Marie Vinck (39): ‘Ik ben geen al te chille mama, ik moet meer leren loslaten’

Marie Vinck (39) speelt de hoofdrol in de nieuwe Vlaamse film ‘Ritueel’. ‘Als ik me kan verstoppen achter een personage is het goed. Maar ik kom niet graag als mezelf op tv. Ik ben namelijk heel verlegen en sta absoluut niet graag in het middelpunt van de belangstelling‘, aldus de actrice.

‘Ik twijfelde niet lang om auditie te doen voor deze rol’, vertelt Marie. ‘Eerst en vooral omdat de regisseur Hans Herbots is, daar had ik eerder al een fijne samenwerking mee voor “Zone Stad”. Maar ook omdat het echt een rol is waarin je je tanden moet zetten en tenslotte omdat ik mocht leren duiken voor deze film. Ik vind het geweldig als ik iets kan bijleren tijdens een opdracht.’

Had je nog nooit eerder gedoken?

‘Een keertje op vakantie in de Filipijnen en ik vond dat fantastisch. Maar dat was zeker niet op het niveau dat nodig was voor “Ritueel”. Ik kreeg nu een spoedcursus om op heel korte tijd de kneepjes van het duiken onder de knie te krijgen. Wat niet evident was, want ik moest met materiaal werken waar je normaal gezien tien jaar ervaring voor nodig hebt.‘

Was je af en toe bang, want dat lijkt niet evident?

‘Ja. Ik moest op voorhand allerlei documenten ondertekenen waarin alle dingen staan die fout kunnen lopen, en dat dat op eigen risico is. Dat doet je wel even nadenken. Het feit dat ik alles ook zo snel moest leren, zorgde ervoor dat ik vaak wel wat schrik had voor ik moest duiken. Het voordeel is dat eenmaal je in het water zit dat je rustig móet zijn, want je moet je ademhaling onder controle hebben. Dat zorgde ervoor dat die stress verdween en dat ik automatisch kalm werd. Eigenlijk leunt dit dicht aan bij een soort meditatie (lacht).’

Je speelt Kiki, die toch wel een complexe vrouw is. Moest je diep gaan voor deze rol?

‘Ja. Het is een personage met veel diepte en onderhuidse strubbelingen, maar dat is net heel interessant om te spelen. Ik kan ook alleen maar een rol spelen als ik het zélf geloof. Op het moment dat ik het neerzet, geef ik mij er volledig aan over.’

Kruipt dat in je kleren?

‘Nee. Ik zit niet meer in dat personage als ik de set verlaat. Die knop kan ik best goed omdraaien. Op de set ben ik een en al adrenaline, want het geeft je zoveel energie dat je met een hele ploeg zo’n mooi resultaat kan neerzetten. Maar ik gaf elke opnamedag alles van mezelf, waardoor ik wel iedere keer compleet leeg thuiskwam.’

De film gaat over kolonialisme, een gevoelig onderwerp. Is het goed dat die verhalen dankzij de film wat meer aan het licht komen?

‘Zeker! Ik vind het goed dat “Ritueel” vragen oproept, maar niet per se antwoorden geeft. Zo wordt het debat aangezwengeld en komt het gesprek op gang, zonder bepaalde meningen voorop te stellen.’

Het is even geleden dat we je nog eens aan het werk zagen op het grote en zelfs kleine scherm.

‘Klopt. Ik focuste me de laatste jaren vooral op m’n eigen theatergezelschap FC Bergman. Dat is een fulltime job. Als er af en toe een vraag tussenkomt voor een serie of film en dat past in m’n agenda, dan doe ik dat heel graag. Al ben ik wel heel selectief op welke rollen ik aanneem.’

Waarom?

‘Ik acteer heel graag, maar ik hou niet van de BV-status die daarbij komt kijken. Als ik me kan verstoppen achter een personage is het goed. Maar ik kom niet graag als mezelf op tv. Ik ben namelijk heel verlegen en sta absoluut niet graag in het middelpunt van de belangstelling. Je zal me daarom ook nooit zien meedoen in talkshows of spelprogramma’s zoals “De Slimste Mens ter Wereld”. Heel wat mensen gaan ervan uit dat acteurs extravert zijn, maar dat is een groot misverstand.’

Merk je dat je als eind dertiger een ander soort rollen krijgt dan begin dertiger of zelfs twintiger?

