‘Eenmaal terug thuis begon ik zelfs even aan de mensen rondom mij te twijfelen.’
Nora Gharib (30) is te zien in ‘De Verraders’: ‘Ik ben allergisch aan rond de pot draaien en roddelen’
De derde aflevering van ‘De Verraders’ zit erop en wow, wat was dat?! De eerste verrader werd al ontmaskerd, want Walter De Donder werd onverbiddelijk verbannen aan de ronde tafel. Ook voor Nora Gharib eindigt het avontuur, want zij werd als eerste bondgenoot vermoord.
Nora Gharib (30) stond al op de gevreesde dodenlijst van de verraders, de kans was dus groot dat haar laatste nacht geschiedde. En zo bleek. De verraders vermoordden haar als eerste bondgenoot en lieten de actrice het spel verlaten. Wij spraken met haar over haar deelname.
Wist je meteen dat je aan het programma wilde meedoen?
‘Eigenlijk wel, ik heb niet getwijfeld. Ik had het eerste seizoen van België al gezien én ook de Nederlandse versie en ik werd meteen geprikkeld door het concept. Ik heb wel eerst een verrader en een bondgenoot uit vorig seizoen gecontacteerd om even na te vragen hoe het écht zat en waar ik me aan kon verwachten. Toen zij spraken over een topavontuur, was ik verkocht.’
Wilde je zelf graag een verrader zijn?
‘Ja, echt wel. Dan kon ik het als een rol aanzien en eigenlijk gewoon acteren. Ik ben in het leven allesbehalve een leugenaar, dus ik zou die uitdaging om het omgekeerde te spelen van wie ik ben zeker zien zitten. Nu vraag ik me af hoever ik zou geraken en hoe geloofwaardig ik zou overkomen.’
Je bent een topactrice. Denk je dat je job een voordeel geweest zou zijn?
‘Als verrader zeker, want acteren is liegen. Maar acteren gebeurt wel met intervallen: van actie tot cut speel je de rol. Daarna kan je even bekomen en je rol loslaten. In “De Verraders” niet, daar voel je je constant schuldig over wat je aan het doen bent. Maar toch had ik het wel graag gedaan.’
Acteren gebeurt met intervallen: van actie tot cut. In “De Verraders” zit je constant in die rol.
Maakte het uit of je kon acteren als bondgenoot?
‘Als bondgenoot maakt dat eigenlijk niet uit. Je moet wel op een subtiele manier info uit iemand halen of het niet laten opvallen wanneer je iemand verdenkt, maar écht acteren komt niet aan te pas. Je speelt geen rol, je blijft gewoon jezelf.’
Dacht je dat mensen je door je job al snel zouden verdenken?
‘Ik had daar wel schrik voor. Langs de ene kant dacht ik dat dat sowieso zou gebeuren, langs de andere kant wist ik dat dat te obvious zou zijn. Maar toen sloeg mijn brein helemaal door, want dan dacht ik dat mensen het net wél zouden doen omdat het juist zo obvious is. Ik wist niet waaraan ik me kon verwachten.’
Werd je uiteindelijk bevooroordeeld door de medekandidaten?
‘De gedachte zal wel in hun hoofd opgekomen zijn, maar ik dénk dat de meesten me toch geloofden en wisten dat ze me konden vertrouwen. Als ik 100 % mezelf en eerlijk ben en er tóch mensen van overtuigd zijn dat ik een verrader ben, dan zou ik dat heel erg vinden. Ik ben er zeker van dat ik daar issues van zou krijgen en me slecht in mijn vel zou voelen. Want dat wil zeggen dat ik in het echte leven misschien ook anders overkom dan ik zou willen.’
Als ik 100 % mezelf en eerlijk ben en er tóch mensen van overtuigd zijn dat ik een verrader ben, dan zou ik me slecht in mijn vel voelen.
Nam je dingen soms persoonlijk, ondanks dat je wist dat je in een spel zat?
‘Nee, ik had mezelf op voorhand beloofd dat ik me ten alle tijden zou realiseren dat het gewoon een spel is. Ik ben zelfs een paar keer naar andere kandidaten gegaan – waarvan ik zag dat zij het wél persoonlijk opnamen – om hen er even aan te doen herinneren dat we in een tv-programma zitten. We hebben allemaal een missie, of je nu bondgenoot of verrader bent. Je mag de dingen die gezegd of gedaan worden dus echt niet op jou nemen.’
