Ruth Becquart (46): ‘Ik vind het leuk om diepgang te brengen op het scherm’

Ruth Becquart (46) speelt Magda Vernaillen in de nieuwe fictiereeks ‘1985’ op Eén over de woelige jaren 80. ‘Het is mijn streefdoel om personages te vertolken die iets teweegbrengen bij de mensen’, vertelt de actrice.

Ruth Becquart speelde eerder mee in ‘Clan’, ‘Chaussée d’Amour’, ‘Gent West’, ‘Over Water’, ‘Undercover’ en ‘Twee Zomers’. Momenteel kan je haar aan het werk zien in ‘1985’ dat vrienden Marc, Franky en zijn zus Vicky volgt in de turbulente jaren 80.

De drie jongvolwassenen komen ongewild terecht in het oog van de storm die België op zijn kop zette als gevolg van de brutale overvallen van de Bende van Nijvel. Magda, de echtgenote van majoor Vernaillen raakt ernstig gewond bij een aanval op hun huis. Het voorval zadelt haar op met een permanent wantrouwen tegen iedereen in een uniform. Maar haar man weigert man de Rijkswacht te verlaten. ‘Ik ken Wouter en vind hem een geweldige regisseur. Willem die het scenario schreef, is ook een grote meneer en de materie gaat natuurlijk over een stukje belangrijke Belgische geschiedenis. Ik wist dat het iets goed ging worden, en dat is ook zo gebleken’, vertelt Ruth.

Je was nog een kind in de jaren 80: herinner je je die overvallen?

‘Ja, al is het wel vaag. Ik was negen à tien jaar, maar ik herinner me wel dat dit enorm leefde bij de volwassenen. Dat was een vreemde periode. Zelfs mensen die het niet bewust meemaakten, zoals mijn dochter, kent die geschiedenis. De serie “1985” benadert dit vanuit een heel bijzondere invalshoek: de jeugd. Dat vind ik zo geweldig!’

Wie speel jij in de reeks en kan je wat meer vertellen over je personage?

‘Ik speel Magda, de vrouw rijkswachter Vernaille, gespeeld door Peter Van Den Begin. Die ontdekte de rotte boel binnenshuis en wilde dat vanuit zijn rechtvaardigheidsgevoel naar buiten brengen. Zij wilden hem op hun beurt de mond snoeren, ook van binnenuit, en gingen daar heel ver in. Een aantal mannen wilden in het midden van de nacht het koppel neerschieten. Ze overleefden dat wonder boven wonder. Het opnemen van die scène was heel heftig.’

Hoezo?

‘Mevrouw en Meneer Vernaillen wilden daar heel graag bijzijn. Ik ontmoette hen en dat was heel aangrijpend. Ze zijn nu al dik in de tachtig, het zijn zo sterke mensen. Hun dochter die het pistool van haar papa over de vloer naar hem schoof, was er ook bij. Ik vond dat heel straf. Als je zoiets heftig overleeft, moet je heel sterk in je schoenen staan om er niet onderdoor te gaan. Zij vonden toch de kracht om verder te gaan met hun leven en dat is heel inspirerend.’

Legde hun aanwezigheid een bepaalde druk op je schouders tijdens die bewuste scène?

‘Nee. Ik ben namelijk geen actrice die dingen naspeelt, ik vertrek vanuit een bepaald gevoel en doe er dan mijn eigen ding mee. Ik heb eigenlijk ook maar een paar scènes, maar wel heel mooie scènes waar Magda, mijn personage, echt haar gevoelens op tafel legt. Haar leven was immers om zeep, maar ze moest blijven vechten.’

Je speelt vaak in series die onder je huid kruipen. Is dat een bewuste keuze?

‘Zoeken en wroeten, doe ik het allerliefste in een rol. Het is mijn streefdoel om personages te vertolken die iets teweegbrengen bij de mensen. In gelijk welk genre, dat kan ook komedie zijn. Ik vind het leuk om wat diepgang te brengen op het scherm. Ik kijk zelf ook het liefst naar dat soort rollen.’

Kan je die personages snel van je afschudden of neem je dat soms onbewust mee naar huis?

‘Die rollen blijven als ik van de set wegstap toch nog een poosje in mij hangen, maar ik lijd daar niet onder. Ik hou ervan als ik ergens volledig induik, dat ik die energie met me meedraag.’

De Bende van Nijvel maakte ook jonge slachtoffers. Is het jouw grootste angst dat je dochter iets zou overkomen?

‘Ja, maar ik probeer daar niet aan te denken. Als je daar voortdurend bij stilstaat, dan durft niemand meer aan kinderen te beginnen.’

Mira (20) treedt in je voetsporen, want ze zit aan kunstacademie. Vind je dat tof?

‘Zeker, maar ik heb daar niks over te zeggen. Dat is volledig haar keuze en ik heb dat nooit extra gestimuleerd of tegengehouden. Ze zit daar goed op haar plek, ik vind dat prachtig om te zien.’

Komt ze bij jou aankloppen voor tips?

‘Nee. Dat vindt ze heel vervelend. De helft van mijn collega’s geeft al les aan haar. Ik zou dat ook vreemd vinden, want wie ben ik? Je moet sowieso je eigen stijl vinden, dat zal voor haar anders zijn dan bij mij. Ik probeer mezelf op de achtergrond te houden, zodat ze de ruimte heeft om zichzelf te ontwikkelen als actrice.’

Ben je nog blij met de rollen die je krijgt?

