‘Als ik iets maak, gaat dat altijd gepaard met een heuse lijdensweg omdat ik het nooit goed genoeg vind.’
Pedro Elias (50): ‘Ik vind geen innerlijke rust’
Pedro Elias (50) doet samen met zijn partner in crime Rik Verheye mee aan ‘Celebrity Klopjacht’. ‘Ik wil mezelf voortdurend verbeteren, maar daardoor is het nooit goed genoeg. Ik ben mijn eigen grootste criticus en dat is heel vermoeiend’, vertelt de tv-maker.
Pedro Elias en Rik Verheye zijn ongetwijfeld het meest komische duo in ‘Celebrity Klopjacht’. Helaas werden de twee in een dikke Porsche gevat door de speurders in de tweede aflevering. Toch beleefde Pedro een onvergetelijk avontuur met een van z’n beste maten. ‘Het was essentieel voor mij dat ik dit samen met Rik mocht doen’, vertelt Pedro. ‘
Hoelang kennen jullie elkaar al?
‘Tien jaar! Het is oprecht een dikke, dikke vriend! Er waren periodes dat we elkaar elke dag zagen, maar nu woont Rik niet meer in Antwerpen en heeft ie z’n eigen voetbalclub waardoor we elkaar wat minder zien. We hebben allebei ook een ontzettend druk leven met projecten waarin we ons allebei verliezen en ik heb daarbovenop nog eens drie kinderen. Maar als we afspreken, dan is het altijd geweldig!’
Het was vanaf de eerste minuut duidelijk dat jullie niet voorbereid waren voor de vlucht.
‘Er met ons klak naar gooien, klinkt onrespectvol naar de makers. Maar laat ons zeggen dat we eerder ons buikgevoel volgden dan alles in de puntjes voor te bereiden.’
Hadden jullie dan totaal geen tactiek?
‘Onze tactiek was net om géén tactiek te hebben, en de concurrentie mét tactiek in de fout zien gaan. Ik snap ook niet hoe je dit enigszins kan voorbereiden, want er zijn zoveel onverwachte wendingen en plottwisten. We improviseren allebei graag, dus we dachten dat dit misschien wel dé succesformule kon zijn om ver te geraken. Dat was helaas niet het geval (lacht).’
We improviseren allebei graag, dus we dachten dat dit misschien wel dé succesformule kon zijn om ver te geraken. Dat was helaas niet het geval (lacht).
Schatten jullie familie en vrienden jullie kansen hoog in?
‘Totaal niet. Mijn vrouw zei “Tot morgen” als ik vertrok (lacht). Ze gelooft wel in mij, maar zij weet ook dat ik andere kwaliteiten heb dan op de vlucht zijn. Met onze vriendengroep houden we vaak een restjesavond waarbij iedereen overschotjes meeneemt van die week en dat verorberen we samen. Ik kondigde al aan dat het door “Celebrity Klopjacht” een keertje zonder mij zou zijn, maar ook zij waren ervan overtuigd dat ik gewoon mijn voetjes mee onder tafel zou schuiven.’
Vond je het vervelend dat jullie als eerste duo gevat werden?
‘Ik vond het oprecht jammer dat het avontuur zo snel stopte voor ons. Ik wilde wel winnen of toch alleszins veel verder geraken. We werden ook gearresteerd door een stom toeval. We zaten in een extreem snelle Porsche, maar ik wilde in de bebouwde kom geen plankgas geven om te ontsnappen. Het blijft een spel, ik ga geen onnodige risico’s nemen.’
Wat was jouw sterkte in dit avontuur?
‘Mijn stressbestendigheid omdat ik echt gewoon genoot van dit avontuur. Rik en ik hebben ons enorm goed geamuseerd en daardoor liepen we niet voortdurend rond met stress of waren we niet paranoïde dat we gevat zouden worden. Ik heb enorm veel gelachen, dat kan ook niet anders met iemand als Rik aan je zijde.’
Wat was dan weer je zwakte?
‘Een gebrek aan focus. Maar dat is in het algemeen een zwakte in mijn leven. Ik heb alleen een extreme focus als ik iets schrijf of maak. Voor de rest ben ik enorm snel afgeleid. Als m’n vrouw vraagt om iets te halen in de badkamer loop ik naar daar, maar onderweg zie ik iets anders waardoor ik niet enkel vergeet dat ding te gaan halen, maar zelfs dat mijn vrouw in eerste instantie vroeg om iets te gaan halen!’
