‘Dankzij mijn geliefden én professionele hulp vond ik terug de vreugde in het leven.’
Pim Symoens (40): ‘Mijn mentale crisis duurde wel echt enkele jaren’
De grootste talenten uit 35 jaar VTM wagen een nieuwe kans in de nostalgische talentenshow ‘Sing Again’. Pim Symoens die in 2005 tweede werd in ‘Star Academy’ is een van hen. We hebben het met hem over de nieuwe show, het vaderschap en self-love. ‘Ik doe gewoon mee voor het plezier. Winnen was voor mij dus helemaal niet belangrijk’, vertelt ie.
De ‘Soundmixshow’, ‘Idool’, ‘X Factor’, ‘Belgium’s Got Talent’, ‘Star Academy’, ‘The Voice Kids’, ‘The Voice van Vlaanderen’, ‘K2 Zoekt K3’, ‘K3 Zoekt K3’ en noem maar op. VTM zond tijdens zijn 35-jarig bestaan al verschillende shows uit waar heel wat talent uit voortvloeide. Sommigen bouwden een grote carrière uit, anderen bewandelden andere paden. Speciaal voor de 35ste verjaardag van VTM brengt de zender deze talenten nu opnieuw samen in de nieuwe nostalgische talentenshow ‘Sing Again’. Eén van hen is Pim Symoens die in 2005 meedeed aan ‘Star Academy’ en op een mooie tweede plaats eindigde. ‘Ik twijfelde om mee te doen’, zegt hij eerlijk. ‘Ik zocht het programma namelijk op en in Korea bestaat het al even, maar daar is het een heel harde wedstrijd. Da’s niks voor mij.’
Wat trok je dan wel over de schreef?
‘Iemand van de productie legde me uit dat het in Vlaanderen helemaal anders wordt aangepakt. Het moet een leuke show zijn om 35 jaar VTM te vieren, zowel voor de kijkers als de deelnemers. Daar had ik wél zin in! Ik zit namelijk in een positie dat alles kan, maar niks moet. Ik ben niet meer actief in de media, dus ik hoef mijn showbizzcarrière niet per se nieuw leven in te blazen, want die is er momenteel toch niet.’
Ben je eigenlijk altijd blijven zingen?
‘Ik stapte in 2011 volledig uit de schijnwerpers. Ik trad wel nog eens op voor het goede doel of op het trouwfeest van een vriend, maar daarnaast helemaal niks. De enige momenten dat ik zing, is thuis voor het plezier. Muziek is me namelijk met de paplepel ingegeven. Ik denk niet dat ik overdrijf als ik zeg dat mijn vader 10.000 lp’s had. Ik had ook geluk dat ik heel breed mocht experimenteren in de showbizzwereld. Ik mocht naast zingen ook presenteren, achter de schermen werken en aan verschillende toffe programma’s meedoen. Eenmaal je hiervan proefde, mis je dat uiteraard als je het niet meer doet.’
Word je nog vaak herkend op straat?
‘Het is niet zoals in 2005, want toen was gewoon naar de supermarkt gaan een uitdaging. Maar ik zie toch nog vaak mensen hun hoofd omdraaien of mijn naam fluisteren. Mensen zeggen dat ik een heel herkenbare kop heb. Karen Damen zei zelfs dat ik nog geen haar veranderd ben. Dat is fijn om te horen. Ik merk wel dat ik bij de meesten een belletje doe rinkelen, maar dat ze niet direct kunnen zeggen van waar. Ik vind het grappig dat dat collectieve geheugen blijft bestaan bij de mensen, want er zijn superveel talenten – velen groter dan mij – gepasseerd de laatste jaren, maar die blonde kerel blijven ze zich herinneren. Ik moet mensen dan toch doen lachen hebben of iets leuk in de huiskamers hebben gebracht in die tijd.’