‘Dat verschil was vooral heel merkbaar als ik dertig werd. Plots was ik niet meer het verliefde meisje of de love interest, maar werd ik gevraagd voor mamarollen. De volgende stap is grootmoeder, al hoop ik dat ze daarvoor toch nog niet direct bij mij komen aankloppen (lacht).’

Worden rollen voor vrouwen schaarser eenmaal ze de veertig naderen?

‘Ik heb het gevoel dat dit toch een beetje aan het veranderen is. Er wordt ook steeds meer voor vrouwen geschreven, dus ik zie dit wel naar een beter evenwicht evolueren in de toekomst.’

Heb je het persoonlijk moeilijk met ‘ouder’ worden?

‘Goh, dat is dubbel. Langs de ene kant voel ik me echt nog pakweg tien jaar jonger en is het niet leuk dat die nieuwe voordeur er zit aan te komen. Dat is best wel confronterend. Maar langs de andere kant vind ik het heel fijn om langer van dit leven te kunnen proeven. Ik merk ook met iets ouder te worden dat ik echt besef wat ik leuk vind en waar ik mijn energie wil insteken, waardoor ik er steeds maar meer van geniet.’

Heb je veel self-love of is daar toch nog wat werk aan?

‘Ik heb daar nog héél veel werk aan, en dan heb ik het vooral over mijn innerlijk. Ik ben oké met mijn uiterlijk, los van een aantal dingen die ik wel anders had willen zien. Maar daar mag ik niet over klagen. Ik zit op dat vlak vrij goed in m’n vel. Bij mij is het eerder dat ik liever moet zijn voor mezelf. Ik moet leren om voor mezelf op te komen en m’n grenzen te stellen naar anderen toe.‘

Ben je meer van jezelf gaan houden sinds je mama werd in 2015?

‘Op uiterlijk vlak wel. Ik ben sinds ik bevallen ben ongelooflijk trots op mijn eigen lichaam. Je voelt een soort nieuwe kracht als vrouw en dat gaf mijn zelfvertrouwen een enorme boost. Maar het mild zijn voor mezelf is er net niet op verbeterd. Er komt namelijk een extra verantwoordelijkheid bij, want je wil supergoed zorgen voor je kindje, waardoor ik mezelf nog meer druk opleg om alles perfect te doen.’

Hoe komt het volgens jou dat we zo streng zijn voor onszelf?

‘Dat is cultureel ingegeven. We leven in een prestatiegerichte maatschappij waarin we geloven dat je moet afzien voor je iets verdient. Mijn mama is trouwens ook ongelooflijk perfectionistisch, dus ik heb dat vrees ik ook zo aangeleerd.’

Ga je ervoor zorgen dat je dochtertje Gloria (7) daarvan gespaard blijft?

‘Ik doe mijn uiterste best, maar dat is niet gemakkelijk, want ze ziet natuurlijk elke dag hoe ik ben. Ik benadruk wel elke dag dat perfectie nergens voor nodig is en dat niemand daar gelukkig van wordt. Ik hoop dat ze dat goed in haar oortjes knoopt.’

Heb je op uiterlijk vlak bepaalde complexen?

‘Ik erger me aan m’n wallen. Vroeger was dat een groter issue, maar ik heb er mee leren leven. Ik zie soms heel knappe vrouwen die ook wallen hebben, en dan denk ik: zij hebben dat ook en dat stoort niet (lacht). Zo zijn er nog verschillende dingen, maar die ga ik voor mezelf houden anders gaan mensen er misschien nog meer op beginnen letten (lacht).’

Ben je als actrice nog strenger voor jezelf, want er wordt je voortdurend een spiegel voorgehouden?

‘Natuurlijk. Een camera is genadeloos! Elk klein rimpeltje wordt op beeld uitvergroot, dus je wordt je heel bewust van jezelf én vooral je minpuntjes.’

Je ging vroeger weleens naakt in series. Voel je je daar nog steeds comfortabel bij?

‘Je speelt als actrice levens na, en mensen hebben nu eenmaal op bepaalde momenten weinig of geen kleren aan. Ík heb daar absoluut geen probleem mee, maar ik vind het enorm vervelend dat onze preutse en ouderwetse maatschappij daar zo belachelijk op reageert. Ik schrok er vroeger echt van hoeveel reactie daarop kwam en daarom spring ik daar nu wel omzichtiger mee om en herleid ik het tot een minimum.’

