‘Sparen doen mijn vriend en ik elk voor zich. We hebben geen zicht op hoeveel de ander spaart.’
Sara (33) is leerkracht lager onderwijs en verklapt hoeveel ze verdient
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Sara (33) is leerkracht lager onderwijs en praat open over haar financiën.
‘Sinds tien jaar ben ik aan de slag als juf in het lager onderwijs. Ik heb veel geluk gehad dat ik op 1 september van het jaar dat ik afstudeerde voltijds kon starten en dat ik drie jaar later zo goed als vastbenoemd was. Een job als leerkracht houdt veel meer in dan alleen maar lesgeven. Ook werkbladen maken, kopieerwerk, je eigen agenda en de weekagenda van de leerlingen bepalen, uitstapjes plannen en alle nodige informatie daarover opzoeken neem ik voor mijn rekening. Daarnaast betekent het ook het klasbudget bijhouden, deelnemen aan verschillende werkgroepen en die verder uitwerken, verbeteren, observaties uitvoeren, bevindingen noteren, mails van ouders en collega’s beantwoorden, en zo kan ik nog wel even doorgaan.’
Minder respect
‘Als je als leerkracht je job goed wil doen, is het best hard werken. Tijdens de lesuren vind ik het leuk om juf te zijn, maar zodra ik thuis ben, valt mijn energie vaak weg. Tijdens mijn beginjaren moest ik alleen mijn lessen voor de volgende dag voorbereiden, maar de laatste jaren lijkt er alleen maar werk bij te komen. Er zijn veel meer niveauverschillen tussen de leerlingen, wat maakt dat er heel wat meer gedifferentieerd moet worden. Dat vertaalt zich onder andere in het maken van meerdere werkbladen. Alle administratie die daarbij komt kijken – het oplijsten van wie wat doet en waarom en hoe ze het doen – lijkt eindeloos. Ook de mentaliteit van ouders en de maatschappij is veranderd. Het valt op dat er minder respect is voor leerkrachten.’
Ik werk om te leven, maar ik zou liegen als ik zei dat ik niet het gevoel heb dat mijn job mijn leven overheerst. Gelukkig staat daar wel een verloning van € 2500 tegenover.
Race tegen de klok
‘Iedere dag beleef ik een soort van race tegen de klok: thuiskomen na een drukke werkdag, huiswerk met mijn zoontje maken, koken en mijn kind voorbereiden om te gaan slapen, om vervolgens opnieuw voor school te starten. Afronden gebeurt meestal om 22 à 23 uur, en ook mijn weekends worden vaak door al dat schoolwerk opgeslorpt. Dit schooljaar heb ik me echter voorgenomen om elk weekend tijd te maken voor de hobby van mijn zoontje. Vorig jaar ging ik niet naar elke wedstrijd kijken, maar dit jaar mis ik er geen. Ik zou niet willen dat mijn zoon later het gevoel heeft dat ik er te weinig voor hem was. Ik werk om te leven, maar ik zou liegen als ik zei dat ik niet het gevoel heb dat mijn job mijn leven overheerst. Gelukkig staat daar wel een verloning van € 2500 tegenover. Geld is niet alles, maar ik ben heel tevreden met mijn inkomen, en met de toegepaste indexeringen heeft dat in korte tijd grote sprongen gemaakt.’
Ieder voor zich
‘Mijn partner en ik hebben samen een inkomen van iets meer dan € 5000. Daarvan gaat € 1100 naar de afbetaling van onze lening. Elke maand betalen we een voorschot van € 90 voor gas en elektriciteit, en driemaandelijks leggen we nog € 288 bij. Gelukkig hebben we zonnepanelen en trekken we aan het einde van het jaar nog wat geld terug. Om de drie maanden gaat er ook een bedrag van € 64,45 naar water. Onze zoon moet gemiddeld drie dagen per week in de voor- en naschoolse opvang blijven, wat zorgt voor een kost die tussen € 50 en € 70 schommelt. Onze gsm-abonnementen, internet en tv kosten samen € 167,94 per maand. Op maandbasis gaat er € 500 à 800 naar boodschappen. We gaan bewust maar één keer per week naar de winkel. Sparen doen mijn vriend en ik elk voor zich. We hebben geen zicht op hoeveel ieder van ons spaart, maar ik doe een poging om elke maand € 500 aan de kant te zetten. Ik doe dat om grotere uitgaven te kunnen betalen, maar vind € 2000 ook genoeg om van te kunnen leven.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