Verder is een droom van mij ook om eens te acteren, dus als ze me zouden opbellen om auditie te doen voor een interessante rol sluit ik niet uit dat je me binnenkort nog op tv zal zien verschijnen.
Hoop je te winnen of hoe schat je je kansen in?
‘Ik deed mee zonder enige ambitie. Je hebt deelnemers die nog een carrière hebben en dit programma kunnen gebruiken als een extra boost. Daarnaast zijn er deelnemers zoals ik die gewoon meededen voor het plezier. Winnen was voor mij dus helemaal niet belangrijk. De opnames waren wel spannend, want ik was helaas niet echt in m’n element. Ik moest daarna zelfs naar de spoed en daar stelden ze diabetes type 1 bij me vast. Toen vielen de puzzelstukjes in elkaar waarom ik me de laatste tijd zo slapjes voelde.’
Hoop je dat dit weer deuren opent voor jou in de showbizz?
‘Alles kan, niks moet. Het hoeft ook niet per se zingen te zijn. Ik kreeg door terug in de media te verschijnen bij de aankondiging van “Sing Again” al twee toffe aanbiedingen waarvan ik op eentje waarschijnlijk inga: een presentatiejob voor een tour doorheen Vlaanderen. Dat is op m’n lijf geschreven! Verder is een droom van mij ook om eens te acteren, dus als ze me zouden opbellen om auditie te doen voor een interessante rol sluit ik niet uit dat je me binnenkort nog op tv zal zien verschijnen. Acteren is het enige wat ik nog niet deed in m’n showbizzcarrière. Ik zeg niet dat ik het kan, maar ik zou het zeker willen proberen.’
Ik heb momenteel namelijk een heel fijne job en een geweldig gezin, ik ga die stabiliteit niet plots weggooien. Dat wil niet zeggen dat ik geen ambitie heb of niks meer in de showbizz wil doen. Maar het zal wel op mijn tempo en voorwaarden zijn.
Droom je er ook nog van om zanger te worden en Sportpaleizen te vullen?
‘Ik ben altijd al een dromer geweest, maar met ouder worden ben ik realistischer. Vroeger had je enkel “Star Academy”, nu zijn er zó veel talentenjachten of programma’s waar talenten uitkomen, kijk maar naar “#LikeMe”, en die moeten allemaal hun plaats innemen in ons al kleine showbizzlandje. Zij moeten er echt harder voor vechten dan wij vroeger. Ik heb het ook al gehad en ervan genoten, dus zij mogen nu hun kans krijgen om te schitteren. Ik wil bovendien ook die druk niet meer voelen.’
Vertel.
‘Als ze me zouden bellen dat ik een platencontract krijg, maar dat ik binnen de maand een single uit moet hebben zodat ik op “Tien om te Zien” kan staan, dan pas ik. Ik heb momenteel namelijk een heel fijne job en een geweldig gezin, ik ga die stabiliteit niet plots weggooien. Dat wil niet zeggen dat ik geen ambitie heb of niks meer in de showbizz wil doen. Maar het zal wel op mijn tempo en voorwaarden zijn. Komt er dus iets op me af dat op m’n lijf is gescrheven, graag! Zoniet, dan ga ik nog steeds een gelukkige man zijn.’
Heb je spijt dat je je showbizzcarrière indertijd niet bleef nastreven?
‘Goh de reden dat ik stopte met presenteren, gebeurde nadat ik met de VRT sprak toen ik nog bij VTM werkte. Hoewel mijn toenmalige baas bij JIM hiervan op de hoogte was, heeft dit misschien toch voor wat commotie gezorgd. Ik besloot toen een andere droom na te streven door mijn eigen café te openen, daardoor had ik geen tijd meer voor de showbizz waardoor dat verwaterde en de aanvragen steeds minder werden. Helaas liep dat horeca-avontuur na enkele mooie jaren op de klippen. Daarna dacht ik wel dat ik beter wat meer geïnvesteerd had in m’n mediacarrière. Als ik de tijd kon terugdraaien, had ik het anders aangepakt. Maar als je jong bent, maak je soms niet de beste keuzes. Maar ik ben geen persoon die bij de pakken blijft zitten, dus ik blijf vooruit kijken in plaats van achteruit.’
