‘In mijn vorige functie verdiende ik ongeveer € 1800, en dat is toch een serieus verschil met de € 2600 die ik vandaag verdien.’
Nathalie (33): ‘Mijn verloofde en ik betalen elke maand € 1750 aan vaste kosten’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Nathalie (33) is teamleader in de sociale sector en praat open over haar financiën.
‘Van kindsbeen af ben ik al een helper, al dacht ik vroeger dat ik eerder in de klinische psychologie wilde werken. Die visie veranderde echter na een stage in de psychiatrie. Sinds een aantal jaar heb ik een leidinggevende functie in de sociale sector. Zo ben ik als teamleader verantwoordelijk voor een team van tien zorgmedewerkers. Ik probeer hen te managen, zorg voor ondersteuning waar nodig en stuur hen aan, zodat zij in staat zijn om hun job uit te voeren. Daarnaast werk ik mee aan het beleid van de organisatie waarvoor ik werk, wat wil zeggen dat ik de richtlijnen uitschrijf en meebeslis over de organisatiestructuur en het aanwerven van nieuwe collega’s die ons team kunnen versterken. Ik vind het heerlijk dat ik de vrijheid krijg om mijn werk vorm te geven, al vraagt dat tegelijkertijd veel flexibiliteit.’
Betaald op masterniveau
‘Hoewel ik een bachelordiploma heb, word ik als leidinggevende op masterniveau betaald. In mijn vorige functie verdiende ik ongeveer € 1800, en dat is toch een serieus verschil met de € 2600 die ik vandaag verdien. Binnen onze sector heb ik een mooi en stabiel inkomen, maar wanneer ik vergelijk met de privémarkt, is het soms even slikken. Er is een grote ongelijkheid tussen de verschillende sectoren, ook op vlak van extralegale voordelen. Ik doe mijn werk wel erg graag. Met andere mensen werken en hen ondersteunen geeft veel voldoening. Daarnaast haal ik uitdaging uit alle verantwoordelijkheden die ik krijg. Ik heb geen behoefte aan een volgende carrièrezet, want ik kan nog heel veel groeien in mijn huidige functie. Bovendien is het een relatief horizontale sector: ofwel ben je de persoon die bij een leefgroep staat, ofwel ben je er de verantwoordelijke van, ofwel zit je meteen op directieniveau. Ik heb niet de ambitie om directeur te worden, dus als ik wil doorgroeien, zal ik van job moeten veranderen, maar dat is nog lang niet aan de orde.’
Niet goedkoper
‘Mijn verloofde en ik hebben een gezinsinkomen van € 4600 per maand. Daarvan gaat € 1150 naar de afbetaling van ons woonkrediet. Daarnaast betalen we een auto af, waarvoor we € 200 per maand geven. Ons voorschot voor elektriciteit en gas bedraagt € 120, voor water betalen we € 80 en naar al onze verzekeringen gaat € 150. Daarnaast betalen we € 40 voor ons gsm-abonnement en € 45 voor internet. Vóór de prijsstijgingen betaalden we ongeveer € 300 per maand voor onze boodschappen, maar momenteel zitten we eerder aan een bedrag van € 500. Het leven is er jammer genoeg niet goedkoper op geworden.’
Count your blessings
‘Mijn verloofde en ik sparen met een bewust doel: het financieren van ons huwelijk en het vernieuwen van de bovenverdieping van onze woning. De ramen, het dak en de badkamer moeten nog gerenoveerd worden, dus dat wordt een serieuze investering. We dachten dat we het nog tien jaar konden rekken, maar helaas... Die renovatie en ons huwelijk zijn de hoofdredenen waarom wij elke maand minstens € 200 op onze spaarrekening storten, al is het altijd fijn om te weten dat je marge hebt om op terug te vallen. Momenteel staat er € 6500 op de spaarrekening.’
‘De wereld heeft zich de afgelopen jaren erg onvoorspelbaar getoond: klimaatcrisissen, oorlogen... We weten niet welke rampen er nog volgen. Als je in de sociale sector werkt, zie je bovendien genoeg miserie en besef je des te meer dat het leven elk moment kan keren. Dat mensen van mijn leeftijd bijvoorbeeld een beroerte krijgen, is ronduit verschrikkelijk, maar tegelijkertijd zorgt het er wel voor dat ik mijn zegeningen nog veel meer tel!’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
