‘De combinatie van mama en fulltime actrice zijn, is bijzonder lastig.’
Natali Broods (47): ‘Mijn zoontjes klagen soms dat ik te weinig thuis ben’
Natali Broods (47) speelt een van de hoofdrollen in de nieuwe film ‘Skunk’. We spraken met haar over de rol, self-love en het moederschap. ‘Ik verlies ook soms m’n geduld met mijn kinderen. Opvoeden is gewoon moeilijk’, zegt de actrice.
‘Skunk’ is gebaseerd op het gelijknamige boek van Geert Taghon over zijn jarenlange ervaring in de forensische jeugdpsychiatrie. De film volgt Liam (Thibaud Dooms), een verwaarloosde tiener die opgroeit in een gezin waar drugs en geweld de hoofdrol spelen. Zijn destructieve thuis wordt al snel ingeruild voor een jeugdinstelling die tevens haar eigen regels en misbruiken heeft. Ook al vindt hij troost bij zijn begeleiders, toch blijft het verleden hem achtervolgen. ‘Ik speel een van die begeleiders’, vertelt Natali Broods. ‘We liepen een paar dagen mee in een jeugdvoorziening om te zien hoe het er daar aan toegaat en dat was toch heftig. Die ruimtes zijn heel oubollig en er zijn veel te weinig middelen.’
Wat is het doel van ‘Skunk’?
‘Er zijn nog niet veel films gemaakt over deze problematiek. We hopen dus de dialoog te starten en meer aandacht en middelen te krijgen voor de jeugdzorg. We moeten als maatschappij alles proberen om onze kinderen een mooie toekomst te geven, want zij zíjn onze toekomst.’
Heb je gelijkenissen met je rol?
‘Toen de regisseur me opbelde, vertelde hij over mijn personage dat haar mooiste tijd al voorbij is. Ik vond het dus grappig dat hij hiervoor bij mij terechtkwam (lacht). Pauline zit in een scheiding en ook fysiek liet ze zich wat gaan. Liam en zij bouwen wel een soort vertrouwensband op, wat een wonder is, want kinderen zoals Liam die zich niet hebben kunnen hechten, beginnen aan het leven met een serieuze achterstand. Ze voeren het gevecht om er te mogen zijn, en ze vertrouwen bijna niemand.’
Ik verlies ook soms m’n geduld met mijn kinderen, natuurlijk absoluut niet zoals in de film, maar ik wil zeker niet beweren dat ik alles voor mekaar heb. Opvoeden is gewoon moeilijk.
Is het zwaar om zo’n heftige rol in een heftige film te spelen?
‘Ik vind het prachtig hoe realistisch deze film gemaakt is. Met alle respect voor alle series en films die al gemaakt zijn in ons land, maar die leunen vaak niet zo dicht aan bij de werkelijkheid. Deze filmt grijpt je echt naar de keel. Maar het is niet omdat het een loodzwaar thema is, dat het ook loodzwaar is om dit te spelen. We hadden ook veel plezier op de set en je draait die hele zware scènes niet allemaal na elkaar. De agressieve, fysieke scènes zijn voor ons ook meer een choreografie dan een gevecht en die gebeuren in het bijzijn van een stuntcoach.’
Je bent het gewend om heftige rollen te spelen. Denk maar aan ‘Over Water’, ‘De Infiltrant’ en ‘Tabula Rasa’.
‘Ik krijg veel voldoening van emotionele rollen te mogen spelen omdat ik die emoties in m’n dagelijkse leven niet kwijt kan. Die rol blijft niet in m’n kleren hangen. Als ik naar huis rij, kan ik dat personage echt wel van me afzetten, want ik heb ondertussen wel al wat kilometers op m’n teller. Bij deze rol verbleef ik wel twee weken op hotel omdat ik m’n concentratie zou kunnen behouden. Ik moest ‘s avonds niet met het huiswerk van de jongens bezig zijn, maar kon op m’n kamer even relaxen en me voorbereiden op de volgende draaidag. Ik kon me alleen op dit project focussen, dat was fijn.’
Komt een film als ‘Skunk’ extra hard binnen omdat jij zelf mama bent?
‘De kwetsbaarheid van onze jongeren is groot. Maar ik wil die ouders ook niet aan de schandpaal nagelen, want die worstelen vaak met hun eigen demonen die leiden tot een drank- of drugsverslaving. Zij hebben ook hulp nodig. Ik verlies ook soms m’n geduld met mijn kinderen, natuurlijk absoluut niet zoals in de film, maar ik wil zeker niet beweren dat ik alles voor mekaar heb. Opvoeden is gewoon moeilijk. Ik zie niemand liever dan mijn twee kinderen, maar je moet jezelf soms opzijschuiven op momenten dat je daar eigenlijk helemaal geen zin in hebt.’
Heb je nog een bepaalde droomrol op je bucketlist staan?
‘Geef mij maar nog veel rijke, gelaagde rollen waarvoor ik diep in mezelf moet graven. Ook al speelde ik al veel verschillende personages, bij elke project moet je toch opnieuw van nul beginnen en is het sowieso een grote uitdaging.’