Zo val ik totaal niet op wat nu wordt omschreven als dé perfecte schoonheid. Ik hou van puurheid en mensen die iets speciaals hebben, dat maakt je net uniek.
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Ik heb altijd wel zelfliefde gehad. Al groeit dat zeker nog met de jaren. Je leert jezelf meer en meer appreciëren. Elk mensenleven kent natuurlijk ups en downs, dus het is logisch dat je in bepaalde periodes een minder goed zelfbeeld hebt. Toch moet je jezelf altijd zo graag mogelijk blijven zien, want je kan pas liefde toelaten en anderen liefde geven als je jezelf graag ziet.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik heb hele lelijke handen! Zo van die trommelstokvingers met nagels die gebogen staan in plaats van plat. Vroeger stak ik die altijd weg, wat nogal moeilijk is als je zingt op een podium en een micro vasthoudt (lacht). Nu merk ik dat ik nog steeds mijn handen wegmoffel als ik iemand nieuw ontmoet, maar ik lig er niet wakker van. Er zijn veel ergere dingen dan dat! Ik heb daarnaast aanleg om zwaarlijvig te zijn. Als tienjarige jongen had ik zwaar overgewicht. Ik merkte toen al als je er iets anders uitziet, dat je een pak minder populair bent. Dat is eigenlijk heel erg! Gelukkig zorgde het niet voor trauma’s bij mij.’
Ben jij vatbaar voor stereotiepe schoonheidsidealen of perfecte plaatjes?
‘Nee. Ik vind dat iedereen zichzelf mag zijn. Schoonheid zie je niet vanbuiten, maar zit vooral vanbinnen! Een ideaalbeeld is voor iedereen toch ook anders? Zo val ik totaal niet op wat nu wordt omschreven als dé perfecte schoonheid. Ik hou van puurheid en mensen die iets speciaals hebben, dat maakt je net uniek. Helaas heersen die stereotypes toch nog altijd op sociale media, terwijl die niet realistisch zijn.’
Mijn vriendin en ik leggen nu al de nadruk op hoe sterk, slim en grappig onze dochter is in plaats van alleen maar te zeggen dat ze mooi is.
Je hebt een dochtertje. Ga je die self-love er ook bij haar inpeperen later?
‘Absoluut. Ik vrees dat de invloed van sociale media alleen maar groter gaat worden. Mijn vriendin en ik leggen nu al de nadruk op hoe sterk, slim en grappig ze is in plaats van alleen maar te zeggen dat ze mooi is. Onze dochter mag echt volledig zijn wie ze is, op alle vlakken! Als ze later thuiskomt met een meisje in plaats van een jongen als lief, dan sta ik daar volledig voor open.’
Ben je veranderd als persoon sinds je papa werd?
‘Absoluut! Het heeft me veel meer doen nadenken en zette mijn voetjes terug op de grond. Ik trek me de dingen veel minder hard aan, want mijn grootste prioriteit is nu mijn dochter. Iedereen die ouder is, snapt dit: alles of iedereen die belangrijk is in je leven schuift een plaats op. Ik hou zielsveel van mijn vriendin, ouders en vrienden, maar echte onvoorwaardelijke liefde leer je pas kennen als je een kindje krijgt. Zij verwacht niks van mij, maar wil gewoon puur liefde.’
Hoe ben je als papa?
‘Ik laat veel te veel toe en zou wel wat strenger mogen zijn. Gelukkig zijn we met twee en vullen we elkaar aan in de opvoeding. Mijn vriendin is strikter en ook meer overbezorgd. Ze zegt nu al dat ze nooit met de fiets naar school mag gaan, terwijl ik haar niet wil ontzeggen dat ze met haar vriendinnen samen naar school kan fietsen.’
