'Ik zie wat voor grote sprongen zij maakt op een korte tijd en ik wil daar niks van missen.'
Sana (27) uit ‘Blind Gesprongen’: ‘Ik kreeg anderhalf jaar geleden mijn eerste kindje en zij deed me echt inzien dat er meer in het leven is dan enkel werken’
Sana waagde zich in ‘Blind Gesprongen’ aan het avontuur van haar leven: ze zei haar job als ergotherapeute op en begon, zonder ook maar iets op voorhand te weten, als social media marketeer van een bouwbedrijf. ‘Ik kon nooit eerder mijn creatief ei kwijt in m’n job en nu kon dit plots wél’, aldus Sana.
‘Toen ik de opleiding Ergotherapie koos, wist ik eigenlijk niet goed wat ik moest verwachten’, vertelt Sana. ‘Ik vond het gewoon interessant dat het een brede opleiding is en dat ik met verschillende doelgroepen kon werken. Ik vond het belangrijk dat ik nog alle kanten uit kon met mijn beroep.’
Toch besloot je na zo’n viertal jaar je ontslag te geven.
‘Klopt. Dit had verschillende redenen. Eerst en vooral ben ik heel creatief, maar ik kon dat nooit toepassen in m’n job. En ten tweede wil ik echt een job met vaste uren. Ik kreeg anderhalf jaar geleden mijn eerste kindje en zij deed me echt inzien dat er meer in het leven is dan enkel werken.’
Was de work load als ergotherapeute te zwaar?
‘Ja. Mijn eerste job was in een instelling voor niet-begeleide minderjarige jongeren en dat vond ik heel fijn. Helaas vroeg dat zoveel energie dat ik elke avond doodop was, en dan moest de zorg voor mijn pasgeboren baby nog beginnen. Ik kon dit niet combineren. Ik startte toen in een zorgcentrum voor ouderen, maar dat was niks voor mij.’
Hoezo?
‘Dat had niks te maken met die ouderen, want dat waren schatjes, maar eerder met het beleid van die instelling. Ze verwachtten dat je je op elk moment van de dag kan vrijmaken en je hele agenda overhoop haalt, maar dat is als mama natuurlijk onmogelijk. Toen schreef ik me impulsief in voor “Blind Gesprongen”. Ik dacht eerlijk gezegd nooit dat ik erbij zou zitten, dus ik nam zelf het heft in handen en nam ontslag. Niet veel later mocht ik aan de slag als jobcoach.’
Ironisch, want je deed dus eigenlijk het werk van de experten voor je ontslag nam.
‘Ja (lacht). Toen ze me belden om mee te doen, weigerde ik in eerste instantie omdat ik die job echt graag deed. Maar ik was toch nieuwsgierig wat ze voor mij zouden vinden én ik wilde weleens weten hoe het voelde om aan de andere kant te staan.’
Ben je dan niet bang van het onbekende?
‘Nee. Ik neem wel graag risico’s. Ik leerde ondertussen ook dat ik altijd wel op m’n pootjes terechtkom. Het lastigste vond ik ontslag nemen, want ik deed die job dus echt graag.’
Gaf je op voorhand aan welke jobs je zeker niet wilde doen?
‘Ja. Ik wilde niet meer in grote zorginstellingen werken zoals ik voorheen deed. Je hebt daar altijd een heel chaotisch schema dat je vrijheid enorm inperkt, want afspraken met patiënten lopen altijd uit en dat is niet zo ideaal in combinatie met de zorg voor mijn kindje. Ik wilde echt wel vaste uren zodat ik op voorhand wist dat ik haar kan afhalen in de crèche.’
Ik kreeg anderhalf jaar geleden mijn eerste kindje en zij deed me echt inzien dat er meer in het leven is dan enkel werken.
De experts kozen voor jou een functie als social media marketeer. Was dat iets voor jou?
‘Het was nog nooit in me opgekomen om dat te doen, maar ik had wel vertrouwen in de experts. Het was wel even verschieten dat het voor een bouwbedrijf was, want dat is een volledig onbekend terrein voor mij.’
Was het je droomjob?
‘Nee. Ik vond het tof dat ik mijn creatief ei kwijt kon als social media marketeer, want je moet out of the box denken. Ik merkte door deze job te doen dat ik dat luik toch miste in mijn vorige jobs terwijl dat een groot deel van mijn persoonlijkheid is. Maar ik had dit dan liever gedaan voor een ander bedrijf gedaan. Bij een bouwbedrijf werken gaf me geen voldoening. Ik wil echt mensen helpen in mijn job.’
Had je gevoel dat je als vrouw niet altijd serieus werd genomen in een bouwbedrijf?
‘Nee, want de CEO is zelf een vrouw en er werken best wel veel vrouwen. Maar als je met vlogs en Instagramposts afkomt bij ingenieurs hebben ze wel de neiging om wat je doet wat weg te lachen of te minimaliseren. Ze willen daar ook vaak geen tijd voor vrijmaken omdat ze de meerwaarde er niet van inzien. Dat is soms wel lastig.’
Heb je spijt van die sprong?
‘Nee, want ik heb mezelf alleen nog beter leren kennen. Ik weet nu dat ik sowieso mensen wil helpen in mijn job. Dat hoeft niet per se in de hulpverlening te zijn, dat kan ook als life coach of in het onderwijs. Zolang ik maar een glimlach kan toveren op iemands gezicht. Ik merkte bovendien nogmaals dat het evenwicht tussen werk en je privé heel belangrijk is. Vroeger kwam mijn job op de eerste plaats en moest alles hiervoor wijken, maar sinds ik mijn dochtertje kreeg, besefte ik dat je ook moet genieten van het leven. Ik zie wat voor grote sprongen zij maakt op een korte tijd en ik wil daar niks van missen. Het klinkt misschien niet ambitieus, maar dat kan me niks schelen. Mijn familie staat boven alles, wat dat blijft toch het allerbelangrijkste in het leven.’
Je leert sowieso veel bij over jezelf, je pikt andere vaardigheden op en je ontmoet nieuwe mensen. Dat is allemaal mooi meegenomen en maakt je alleen maar rijker als mens.
Zit je nu dan even zonder job?
‘Ja, ik ben momenteel werkloos en ik had niet verwacht dat ik dat zó erg zou vinden! Ik zit gewoon niet graag stil, ik word daar gek van. Dat is dus weer een leerschool voor mij. Ik weet nu dat ik zeker geen job moet uitoefenen die te kalm is of ik loop de muren op (lacht).’
Zou je het aan iedereen aanraden om mee te doen met ‘Blind Gesprongen’?
‘Sowieso. Het maakt eigenlijk niet uit of je uiteindelijk de job van je leven vindt of niet. Je leert sowieso veel bij over jezelf, je pikt andere vaardigheden op en je ontmoet nieuwe mensen. Dat is allemaal mooi meegenomen en maakt je alleen maar rijker als mens.’
Worden we te weinig begeleid in onze jobkeuze?
‘Ik denk dat scholen daar toch een grotere rol in zouden moeten spelen, want nu ga je een keertje met de klas naar een jobbeurs en that’s it. Op die manier weet je niet wat een job inhoudt en kan je geen doordachte keuze maken, terwijl dit wel je toekomst bepaalt. Met wat betere begeleiding zouden er volgens mij veel minder jongeren de verkeerde studiekeuze maken en uiteindelijk veel meer mensen gelukkiger met hun job zijn.’
Heb je ondertussen al een nieuwe job?
‘Voorlopig ligt er een piste open als leerkracht die me enorm interesseert. Ik wil dan vooral leerlingen begeleiden die het wat moeilijker hebben, dat is wat uitdagender voor mij. De experts zagen me ook in de politiek gaan, maar die wereld ken ik niet. Ik ga dus weleens een debatavond bijwonen om te zien hoe het in z’n werk gaat, maar ik weet niet of het iets voor mij is.’
Tot slot: wat vond je ervan om jezelf op tv te zien?
‘Ik moest vooral wennen aan m’n Limburgse tongval (lacht). Ik wist niet dat ik zó plat praatte! Tijdens mijn sollicitaties let ik daar nu wel meer op.’
Lijkt dit ook iets voor jou? Je kan je vanaf nu inschrijven voor een nieuw seizoen van ‘Blind Gesprongen’ op vtm.be.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
