'We betalen € 1000 per maand voor de afbetaling van onze lening.'
Nikki (29) laat in haar portemonnee kijken: ‘Ik ontvang een ziekte-uitkering van € 1400’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Nikki (29) staat momenteel op ziekte en praat open over haar financiën.
‘Ik heb altijd in een voedingsbedrijf gewerkt als kwaliteitsverantwoordelijke, een job die ik gedurende twee jaar combineerde met een job als diëtiste in bijberoep. Vlak voor de coronacrisis uitbrak, stopte ik met mijn eigen praktijk en lag de focus opnieuw volop op mijn job in hoofdberoep. Maar vorig jaar viel ik met ziekte uit. Ik kamp met verschillende lichamelijke problemen die me ervan weerhouden om te werken of überhaupt iets te doen of te ondernemen. Vandaag ben ik nog steeds in ziekteverlof en aangezien ik niet langer naar mijn job als kwaliteitsverantwoordelijke kan terugkeren, wil ik vanaf september graag een lerarenopleiding volgen om daarna hopelijk les te kunnen geven in het secundair onderwijs.’
Thuiszitten is niet leuk
‘Voor ik met ziekte uitviel, leefde ik voor mijn werk. Ik deed mijn job zo graag dat ik er volledig voor ging. Ik werkte makkelijk negen à tien uur per dag – enerzijds omdat ik dat zelf wilde, anderzijds omdat dat soms nodig was. Een voedingsbedrijf krijgt heel wat controles en jaarlijks was er een grote audit, waar je je het hele jaar op voorbereidde. Als we daarvoor geslaagd waren, kreeg ik telkens een kick, maar dat eiste ook zijn tol. Doordat mijn lichaam niet zo sterk is en er een hoge werkdruk heerste, ben ik gecrasht. Gelukkig moest ik fysiek op de werkvloer aanwezig zijn om mijn job te kunnen uitoefenen, anders was dat waarschijnlijk nog nefaster geweest voor mijn gezondheid. Ik mis werken wel. Het is allesbehalve leuk om al bijna een jaar thuis te zitten. Ik zou graag weer iets omhanden hebben, maar ik besef dat ik op dit ogenblik nog te zwak ben.’
Pizza op Dolle Dinsdag
‘Toen ik nog werkte, kon ik rekenen op een nettoloon van € 1800. Intussen ontvang ik een ziekte-uitkering van € 1400. Achteraf bekeken vind ik dat de verloning niet zo hoog is. Als ik vergelijk met collega’s die hetzelfde bachelordiploma hebben en gelijkaardig werk verrichten, zie ik dat ik onderbetaald werd. Ik ben wel nog jong, maar er zijn mensen die lager geschoold zijn, minder uren kloppen en meer geld overhouden aan het einde van de maand. Gelukkig verdient mijn man met zijn € 2600 absoluut niet slecht.’
‘We betalen € 1000 per maand voor de afbetaling van onze lening. We hebben zonnepanelen en een warmtepomp, wat maakt dat de kosten voor energie relatief laag zijn. Een bedrag kan ik daar niet op plakken, want mijn wederhelft houdt zich bezig met alle rekeningen, maar bij zonnig weer hebben we bijna geen verbruik. Naar de supermarkt gaan kost dan weer handenvol geld. Ik probeer één keer per week inkopen te doen. Vroeger betaalde ik € 200 voor een volle kar, vandaag betaal ik voor diezelfde kar € 300, wat maakt dat er ruim € 1200 per maand naar boodschappen gaat. Pizza halen op een Dolle Dinsdag is tegenwoordig goedkoper dan zelf een gezonde maaltijd klaarmaken.’
Tuin van € 50.000
‘Vroeger spaarden we een kleine € 2000 per maand. Mijn man en ik zijn gierige types. We gaan heel goedkoop op reis en eten zelden buitenhuis. Bovendien hebben we geen kinderen. Dat zijn allemaal factoren die ervoor zorgen dat we veel centen opzij konden zetten. We hebben een mooie spaarpot, maar onze tuin moet nog volledig worden aangelegd, en dat heeft een prijskaartje van bijna € 50.000.’
‘Bovendien zal sparen binnenkort wat moeilijker gaan, want zodra ik op invaliditeit kom te staan, zal ik terugvallen op een invaliditeitsuitkering van € 1200. Da’s een verschil van € 200 per maand. Ik vind spaargeld belangrijk, maar nu ik met gezondheidsproblemen worstel, besef ik dat ik vooral meer moet genieten, want het leven is kort en vliegt voorbij. En als je altijd maar oppot en dan sterft, heb je dan wel geleefd?’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