Ben je nog zenuwachtig als je op een set staat?
‘Ja. Die zenuwen zijn er elke keer opnieuw. Het is elke keer weer als je met iets nieuw begint zoals een eerste schooldag. Gelukkig maar, anders zou je nonchalant worden terwijl er telkens wel veel op het spel staat, want je wil iets moois creëren.’
Wat me wel kwaad maakt, is dat je als vrouw zogezegd minder interessant bent als je wat ouder wordt. Ik vind het belachelijk dat actrices zich al vanaf hun veertigste zorgen moeten maken of ze wel nog interessante rollen zullen krijgen.
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Daar is zeker nog werk aan. Ik vind het belangrijk om tijd te maken voor mezelf, maar ik hol mezelf nog steeds iets te veel voorbij. Ik ben vaak met verschillende dingen tegelijk bezig en daar krijg ik stress van waardoor ik soms crash omdat ik al die ballen niet tegelijkertijd in de lucht kan houden. Maar ik vind die ratrace ergens net heel fijn, want ik heb geen zittend gat.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik ben eigenlijk wel blij met mezelf. Ik zie duidelijk op scherm dat ik wat ouder word. Zeker in “Skunk” omdat ik heel weinig make-up draag. Maar ik word steeds milder voor mezelf en geef me vaak de raad: hou op met je neer te halen, zorg gewoon dat je gezond blijft. Vroeger wensten mijn grootouders me op Nieuwjaarsdag altijd een goede gezondheid en toen zuchtte ik eens (lacht). Nu snap ik echt wat ze bedoelen!’
Ben je bang om iets ouder te worden?
‘Ik ben blij dat ik ouder mág worden. Wat me wel kwaad maakt, is dat je als vrouw zogezegd minder interessant bent als je wat ouder wordt. Ik vind het belachelijk dat actrices zich al vanaf hun veertigste zorgen moeten maken of ze wel nog interessante rollen zullen krijgen. Ik ben namelijk niet geïnteresseerd om enkel nog de bomma-rollen te spelen! Dat wordt ons echt ingepeperd, terwijl ik niet mag klagen, want ik heb werk genoeg. Een man die moet zijn hoofd daar dan weer geen seconde over breken.’
Ik zie door dat ene oog bijna niks. Dat is niet leuk, maar ik ben zo geboren. Ik ken dus niks anders. Ik ben daardoor wel heel bang dat er ooit iets zou gebeuren met mijn andere oog.
Had je ooit het gevoel dat je als actrice aan de stereotiepe schoonheidsidealen moest voldoen om aan de bak te raken?
‘Nee. Als ik ooit al eens op dieet ging, was dat omdat ik zelf vond dat ik wat dikker was. Als ik mezelf laat gaan, voelt dat niet zo goed en heeft dat direct een weerslag om mijn mentale gemoedstoestand.’
Je hebt een loensend of lui oog. Was dat ooit een complex?
‘Het is vooral praktisch niet zo handig, want ik zie door dat ene oog bijna niks. Dat is niet leuk, maar ik ben zo geboren. Ik ken dus niks anders. Ik ben daardoor wel heel bang dat er ooit iets zou gebeuren met mijn andere oog. Daarom zal ik bijvoorbeeld altijd mezelf ontschminken thuis. Langs de andere kant leverde dat oog me ook rollen op omdat het me een soort mysterieuze uitstraling geeft.’
Ik wilde echt geen kinderen in mijn twintigerjaren. Ik sta nu steviger in mijn schoenen, heb alles beter voor elkaar en heb meer geduld.
Je bent naast actrice ook mama. Is het moederschap en fulltime actrice zijn makkelijk te combineren?
‘Eerlijk gezegd niet! Ik vind het nu moeilijker dan wanneer ze echt klein waren. Nu beseffen mijn zoontjes het als ik er niet ben en ik krijg soms klachten dat ik te weinig thuis ben. Ik moet er dus echt wel rekening mee beginnen houden. Tegelijkertijd hou ik ook van mijn job. Het is dus serieus puzzelen, zeker omdat mijn man vaak in het buitenland zit voor zijn werk.’
Je werd redelijk laat mama, op je 37ste, was dat een bewuste keuze?
‘Ja. Ik had lang geen vaste relatie, dus ook niemand met wie ik kinderen wilde krijgen. Ik vind dat ook niet erg, want ik wilde echt geen kinderen in mijn twintigerjaren. Ik sta nu steviger in mijn schoenen, heb alles beter voor elkaar en heb meer geduld.’
Ben je veranderd sinds je mama bent?
‘Ik voel wel plots dat ik een enorme verantwoordelijkheid heb, want die twee kindjes zijn volledig afhankelijk van mij. Je bent verder heel kwetsbaar. Je kinderen zijn je achillespees en je bent pas gelukkig als zíj gelukkig zijn.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Skunk’ gaan kijken?
‘Los van het feit dat het een heel belangrijk thema is, is het ook écht een supergoede film! Thibaud moet je zien spelen in zijn eerste film, want we gaan nog veel van hem horen. Het is een toptalent!’
‘Skunk’ speelt momenteel in de Belgische bioscoopzalen.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