Ik wil mezelf voortdurend verbeteren, maar daardoor is het nooit goed genoeg. Ik ben mijn eigen grootste criticus en dat is heel vermoeiend.
Wat vond je het moeilijkste moment?
‘Het moment dat we gevat werden! Ik had echt zin om nog een paar dagen langer met Rik op pad te zijn. Ik ben wel competitief, maar dat uit zich in mezelf willen overtreffen. Ik kan heel goed verdragen dat iemand anders beter is dan ik. Dat klinkt misschien alsof ik een gebrek aan ambitie heb, maar dat is niet zo. Ik zal gewoon nooit jaloers zijn op anderen omdat ik hen alle succes en geluk in het leven gun.’
Wat was dan weer het mooiste moment?
‘We mochten meeliften met een vrouw in een cabrio. Ik drink zelden een pintje, maar toen gingen we voordien op café en was ik wel een beetje in de wind. Ik vergat daardoor volledig dat we eigenlijk in een tv-programma zaten. Dat was geweldig!’
Leerden Rik en jij elkaar door dit programma op een andere manier kennen?
‘Ik ken Rik al door en door. Hij bewees alleen maar des te meer zijn sterke kwaliteiten. Zo is hij een ongelooflijke fixer. Hij kan werkelijk iedereen overtuigen! Zo zaten we in een cabrio, konden we een luxueuze Porsche lenen, sliepen we in een prachtig hotel in Oostende, gingen we lekker uiteten en noem maar op.’
Gaan wij jou als kijkers op een andere manier leren kennen?
‘Ik denk het niet, want ik blijf overal en altijd mezelf. De meesten kennen me waarschijnlijk uit de jury van “De Slimste Mens ter Wereld”, “De Container Cup” of van “Patiënt Pedro” en net zoals in die programma’s hield ik nu ook geen maskertje op. Dat is ook het makkelijkste, dan moet ik geen rol spelen.’
Wat vonden je kinderen ervan om hun papa als ‘crimineel’ te zien op tv?
‘Mijn zoon van negentien vond het heel spannend, maar hij dacht wel dat ik snel tegen de lamp zou lopen. De twee jongsten gingen er helemaal in op en zij schatten m’n kansen toch hoger in. Ze hebben me sowieso alledrie uitgelachen toen ik gevat werd (lacht).’
Als ik iets maak gaat dat altijd gepaard met een heuse lijdensweg omdat ik het nooit goed genoeg vind. Ik hoop later toch wat meer innerlijke rust te vinden, want ik ken voorlopig geen rust.
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Ik wil mezelf voortdurend verbeteren, maar daardoor is het nooit goed genoeg. Ik ben mijn eigen grootste criticus en dat is heel vermoeiend. Als je kijkt naar mijn werk, dan kan je niet anders dan dat relativeren. Ik weet dat ik mensen gelukkig kan maken met mijn programma’s. “De Container Cup” bracht toch wat vreugde tijdens de pandemie en ik krijg tot op de dag van vandaag complimentjes over “Patiënt Pedro” omdat mensen zich herkennen in m’n verhaal. Daar ben ik heel fier op! Maar ik red geen mensenlevens zoals een hartchirurg. Ik moet dus beter leren relativeren, maar ik blijf héél streng voor mezelf en wat ik maak.’
Hoe uit zich dat?
‘Ik ben een gelukzak dat ik mooie projecten mag maken, maar dat gaat altijd gepaard met een heuse lijdensweg omdat ik het nooit goed genoeg vind. Zo schreef ik onlangs een theatermonoloog voor Bart Hollanders en tijdens het maken daarvan had ik drie maanden lang buikpijn! Ik ben uiteindelijk wel fier op het eindresultaat, maar ik kan daar nooit lang van genieten, want dan zit ik weer in een lijdensweg omdat ik iets nieuws aan het schrijven ben. Ik ga dus van lijdensweg naar lijdensweg. Ik hoop later toch wat meer innerlijke rust te vinden, want ik ken voorlopig geen rust.’
Wat kan je toch een beetje tot rust brengen?