Raken negatieve reacties je?

‘Ik word daar echt ziek van. Dat blijft vreselijk om te lezen, ook al weet je dat die mensen je niet kennen en dat ze dit doen omdat ze zelf ongelukkig zijn en hun gal willen spuwen. Ik probeer dat dus gewoon niet meer te lezen.’

Je mama is een boegbeeld van de #MeToo-beweging in ons land. Vind jij het soms eng om een meisje groot te brengen in deze toch wel harde maatschappij?

‘Ik heb zelf eerlijk gezegd nooit het gevoel gehad dat ik het als vrouw lastiger had dan een man in onze samenleving. Ik ben natuurlijk feminist en ik ben er me van bewust dat er nog een groot onevenwicht is tussen mannen en vrouwen dat absoluut moet rechtgetrokken worden. Maar ik ga Gloria opvoeden zoals ik ben grootgebracht: met het idee dat iedereen evenwaardig is.’

Zowel jij als je partner Stef Aerts zijn acteurs. Hebben jullie een onzekere tijd achter de rug met de coronacrisis?

‘Het was een lastige periode, want al onze tournees met FC Bergman werden afgelast. Plots mocht alles toch weer doorgaan en even later weer niet. Vooral dat heen en weer geslinger was ontzettend vermoeiend. We hebben er het beste van proberen maken en nog veel achter de schermen gewerkt. En nooit ons hoofd laten hangen, dat is het belangrijkste.’

Is de combinatie van actrice en mama zijn goed doenbaar?

‘Dat is pittig. Vooral omdat ik fulltime theatermaker ben waardoor ik vaak op tournee ben in het buitenland en alle repetities wil bijwonen die vaak ’s avonds en in het weekend vallen. Dat is een heftige organisatie en ik vind dit steeds moeilijker. Tot nu toe lukt het omdat we een geweldig vangnet hebben in onze familie. Zolang zij het niet beu worden, kus ik m’n beide handen.’

Hoe ben je eigenlijk als mama?

‘Ik ben een hele lieve mama, maar ik moet wel echt leren loslaten. Ik ben geen al te chille mama. Ik ben best bezorgd en een controlefreak. Ik kan het moeilijk eens een dagje minder doen als moeder. Als ik er even niet ben of iets gemist heb, voel ik me onmiddellijk enorm schuldig. Terwijl je natuurlijk niet 24/7 hun handje kan vasthouden. Ik hoop van niet, maar ik denk dat dit soms voor mijn dochter vervelend is. Het is mijn voornemen om als mama toch meer relaxed te worden.’

Heeft een kindje krijgen je relatie veranderd?

‘Ik denk dat het onvermijdelijk is dat je als koppel een andere dynamiek krijgt. Maar in de goede zin, ik vind dat we nog sterker naar elkaar zijn toegegroeid dankzij de komst van Gloria. Het heeft onze relatie én ons leven alleen maar verrijkt.’

Wat brengt de toekomst nog voor jou?

‘Ik heb onlangs opnames gehad voor ‘Diamonds’, een reeks over de ultraorthodoxe Joodse gemeenschap die binnenkort op Netflix zal verschijnen. Voor de rest ben ik vooral bezig met FC Bergman. We gaan een opera regisseren in Genève, een expo openen in het kasteel van Gaasbeek en nog veel voorstellingen spelen.’

Tot slot: waarom moeten we zeker gaan kijken naar ‘Ritueel’?

‘Het is een heel spannende, meeslepende film. Het zet je aan tot nadenken en zoals ik eerder al zei, kan het het gesprek op gang doen komen over onderwerpen waar we soms nog te veel over zwijgen of onze ogen voor dichtknijpen.’

‘Ritueel’ kan je vanaf woensdag 7 september zien in de bioscoop.

Lees ook:

• Eva De Roo (33): ‘Het is een uitdaging om alles te combineren: mijn job, mijn gezin, mijn sociaal leven, mijn hobby’s...’
• Laura (27) en Junior (22) wonnen ‘Vakantiehuis For Life’: ‘Vroeger haatten we elkaar echt’
• Amber Broos (19): ‘Het publiek zien losgaan op mijn muziek geeft me een onbeschrijfelijk gevoel dat ik met niets anders kan vergelijken’