Uit vorig seizoen bleek al dat het mentaal een erg zwaar spel is. Had je daar wat schrik voor?
‘Ja, vooral voor welk effect het achteraf op mijn leven zou hebben omdat ik van vorige kandidaten hoorde dat het moeilijk was om terug in die realiteit te stappen. Ik sta mentaal wel sterk in mijn schoenen, maar vreesde daar stiekem toch wat voor. En ja hoor, achteraf bleek dat ze niet overdreven.’
Vertel.
‘Toen ik thuis met de mensen rondom mij babbelde, heb ik een paar keer gedacht “Euhm, waarom zeg je dat?” of “Ben jij nu aan het liegen?”. Dat terwijl er geen enkele reden was voor hen om te liegen, maar ik zat nog zo in dat spel en ik begon echt te twijfelen aan alles en iedereen. Dat heeft toch nog een week geduurd. Als kijker merk je die impact niet en denk je echt dat de kandidaten overdrijven, maar als je er middenin zit zie je het helemaal anders. Uiteindelijk kan alles wat men zegt een leugen zijn en kan je niemand vertrouwen. Je kan zelfs niet even bellen naar het thuisfront om dat vertrouwen terug op te zoeken. Dat is mentaal zwaar en vermoeiend.’
Eenmaal terug thuis begon ik zelfs even aan de mensen rondom mij te twijfelen.
Vond je het moeilijk om je gezin een paar dagen niet te horen?
‘Ja, dat was heel raar. Ik heb nog een jong dochtertje (Chams, 3 jaar red.) en vond het vooral erg voor haar. Ik ben al vaker meerdere dagen weggeweest naar het buitenland, maar dan konden we altijd nog facetimen. Nu helemaal niets, ik zat er dus mee in. Ik miste haar natuurlijk ook, maar kan dat makkelijker een plaats geven dan een kindje van drie. Toen ze me terugzag was ze dan ook dolgelukkig.’
Had je meteen een goede klik met de groep?
‘Ja, het zijn echt allemaal toffe mensen. Ik kende er al een paar persoonlijk en vrij goed, maar dat maakt het net gevaarlijk. Want hoe lief en tof je die mensen ook vindt in je echte leven, maakt niet uit. Ze zouden nu zomaar eens een verrader kunnen zijn. Het was heel vreemd dat je hen dan opeens – voor even – niet meer kon vertrouwen.’
Waren er mensen die je vanaf het begin voor geen haar vertrouwde?
‘Ik had een lijstje gemaakt met personen waarvan ik dacht dat ze, puur op hun profiel gebaseerd, als verrader aangeduid zouden kunnen worden. Charlotte was er daar eentje van, door die pokerachtergrond. Ook Véronique stond op dat lijstje. Maar er waren ook mensen die ik helemaal niet goed kende, en die zijn dan moeilijker in te schatten. Kijk maar naar Franky, die ziet er ruig uit, maar dat is echt de grootste teddybeer met een klein hartje.’
Ik ben allergisch aan rond de pot draaien en achter het gat roddelen, om dan in het gezicht lief te doen.
Kregen we volgens jou een andere Nora te zien in ‘De Verraders’?
‘Toch wel. Mijn zuiders temperament komt wat meer naar boven, echt die “don’t fuck with me”-attitude. Ik ben allergisch aan rond de pot draaien en achter het gat roddelen, om dan in het gezicht lief te doen. Daar gaan mijn haren van rechtstaan. Als er zoiets of een andere onrechtvaardige situatie zich voordoet, ga ik op een assertieve manier zeggen wat ik denk. Een beetje zoals Astrid vorig jaar, ik ben eigenlijk Astrid 2.0 (lacht).’
Tot slot: heb je het spel goed gespeeld als je er nu op terugkijkt?
‘Ik vind van wel, ik ben blij met hoe ik het aangepakt heb en ben fier op mezelf. Ik heb er een erg fijn gevoel aan overgehouden, maar dat is ook dankzij de groep. We hebben elkaar oprecht graag. Althans nu nog, want nog niet alle afleveringen zijn uitgezonden hé (lacht)! Maar dat komt goed, daar twijfel ik niet aan.’
Je ziet ‘De Verraders’ elke zondag om 19u55 bij VTM.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
