‘Heel wat steengoede acteurs zijn niet per se de standaard posterboys, maar hebben net een karakterkop.’
Robbert Vervloet (36) in ‘Single Bells’: ‘Ik besef met ouder worden dat je geen sixpack moet hebben om een goede acteur te zijn’
Robbert Vervloet (36) speelt mee in de nieuwe VTM-reeks ‘Single Bells’. We hebben het met hem over de reeks, self-love en papa zijn. ‘Door papa te worden, kwam er een soort oerinstinct naar boven en ben ik veel verantwoordelijker geworden’, vertelt de acteur.
In de hartverwarmende kerstkomedie ‘Single Bells’ laat eeuwige vrijgezel Mina (Julie Van den Steen) haar familie toe om een date voor haar te zoeken, zodat ze dit jaar niet alleen eindigt op kerstavond. Elk familielid mag één blind date voorstellen. De grote vraag is wie uiteindelijk naast Mina zal belanden aan de feesttafel. Robbert Vervloet speelt Roel, Mina’s vroegere buurjongen die momenteel het huis van zijn mama renoveert. Je kan Robbert kennen uit onder meer ‘F*** You Very, Very Much’, ‘Déjà Vu’, ‘Loslopend wild’ en ‘Gevoel voor tumor’.
Heb je veel gelijkenissen met je personage?
‘Ik ben ook goedlachs zoals Roel, en ik zal alles met een glimlach proberen benaderen. Maar Roel is heel rechtuit. Hij zegt alles zonder er doekjes om te winden wat vaak leidt tot hilarische situaties, maar zo kan je mensen natuurlijk ook onbedoeld kwetsen. Ik denk toch meestal twee keer na voor ik iets zeg.’
De reeks gaat over blind dates: ging je vroeger zelf ooit op een blind date?
‘Nooit. Dat is niks voor mij! Ik zou dat heel awkward vinden, met alle respect voor de mensen die dit wel leuk vinden. Ik vond daten in het algemeen niet zo leuk. Altijd opnieuw datzelfde “verkoopspraatje” afsteken. In mijn tijd probeerde je iemand beter te leren kennen via MSN of Netlog, maar dat waren altijd meisjes die ik al kende. Ik stak daar best wel veel tijd in en we chatten soms úren, dat is wat anders dan het vluchtige online daten van tegenwoordig (lacht)!’
Ik vond daten in het algemeen niet zo leuk. Altijd opnieuw datzelfde “verkoopspraatje” afsteken.
Was je altijd al gebeten door de acteermicrobe?
‘Ja. Ik was zo dat klein manneke dat toneeltjes opvoerde omdat ik graag had dat mensen naar me keken. Ik keek als snotneus al naar films die ik eigenlijk nog helemaal niet mocht zien en ik speelde die scènes dan na. Zo ging ik als vijfjarige met een foto van Tom Cruise naar de kapper omdat ik dezelfde coupe als hem wou (lacht). Ik was toen duidelijk al geobsedeerd door films en series.’
We kennen je uit verschillende series. Hoop je stiekem eens op een hoofdrol?
‘Absoluut! Ik greep al een paar keer nét naast een hoofdrol. Dat is frustrerend, want je legt elke keer opnieuw je ziel op tafel tijdens een auditie, maar je mag dat nooit persoonlijk nemen. Het gaat meestal niet over talent, maar over wat een regisseur precies zoekt. Als jij niet in dat plaatje past, mag je nog de sterren van de hemel acteren, dan past die puzzel niet. Denzel Washington zei onlangs op sociale media dat je acteercarrière geen sprint, maar een marathon is. Ik doe deze job ook té graag om iets anders te doen.’
Als je luidop mag dromen: welke rol staat nog op je bucketlist?
‘Ze casten me vaak als love interest of als de grappige boy next door. Ik zou weleens een duister personage of een slechterik willen spelen. Zo kan ik ook eens andere facetten van mezelf laten zien.’
Ik greep al een paar keer nét naast een hoofdrol. Dat is frustrerend, want je legt elke keer opnieuw je ziel op tafel tijdens een auditie, maar je mag dat nooit persoonlijk nemen.
Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?
‘Er is nog ruimte voor verbetering, maar ik werk daar dan ook hard aan. Als persoon ben je een optelsom van je verleden en kunnen bepaalde gebeurtenissen je doen groeien of net littekens achterlaten. Ik merk dat ik vooral sinds ik papa werd enorm sterk in mijn schoenen leerde staan.’
Vertel.
‘Ik was altijd een grote speelvogel. Ik heb ADHD en ik zit boordevol energie. Maar door papa te worden, kwam er een soort oerinstinct naar boven en ben ik veel verantwoordelijker geworden. Ik moet ervoor zorgen dat er eten op tafel komt, dus ik ga een pak minder nonchalant door het leven. Dat wil niet zeggen dat dat speelse niet meer in mij zit, maar ik besef dat ik niet enkel meer voor mezelf moet zorgen, maar dat er ook een klein wezentje op mij rekent.’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Ik focus me enorm op m’n haar! Ik denk vaak dat het aan het uitvallen is, wat totaal niet het geval is. Ik ben gewoon echt bang om kaal te worden. Verder kan ik sinds ik mijn neus brak niet meer zo goed door m’n neus ademen. Ik word daar binnenkort aan geopereerd en ik hoop dat mijn neus er daarna niet anders uitziet (lacht).’
