de dag dat er ook geen honger meer zal zijn in de wereld. Hoe graag we dit ook willen, ik vrees dat dat niet zal lukken.
Self-love slaat uiteraard ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Ik ben ontzettend goed omringd door mensen die heel lief voor me zijn, zowel op privé als op professioneel vlak waardoor ik eigenlijk wel altijd op m’n gemak ben. Dat is een gouden self-lovetip: omring je met mensen die het beste in je naar boven halen en niet door mensen die je naar beneden halen. Als ze je persoonlijkheid in twijfel trekken, ren dan ver weg!’
Hoe stop je piekeren of kom je tot rust?
‘Neem tijd! We zijn vaak zo opgejaagd. Slaap eens uit, ontbijt op je gemakje of ga in je eentje een koffie drinken zonder voortdurend op je uurwerk te kijken. Ik ben ook een heel rationeel persoon, dus ik pak de problemen direct aan in plaats van bij de pakken te blijven zitten. Je moet tijd nemen om je emoties een plaats te geven, maar er moet ook een moment komen dat je actie onderneemt en je probleem aanpakt, anders raak je in een neerwaartse spiraal.’
Raken negatieve comments jou?
‘Ik was daar heel vatbaar voor. Als ik twintig goeie commentaren las en één slechte, dan bleef die laatste helaas hangen. Mensen denken ook vaak dat we dat niet lezen of dat we daar boven staan, nee dus! Iedereen die het nodig vindt om negatieve commentaar te geven via sociale media vind ik echt marginaal.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Een Echte Job’ kijken?
‘We tonen nog maar eens waarom de zorgsector zo belangrijk is. Zorgkundigen zijn onze helden en die kan je nooit genoeg in de bloemetjes zetten.’
‘Een Echte Job’ zie je elke maandag om 20u40 op VTM en VTM GO.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
