Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
Sara ‘Kamp Waes'
© Damon De Backer voor VRT

‘Ik wil voor mijn zoontje zorgen, mijn werk als chirurg goed doen, sporten én mijn sociaal leven niet verwaarlozen.’

Sara (30) uit ‘Kamp Waes’: ’Sinds ik mama ben, kom ik tijd tekort om alles te combineren’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist

Chirurg Sara De Boey (30) is een van de dappere deelnemers van het tweede seizoen van ‘Kamp Waes’. ‘Sinds ik mama werd, ben ik veel emotioneler geworden’, vertelt ze.

Sara studeerde met grote onderscheiding af als dokter en startte daarna nog eens een specialisatie tot orthopedisch chirurg. Daarnaast heeft ze een tweejarig zoontje én traint ze voor marathons. ‘Sport was altijd een belangrijk deel van mijn leven’, vertelt Sara. ‘Ik zat vroeger in een topsportschool voor turnen en deed jarenlang aan atletiek op hoog niveau. Door mijn studies stond sporten op een lager pitje en daarna was ik zwanger. Toen ik me inschreef voor “Kamp Waes” was mijn zoontje Jerom pas een jaar oud, dus was ik net terug beginnen sporten. Ik moest dus heel hard trainen om terug op mijn niveau van vroeger te raken.’

Je bent dokter, studeert én hebt een zoontje: hoe combineer je dat allemaal?

Vrienden zeggen vaak dat het lijkt alsof mijn dagen langer zijn, dan die van hen (lacht). Het voorbije jaar was ook gigantisch druk met mijn werk, studies, een klein kindje in huis en de voorbereidingen voor “Kamp Waes”. Maar ik ben een krak in het zo efficiënt mogelijk gebruikmaken van mijn tijd. Zo liep ik van en naar het werk in plaats van met de auto te gaan, zo had ik mijn dagelijkse looptraining al achter de kiezen.’

Bezorgt die drukke agenda je niet veel stress?

‘Ik ben heel stressbestendig. Ik vind het net fijn om het zo druk te hebben. Ik word eerder onrustig als het té rustig is. Ik kan niet stilzitten en ga altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, of dat nu op werk- op sportvlak is!’

Blijft er nog veel tijd voor jezelf over?

‘Velen brengen hun me-time in de zetel door met een goede serie, maar ik heb daar niet echt nood aan. Mijn me-time is tijdens het sporten. Dat zijn de momenten dat ik mijn hoofd leegmaak. Afzien geeft me ook ergens een goed gevoel. Dat klinkt raar, maar ik geniet ervan om echt eens diep te moeten gaan.’

Vrienden zeggen vaak dat het lijkt alsof mijn dagen langer zijn, dan die van hen.

Waarom schreef je je in voor dit seizoen van ‘Kamp Waes’?

‘Toen ik naar het eerste seizoen keek, vroeg ik me bij elke proef af of ík dat ook zou kunnen. Terwijl veel mensen toen dachten: dat zou ik nooit doen! Ik focuste me jarenlang op m’n studies en sport was wat bijkomstig geworden, dus ik wist dat ik door deze uitdaging aan te gaan me weer kon motiveren om meer te sporten en terug in conditie te raken. Ik heb veel doorzettingsvermogen. Ook al was ik pas om 21 uur thuis, ik wist waar ik voor trainde.’

Je vertelde dat je vriend niet zo blij was met je inschrijving?

‘Dat wil ik wel wat nuanceren, want hij vindt het fantastisch dat ik meedoe en steunt me volledig. Hij was in eerste instantie gewoon verbaasd omdat hij niet wist wanneer ik dat er nog allemaal zou bijnemen omdat ik het al zo druk heb. Dat is een logische reactie als je allebei een druk leven hebt en dat moet combineren met de zorg van een klein kindje.’

Ik ben mager, dus ik denk dat de programmamakers twijfelden of mijn lichaam die zware fysieke uitputting wel zou aankunnen.