Het klinkt raar voor velen, want ik ben een spring-in-‘t-veld en supersociaal, maar eigenlijk ben ik heel gesloten. Ik laat niet makkelijk nieuwe mensen toe in m’n leven.
Heb je moeite met iets ouder worden, want je werd vorig jaar veertig?
‘Ik lag daar nog nooit wakker van! Ik merk wel hoe ouder ik word, hoe sneller het leven gaat! Vroeger duurde een jaar echt lang, nu vliegt dat helaas voorbij.’
Self-love slaat ook uiteraard op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij soms mee worstelt?
‘Het klinkt raar voor velen, want ik ben een spring-in-‘t-veld en supersociaal, maar eigenlijk ben ik heel gesloten. Ik laat niet makkelijk nieuwe mensen toe in m’n leven. Ik begin makkelijk te babbelen met mensen, maar als ze té dicht komen, dan sluit ik me af. Ik merkte dat zelf vroeger niet op, het was mijn vriendin die me daar op wees toen we elkaar leerden kennen.’
Misschien omdat je bekend was en twijfelt aan de goede intenties van mensen?
‘Als je op jonge leeftijd vanuit het niks zo bekend wordt, dan doet dat sowieso iets met je. Hoe hoger je klimt, hoe harder je ook kan vallen. Daarom omringde ik me altijd met mensen die ik kon vertrouwen en die voorzichtigheid die ik nu nog heb, komt daar waarschijnlijk uit voort.’
Die mentale crisis bij mij duurde wel echt enkele jaren. Dankzij mijn geliefden én professionele hulp vond ik terug de vreugde in het leven.
Je worstelde vroeger met een zware depressie. Ben je soms bang dat je zal hervallen?
‘Nee. Ik weet enerzijds hoe ik daarmee moet omgaan en ik zou ook niet meer in dezelfde situatie belanden omdat ik nu een veel stabieler leven heb. Die mentale crisis bij mij duurde wel echt enkele jaren. Dankzij mijn geliefden én professionele hulp vond ik terug de vreugde in het leven. Ik wil zeker meegeven dat hulp zoeken geen taboe is en dat er áltijd zonneschijn komt na de regen.’
Blijf je in therapie gaan?
‘Ik ga een paar keer per jaar langs voor een kort gesprek bij een therapeut. De laatste jaren is het eigenlijk niet meer nodig, maar ik vind het leuk om aan haar te zeggen dat alles goed gaat. Ondertussen ben ik al zeker vijf jaar een hele gelukkig mens!’
Kreeg je al te maken met negatieve reacties?
‘Toen ik bekend werd dankzij “Star Academy” waren er gelukkig nog geen sociale media. Nu is er geen ontsnappen meer aan. Ik wéét dus dat er sowieso naar aanleiding van “Sing Again” slechte reacties zullen komen, want mensen hebben altijd op alles een mening. Wat mensen zeggen of denken over mij belemmert mijn eigen geluk niet. Ik denk altijd: zolang ze over mij praten wil dat zeggen dat ik interessant ben. Zolang ze mijn geliefden maar niet viseren, dat zou me wel raken. Ik steek mijn energie persoonlijk niet in iemand die ik niet interessant vind. Als andere mensen dat wel willen doen, dan is dat vooral hun probleem.’
Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar ‘Sing Again’
‘De nostalgie! Het is een toffe mix van deelnemers, dus je zal talenten terugzien van heel recent en van lang geleden zoals mij, die ze van het BV-kerkhof gingen halen (lacht). Zowel oma als de kleindochter kunnen dus samen in de zetel met een zak chips naar het programma kijken en genieten. Winnen was ook voor niemand echt belangrijk, het draaide rond ons amuseren en dat spat ook van het scherm.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