‘Wandelen! Ik ben echt een fervente wandelaar. Ik doe het élke dag! Ik zit dit jaar aan 7,7 km per dag. Dat hoeft niet per se in de natuur te zijn, gewoon die frisse buitenlucht opsnuiven en de ene voet voor de andere zetten, zorgt ervoor dat ik mijn koppeke even kan legen.’
Ik geneerde me om te zeggen dat ik vijftig werd. Dat heeft weer te maken met het feit dat ik zo streng ben voor mezelf, want ik dacht: ik ben bijna vijftig en ik heb nog niks bereikt in m’n leven.
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Daar heb ik geen last van, want iedereen heeft wel iets dat ie niet mooi vindt aan zichzelf en dat geeft mij een zekere rust dat ik niet de enige ben. Als ik toch iets moet opnoemen als ongemak, is het mijn lengte. Ik ben redelijk klein en ik vind het vervelend dat ik tijdens concerten vooral tegen een hoop ruggen aankijk. Dat is ook de enige plaats waar mij dat frustreert. Ik ben al zo streng voor mezelf op werkvlak, dus ik ben blij dat ik op dit gebied veel milder ben. Ik ben dus gelukkig met hoe ik eruitzie, al kan alles altijd beter. Als ik zou reïncarneren, zou ik toch een groter model van mezelf willen zijn (lacht).’
Je werd vorig jaar vijftig, heb je het moeilijk met ouder worden?
‘Toen dat getalletje dichterbij kwam, geneerde ik mezelf wel om te zeggen dat ik vijftig werd. Dat heeft weer te maken met het feit dat ik zo streng ben voor mezelf, want ik dacht: ik ben bijna vijftig en ik heb nog niks bereikt in m’n leven.’
Dat kan je toch niet zeggen, kijk naar alle steengoede programma’s die je al maakte.
‘Op school was ik nooit een goede leerling of een streber, maar ik ontdekte waar ik goed in ben, dus ik wil daar ook álles uithalen. Als grafschrift wil ik de zin: “Ik ben niet lui geweest”. Ik maakte dus al wel enkele programma’s, maar het is nooit goed genoeg, dus ik zal niet snel op mijn lauweren rusten.’
Ga je erop hameren dat je kinderen wel meer self-love hebben?
‘Absoluut! Mijn kinderen spelen theater en ik zie er op toe dat ze dit echt graag doen. Ik zie mezelf namelijk als een mislukt acteur, want als ik opnieuw een richting zou mogen kiezen, zou ik een theateropleiding volgen. Ik wil dus niet dat ik hen onbewust míjn droom laat waarmaken. Ik wil hen geen druk opleggen, ze moeten echt genieten van wat ze doen. Mijn oudste zoon volgt een filmopleiding en we praten veel over films, maar ik wil ook dat hij geen druk voelt om het zogezegd even goed te doen als zijn papa omdat ik al een paar programma’s maakte. Ik voed mijn kinderen op door ze met allerlei dingen te laten kennismaken, maar ik zal ze nooit pushen.’
Was je graag acteur geweest?
‘Sowieso! Ik hou enorm veel van theater en film. Ik mocht ooit Matteo Simoni vervangen in een theaterstuk en dat was geweldig. Dat deed me beseffen dat als ik opnieuw zou mogen kiezen wat ik wil studeren, ik voor een theateropleiding zou gaan. Ik krijg af en toe een rolletje aangeboden in fictiereeksen, maar ik ga daar niet op in omdat ik te veel respect heb voor mensen die dit écht kunnen. Er zijn zó veel goede acteurs, waarom zou ik daar gaan tussenlopen.’
Kreeg je al te maken met negatieve reacties en raken die je?
‘Dat zou me ongetwijfeld pijn doen omdat ik bij kritiek vooral de slechte puntjes onthoud. Ik heb geen pantser, dus dat zou sowieso hard binnenkomen. Gelukkig bleef ik tot nu toe grotendeels gespaard van gemene comments.’
Hoeveel punten op tien zou je je leven momenteel geven?
‘8 op 10! Mijn kinderen zijn gezond en dat is eigenlijk het allerbelangrijkste. Verder heb ik een hele toffe job, een fantastische vrouw, een lieve vriendengroep en een gezellig huis.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