Hoe bereidde je je voor op dit avontuur?

‘Naast mijn dagelijks loopje van en naar het werk, leerde ik kaartlezen dankzij mijn broer die bij defensie zit en nam ik deel aan loopwedstrijden die lopen en navigeren combineerden. Dat was nodig, want ik gebruikte nooit eerder een kompas of kaart! Tot slot deed ik krachttraining met mijn stiefzus Nica Antonis die personal trainer is, zodat ik mijn beenspieren en core kon verstevigen om die zware rugzak te kunnen dragen.’

Denk je dat ze je onderschatten toen ze je de eerste maal zagen toekomen?

‘Mijn conditie was tegen de tijd dat we de testen moesten doen terug optimaal. Ik had dan ook naast twee mannen de hoogste VO2MAX (VO2MAX is een indicatie van iemands fysieke conditieniveau, red.). Maar ik heb met 10 % een zeer laag vetpercentage waardoor ik weinig reserves had, dus ik denk dat de special forces vooral twijfelden of mijn lichaam die zware fysieke uitputting wel zou aankunnen.’

De vrouwelijke kandidaten moeten wel hetzelfde kunnen als de mannen?

‘Klopt. Als vrouw moet je dezelfde uitrusting dragen als je mannelijke collega’s. Ik hoorde dat die rugzak in de realiteit soms tot wel 40 kg kan wegen. Daar zijn we gelukkig van gespaard gebleven, want ik betwijfel of dat als vrouw zou lukken. Die 20 kg lukt, maar ik moest er wel keihard voor trainen!’

Waar was je het meest bang voor?

‘Ik vind onder water zwemmen behoorlijk akelig, dus het was wel schrikken toen ze de tweede dag al aankondigden dat water een grote rol zou spelen. Ik vloekte toen wel even binnensmonds.’

Had je last van heimwee?

‘Ik ben iemand die daar nooit veel last van had, maar sinds ik mama werd, is dat wel veranderd. Zo had ik er vroeger nooit problemen mee om elke dag langer te werken en ‘s avonds laat thuis te zijn, maar nu vind ik dat lastiger omdat ik Jerom dan niet zie. Na enkele dagen “Kamp Waes” begon ik hem dan ook wel te missen. Ik was blij weer thuis te zijn.’

Ik kon dat slaapgebrek goed verteren en bleef goed presteren. Dat is de superkracht van een mama die een peuter in huis heeft.

Wat zijn je sterke punten als special force?

Ik kon dat slaapgebrek goed verteren en bleef goed presteren. Dat is de superkracht van een mama die een peuter in huis heeft (lacht). Bovendien ben ik het als arts gewend om shiften te draaien en om ‘s nachts uit mijn bed gebeld te worden als ik van wacht ben, dus ik was daar al op getraind. Verder is mijn stressbestendigheid een groot pluspunt.’

Wat bleken uiteindelijk je zwakke punten?

‘Ik ben van nature iemand die graag de leiding neemt, maar in “Kamp Waes” durfde ik in het begin niet echt het voortouw te nemen. Ik wilde niet te veel opvallen en hield me dus wat op de achtergrond, terwijl ze bij de Special Forces wel graag hebben dat je een groep kan motiveren en sturen. Daar liet ik wat steken vallen en dat nam ik mezelf achteraf wel kwalijk, want dat zit nochtans in mij.’

Ben je tot het uiterste gegaan?

‘Absoluut! Bij “Kamp Waes” moet je niet enkel fysiek, maar ook mentaal heel diep gaan. Die combinatie vind je niet snel in je sport of beroep, dus dat is uniek. Het is zonder twijfel een van de meest uitzonderlijke dingen die ik ooit in m’n leven al deed.’

Heb je iets bijgeleerd over jezelf?

