'Mijn vader overleed voor hij met pensioen was, wat me nog meer overtuigde om in het nu te leven.'
Sara (31) laat in haar portemonnee kijken: ‘Op mijn spaarrekening staat € 500’
De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Sara (31) is activiteitenbegeleider in een dienstverleningscentrum en praat open over haar financiën.
‘Ik werk bij een dienstverleningscentrum dat mensen met een meervoudige beperking opvangt. Ik werkte er in eerste instantie als opvoeder-begeleider, maar intussen maakte ik de overstap naar activiteitenbegeleider. Uit die eerste functie haalde ik veel voldoening, vooral met dank aan mijn collega’s en onze bewoners. Onze connectie en het op elkaar inspelen zorgde voor een vibe die ik maar moeilijk in woorden kan omschrijven. Maar jammer genoeg krijgt de zorgsector het de afgelopen jaren steeds zwaarder te verduren.’
‘Meerdere collega’s vielen uit en werden niet vervangen, met een personeelstekort als gevolg. Daardoor werd verwacht dat iedereen dubbele shiften draaide en kwam er veel meer druk en verantwoordelijkheid op onze schouders terecht, terwijl er maar een kleine verloning tegenover stond. Maar onze bewoners zijn daarvan nog de grootste dupe…’
De nodige aandacht
‘Niet alleen hebben de bewoners nog amper activiteiten om te doen, maar ze kunnen vaak ook niet meer elke dag naar buiten. Dat zorgde bij mij voor heel wat frustraties, en het gevoel dat ik altijd achter de feiten aan holde. Ik ervoer een gemis aan respect voor mijn bewoners en vond zelf geen tijd meer voor contact en leuke momenten waar ik me aan kon optrekken. Mijn bewoners verdienen zoveel meer dan een korte douche en snelle maaltijd.’
‘Dat was voor mij de reden om over te stappen naar de functie van activiteitenbegeleider. Het is een job die dient ter ondersteuning van de ergotherapeuten, zodat bewoners toch de nodige aandacht krijgen. Ik ben blij dat ik ben veranderd, want stilaan vind ik weer meer voldoening in mijn job, die ik altijd met hart en ziel deed.’
Ik vind dat er misbruik wordt gemaakt van het feit dat het merendeel van de zorgverleners de job met hart en ziel doet.
Gebrek aan correcte verloning
‘Op dit ogenblik verdien ik € 2200 netto. Vroeger zou ik gezegd hebben dat loon geen prioriteit was, zolang ik mijn werk maar graag deed, maar intussen kijk ik daar anders tegenaan. Voor het werk dat we moeten doen, worden we zeker niet genoeg betaald. Ik vind dat er misbruik wordt gemaakt van het feit dat het merendeel van de zorgverleners de job met hart en ziel doet. Steeds meer mensen willen niet meer in deze sector werken vanwege het gebrek aan een correcte verloning en bovendien wordt alles maar duurder in deze maatschappij, wat ook niet helpt.’
‘Gelukkig heb ik een partner, waardoor we een gezinsinkomen van € 4300 ter beschikking hebben. Daarvan gaat € 1100 naar de afbetaling van onze hypothecaire lening. Naar elektriciteit gaat € 250 per maand en om het kwartaal betalen we € 50 voor water. Naar verzekeringen gaat zo’n € 50 per maand en daarnaast tel ik maandelijks € 45 neer voor twee online fitnessabonnementen. Vroeger ging ik fysiek naar de fitness, maar thuis sporten heeft zijn voordelen.’
In het nu leven
‘Mijn vriend en ik proberen te besparen door zo vaak mogelijk met de fiets naar het werk te gaan. Daarvoor ontvang ik een fietsvergoeding van € 200 per maand, terwijl ik vroeger minstens € 200 uitgaf aan benzine. Sparen is iets waar ik mee worstel, omdat ik van mening ben dat je vooral in het nu moet leven. Mijn vader overleed voor hij met pensioen was, wat nog meer voor die overtuiging heeft gezorgd. Ik koop zo veel mogelijk bij lokale winkels, maar die zijn meestal wat duurder. Ik ben van mening dat ik meer zou moeten sparen, maar dat gat in mijn hand helpt niet. Tegelijkertijd vind ik een goedgevulde rekening geen must, maar wat spaargeld achter de hand hebben zou wel fijn zijn, zeker nu er een baby op komst is.’
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