‘Ik ben te oud om jong te zijn en te jong om oud te zijn. Langs de ene kant denk ik: dat is het leven, het is nu aan de jeugd. Maar langs de andere kant is het ook jammer. Ik las laatst een artikel over iemand die zei dat veertigers superkrachten hebben: ze krijgen te kampen met kinderen die het huis uitgaan, ouders die behoevend worden enzovoort. Dat is zo’n rijkdom. Ik kijk uit naar de volgende grote rol en geniet nu gewoon heel hard van die kleine pareltjes. Het acteerlandschap is ook in beweging: er komt meer ruimte vrij in verhalen voor rollen van vrouwen van m’n leeftijd. Hopelijk kan ik daar van meegenieten. Verder blijf ik niet bij de pakken zitten en schrijf ik zelf ook veel.’

Vertel.

‘Ik zat aan de zijde van Leonardo Van Dijl als co-writer voor de film “‘Voor de Wereldvrede” die volgende zomer wordt gedraaid. Ik schrijf momenteel nog aan een eigen langspeelfilm met Peter Monsaert en ik zit in de prille ontwikkeling van een eigen tv-reeks samen met Sophie Tijhuis.’

Bij Flair staat self-love centraal. Heb jij veel self-love of is er toch nog werk aan?

‘Er is nog veel werk aan. Self-love is niet mijn beste punt. Ik probeer mezelf wel goed te verzorgen, fysiek en mentaal. Maar ik kamp wel met onrust, onzekerheid en bepaalde demonen. Ik vind dat ook niet erg, want dat hoort nu eenmaal bij het leven. Diezelfde demonen brachten me ook waar ik nu sta en voeden mijn talent om te acteren. Maar ik zou soms wel graag wat rustiger of milder voor mezelf willen zijn. Ik ben ondertussen 46 en ik sla daar nog altijd niet in. Ik denk dus niet dat er een moment zal komen dat ik volledig vrede heb met mezelf.’

Hoe komt het dat je zo streng bent voor jezelf?

‘Dat is de aard van het beestje, ik ben een wroetende geest. Maar die brengt me tegelijkertijd ook op mooie plekken en inspireren me om dingen te maken en te spelen. Het is daarom ook een cadeautje. In die zin heb ik self-love omdat ik dit apprecieer en van mijn zwaktes mijn sterktes maak. Ik denk dat de meeste creatievelingen een vreemde geest hebben.

Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?

‘Mijn wallen! Door mijn rusteloosheid slaap ik soms slecht en heb ik donkere kringen onder mijn ogen. Ik zie mezelf ook ouder worden: die rimpeltjes worden duidelijker en mijn haar wordt grijs. Maar ik denk niet dat ik mag klagen.’

Ben je vatbaar voor perfecte plaatjes op sociale media?

‘Ja. Ik kan me inbeelden dat dit als jong meisje heel moeilijk is, want zelfs ik kan me blindstaren op de perfectie van anderen. Maar ik ben volwassen, dus ik kan het plaatsen: het is nergens perfect. Ik kan me voorstellen als je niet zo stevig in je schoenen staat, dat dit heel heftig kan zijn. Ik zou niet graag zestien jaar zijn nu, want ik zie hoe jonge meisjes onzeker zijn over hun uiterlijk.’

Worstelt jouw dochter hiermee?

‘Ze vindt sociale media vreselijk en blijft er graag van weg. Langs de ene kant is dit goed, maar langs de andere kant bouwt ze een bepaalde muur op waardoor ze ook de mooie dingen niet tot haar laat doordringen.’

Kreeg je al te maken met negatieve commentaar?

‘Ik ben daar denk ik nog vrij goed van gespaard gebleven. Mijn rol in “Chaussée d’Amour” werd wel wat afgekraakt en daar was ik niet goed van. Kritiek mag, maar voelt altijd persoonlijk aan omdat elke artiest zich vol overgave op een rol smijt.‘

Self-love slaat ook op mentaal vlak: worstel jij met bepaalde dingen?

‘Ik raak enorm snel overprikkeld. Mijn hoofd stopt niet. Ik ga soms in overdrive en betaal achteraf de prijs, want dan word ik ziek. Ik moet dus echt van tijd tot tijd eens een avondje binnen blijven in plaats van er weer eens op uit te trekken, genieten van een lange wandeling of de sauna induiken.’

Vergeten we vaak in deze maatschappij om op tijd eens op de rem te staan?

‘Zeker. We worden langs alle kanten overprikkeld. We leven ook in een hele harde maatschappij. Je ziet alle miserie van over de hele wereld opduiken op je smartphone. Het is gewoon moeilijk om dat toestelletje weg te leggen en je daarvoor af te schermen.’

Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘1985’ kijken?

‘Het verhaal is prachtig! Verder speelt iedereen grandioos en ziet het er ook heel mooi uit, met enorm veel oog voor detail. Ze zijn al die authentieke kostuums, tot het ondergoed toe, uit de jaren 80 in Madrid gaan halen waardoor het allemaal zo realistisch is. Ik ben trots dat ik deel mag uitmaken van het grote geheel.’

Lees ook:

• Mona Mina Leon (26) speelt hoofdrol in ‘1985’: ‘De consumptiemaatschappij praat ons complexen aan’
• Sarah Mouhamou (27): ‘Ik viel veel af door stress. Als ik mezelf in beeld zie, denk ik: ik moet dringend wat bijkomen.’
• Ella Leyers (34) vroeg zélf om mee te doen in ‘Over De Oceaan’: ‘Je zal een rustigere versie van mij leren kennen’