‘Ik ben door mama te worden een pak gevoeliger dan vroeger. Vóór Jerom was ik veel rationeler en toonde ik weinig emotie. Ik was bang dat dat tijdens “Kamp Waes” in mijn nadeel zou spelen, maar ik leerde dat emotie tonen helemaal geen zwakte is, maar net een sterkte.’

Ik zie mezelf graag. Ik denk dat dat grotendeels komt omdat ik veel sport. Dat zorgt ervoor dat ik mentaal én fysiek goed in m’n vel zit.

Ben je bang om zo puur op tv te komen?

‘Ik heb er nog nooit zo slecht uitgezien als toen! En het gaat er de volgende afleveringen niet op verbeteren, vrees ik (lacht). Maar dat hoort erbij. Het is geen modellenwedstrijd. Niemand ziet er stralend uit als je keihard aan het afzien bent.’

Vind je het vreemd om jezelf op tv te zien?

‘Het is wel even wennen. Zeker als ik mezelf hoor spreken! Ik schreef me in om een zotte uitdaging mee te maken en was vooral daar mee bezig. Het is pas achteraf als het op tv wordt uitgezonden, dat je beseft dat het ook echt een programma is en dat je in de huiskamer van menig Vlaming zal terechtkomen.’

Bij Flair staat self-love centraal: zie jij jezelf graag?

‘Jawel, ik zie mezelf graag. Ik denk dat dat grotendeels komt omdat ik veel sport. Dat zorgt ervoor dat ik mentaal én fysiek goed in m’n vel zit.

Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?

‘Ik heb geen perfect egale huid. Ik heb vaak blauwe plekken, schrammen en littekens door het intensieve sporten. Mijn huid ziet daar wel van af.’

Ben jij vatbaar voor perfecte plaatjes op sociale media en stereotiepe ideaalbeelden?

‘Ik ben daar eigenlijk helemaal niet mee bezig. Ik ben ook amper actief op Instagram. Ik post gemiddeld één foto per jaar. Mijn leven is zo al druk genoeg dat ik geen tijd heb om me bezig te houden met te kijken naar, laat staan me te vergelijken met anderen. Ik kan daar ook goed doorkijken, want het is een soort façade die we met z’n allen optrekken naar de buitenwereld toe. Zo gingen mijn vriend en ik vorig jaar op reis met Jerom en maakten we daar een boottochtje. Hij vond dat absoluut niet leuk en huilde de hele tijd! De ene minuut dat er geen traantjes vloeiden, trokken we een foto die ik later op Instagram plaatste. Iedereen reageerde met hartjes, maar wij weten dat die boottocht eigenlijks allesbehalve plezant was (lacht). Dat is het perfecte voorbeeld dat sociale media geen weerspiegeling is van de realiteit.’

Sinds ons kindje er is, vind ik het ontzettend moeilijk om mijn tijd te verdelen. Ik kom tijd tekort om alles goed te doen!

Self-love slaat ook op mentaal welzijn: zijn er dingen waar jij mee worstelt?

Sinds ons kindje er is, vind ik het ontzettend moeilijk om mijn tijd te verdelen. Ik kom tijd tekort om alles goed te doen! Ik wil voor hem zorgen, mijn werk als chirurg goed doen, uitdagingen blijven zoeken op sportief vlak en mijn sociaal leven niet verwaarlozen. Maar het is zo moeilijk om daar een evenwicht in te vinden. Ik heb vaak een schuldgevoel naar vrienden toe als ik hen weer eens een paar weken niet zie of naar Jerom toe als ik nog aan het sporten ben en hem niet meer zie voor ie gaat slapen.’

Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Kamp Waes’ kijken?

‘Het is mooi om te zien wat mensen eigenlijk allemaal kunnen, zeker als ze elkaar helpen. De kracht van de Special Forces is echt dat je samenwerkt en zo een beter resultaat krijgt. Ieders individuele capaciteiten komen nog beter tot uiting komen als je elkaar helpt.’

 ’Kamp Waes’ zie je elke zondag om 20u op VRT 1 en online op VRT MAX.

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '