‘Ik ben van mening dat een spaarrekening geen graadmeter voor geluk is.’
Nathalie praat open over haar financiën: ‘Als 24-jarige vind ik sparen voorlopig nog niet zo belangrijk’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Nathalie (24) is zoekend naar een eerste échte job en praat open over haar financiën.
‘Ik heb een master in de interieurarchitectuur. Mijn interesse voor interieur wakkerde al aan tijdens mijn prille kindertijd. Als kind was ik al gefascineerd wanneer ik bij andere mensen over de vloer kwam en zag hoe zij woonden. Die fascinatie kwam waarschijnlijk deels tot stand door mijn ouders, die destijds een woning aan het bouwen waren en geregeld rondreden om huizen te spotten, om zo geïnspireerd te raken en hun eigen woondroom vorm te geven. Toen ik naar de tekenacademie ging, nam mijn passie voor interieur alleen maar toe. Op de middelbare school wilde ik overstappen naar het kunstonderwijs, maar op aanraden van mijn mama volgde ik een iets algemenere richting om in de toekomst meer keuzemogelijkheden te hebben mocht ik toch van gedachten veranderen. Maar zodra ik verder ging studeren, was het allang een uitgemaakte zaak welke richting ik zou volgen.’
Jaar tussen studeren en werken
‘Hoewel ik een masterdiploma heb, was ik nog niet klaar om het studentenleven voorgoed vaarwel te zeggen, dus koos ik voor de opleiding conservatie-restoratie. Ik wilde niet per se een extra diploma halen, wél wilde ik graag een jaar nemen tussen studeren en werken, vooral omdat die masterstudie zwaar had ingehakt op mijn mentale gezondheid en ik de zoektocht naar een vaste job liever nog wat op de lange baan wilde schuiven. Intussen is de kogel door de kerk: ik stop met mijn studies en zal niet aan het tweede jaar van conservatie-restauratie beginnen. Ik ben volop aan het solliciteren, al merk ik dat de zoektocht naar een job in mijn sector niet van een leien dakje loopt. Onlangs had ik mijn eerste sollicitatie, maar de match ontbrak aangezien die functie meer gericht was op architectuur dan op interieur, en dat laatste is toch echt hetgene waar ik mijn hart aan verloren ben.’
Geen prioriteit
‘Interieurarchitect worden is het carrièredoel dat ik voor ogen heb. Ik zou graag starten bij een bureau. Dat lijkt me de allerbeste leerschool, want dan kom je bij een team van professionals terecht die al kennis van zaken hebben. Ik zou bijvoorbeeld in een keuken- of woonwinkel kunnen starten en klanten adviseren bij de inrichting, maar voor mij is dat niet creatief genoeg. Ik wil graag zelf interieurconcepten bedenken en veel meer op maat werken. Het minimumloon dat ik graag wil verdienen? Het loon is eerlijk gezegd niet mijn prioriteit. Ik heb liever dat ik een job vind die me volledig ligt en die op termijn voldoende groeimogelijkheden biedt. Dat lijkt me de beste ingesteldheid. De rest volgt vanzelf.’
Waarom leuke dingen laten liggen om een spaarrekening te hebben? Zodra ik een job heb, verdien ik die centen toch terug.
Geplunderde spaarrekening
‘Ik heb op kot gezeten en heb een tijdlang met mijn ex-vriend samengewoond. Het feit dat ik het voorbije jaar opnieuw mijn intrek nam bij mijn ouders, was wennen, al is het thuis nog zo goed. Ik hoop alleszins over enkele maanden aan het werk te zijn. Dat zal ook nodig zijn om mijn spaarrekening wat aan te dikken, want de voorbije maanden heb ik die meer geplunderd dan wat anders, zeker sinds ik in december werd ontslagen op mijn studentenjob. Op dit ogenblik staat er € 2900 op, maar zes maanden geleden was dat nog € 1000 meer. Als 24-jarige vind ik sparen voorlopig nog niet zo belangrijk. Ik ben van mening dat een spaarrekening geen graadmeter voor geluk is. Als ik meer geld ter beschikking zou hebben, zou ik waarschijnlijk nog meer uitgeven (lacht). Waarom zou ik leuke dingen laten schieten om een spaarrekening te hebben, zeker nu ik nog studeer en niet aan het werk ben? Wanneer ik een échte job heb, verdien ik dat snel genoeg terug.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