Door papa te worden, kwam er een soort oerinstinct naar boven en ben ik veel verantwoordelijker geworden. Ik moet ervoor zorgen dat er eten op tafel komt, dus ik ga een pak minder nonchalant door het leven.
Ben je vatbaar voor stereotiepe ideaalbeelden of perfecte plaatjes?
‘Vroeger keek ik op naar grote Hollywoodacteurs en dan droomde ik er ook wel van om zo gespierd te zijn als Brad Pitt. Met ouder te worden, besef ik dat je niet enkel een sixpack en brede biceps moet hebben om een goede acteur te zijn. Integendeel, heel wat steengoede acteurs zijn niet per se de standaard posterboys, maar hebben net een karakterkop.’
Wil je die self-love ook meegeven aan je kinderen?
‘Zeker! Ik vind het zo mooi om te zien hoe open-minded mijn zoontje in het leven staat. Ik hoop echt dat hij op die manier naar de wereld blijft kijken in plaats van in de standaard hokjes te denken die de maatschappij ons vaak voorschotelt. Ik ga ze zeker ook behoeden voor sociale media en erop hameren dat deze vaak niet echt zijn. Mensen staan ‘s ochtends niet met een perfect gestreken gezicht op uit bed. Ik vind accounts die dit doorprikken heerlijk en ik hoop dat dit meer de trend is op social media in de toekomst.’
Hoe ben je eigenlijk als papa?
‘Ik ben sowieso de gekke papa. Zo doe ik niks liever dan mijn zoontje te doen schaterlachen, dat vult mijn hart. Hij vindt het hilarisch als ik doe alsof ik tegen iets aanbots. Maar ik kan op de gepaste tijden ook streng zijn, want ik wil mijn kinderen wel bepaalde waardes en normen bijbrengen. Ik kan er bijvoorbeeld niet tegen als mijn zoontje “Wa?” zegt in plaats van “Wablief”.’
Schoonheid is anno 2024 heel maakbaar, wat vind je daarvan?
‘Veel mensen beginnen op elkaar te lijken en ik vind het jammer dat je nu vaak dertien in een dozijn vrouwen ziet voorbij wandelen op straat. Ik ben eerder fan van unieke features dan eenheidsworst. Ik vind dat rimpels ook meer vertellen over iemand dan een volgespoten gezicht. Ik kan me wel voorstellen als je echt onzeker over iets bent dat het je zelfvertrouwen ten goede komt als je dit kan veranderen. Het is alleen jammer dat ze hun zelfvertrouwen laten afhangen van hun uiterlijk.’
Met ouder te worden, besef ik dat je niet enkel een sixpack en brede biceps moet hebben om een goede acteur te zijn. Integendeel, heel wat steengoede acteurs zijn niet per se de standaard posterboys, maar hebben net een karakterkop.
Je wordt binnenkort voor een tweede keer papa. Valt dit goed te combineren met je werk als acteur?
‘Ik ga daar niet over liegen: dat is een heel moeilijke puzzel om te leggen, zeker omdat mijn vriendin ook in de culturele sector zit. We zitten elke zondagavond samen aan tafel om onze weekplanning te overlopen en op elkaar af te stemmen. Ik leerde ook assertiever zijn en mijn grenzen aangeven op professioneel gebied. Mijn prioriteit is mijn gezin. Als we bijvoorbeeld geen oppas vinden, dan weiger ik een bepaalde opdracht, want mijn gezin komt altijd op de eerste plaats. Dat had ik enkele jaren geleden nooit gedurfd!’
Heb je nog tijd voor jezelf in die drukke planning?
‘Als acteur heb ik periodes dat het gigantisch druk is en dat ik drie projecten tegelijkertijd combineer, terwijl er ook momenten zijn dat ik niks heb en dan maak ik vooral tijd voor mezelf. Ik ga dan fietsen of fitnessen, daar kan ik veel energie in kwijt. Ik heb ook moeten leren om geen te strenge ouder naar mezelf toe te zijn. Daarmee bedoel ik dat ik mezelf ook nog dingen moet gunnen en daar heeft mijn kindje alleen maar baat bij. Een goeie papa is namelijk een gelukkige papa. Daarom organiseer ik ook date nights met mijn vriendin, want wij willen elkaar ook niet uit het oog verliezen.’
Ik heb moeten leren om geen te strenge ouder naar mezelf toe te zijn. Daarmee bedoel ik dat ik mezelf ook nog dingen moet gunnen en daar heeft mijn kindje alleen maar baat bij. Een goeie papa is namelijk een gelukkige papa.
Kreeg je al te maken met negatieve reacties?
‘Ik bleef daar tot nu toe grotendeels van gespaard, maar ik zoek het ook niet op: ik lees bitterweinig comments. Ik weet dat ik me een slechte reactie of een negatieve review te hard zou aantrekken, dus ik vermijd het liever.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Single Bells’ kijken?
‘In deze donkere tijden worden we al snel wat neerslachtiger, ik ben daar ook gevoelig aan, en deze reeks kan een sprankeltje licht zijn. Ik geef toe dat romcoms niet echt mijn genre zijn, maar “Single Bells” is echt sterk gemaakt!’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
