'Het is net door op je eentje te reizen dat je meer contact legt met anderen en uit je comfortzone durft gaan.'
Joëlle (39) reist op haar eentje de wereld rond: ‘Ik voel me op reis minder eenzaam dan in België’
Op je eentje de grens overtrekken, alles achterlaten en een nieuw hoofdstuk beginnen? Dat is pas avontuur! Het is een kans om van andere culturen te proeven, de wereld te ontdekken, maar vooral jezelf beter te leren kennen. Joëlle Fornoville (39) uit Antwerpen trekt al jaren op haar eentje de wereld rond, en doet dat met de grootste smile en positieve mindset.
‘Mijn passie voor reizen is redelijk laat begonnen. Op mijn vijfentwintigste plande ik met mijn vriend een grote reis naar de Dominicaanse Republiek, maar we gingen plots uit elkaar. Die reis zou dus niet meer doorgaan, maar ik besloot om toch te gaan met een vriendin. Dat was mijn eerste trip buiten Europa, en zo kreeg de travel bug me echt te pakken. Sindsdien ben ik blijven reizen.’
Je trekt er sinds 2016 vooral alleen op uit. Wat maakte dat soloreizen uiteindelijk je voorkeur kreeg?
‘Ik begon invloeden te elimineren die me tegenhielden om te doen wat me gelukkig maakte, en dat was onder meer mijn vaste travel buddy. Ik merkte dat ze minder sociaal en avontuurlijk was dan mij, wat me onbewust tegenhield. Ondanks dat we elkaar al jaren kenden, groeiden we uiteindelijk uit elkaar. Vanaf dat moment ben ik op m’n eentje beginnen reizen.’
Wat heb je dan eindelijk allemaal kunnen doen toen je niet meer afhankelijk was van ander gezelschap?
‘Ondanks dat ik avontuurlijk ben, had ik altijd enorm veel last van hoogtevrees. Tijdens mijn soloreis naar Madeira heb ik dan toch een pittige en uitdagende wandeling gedaan vlak naast de kliffen. Met knikkende knieën is het me toch gelukt. Sindsdien heb ik me voorgenomen om te blijven soloreizen en uit m’n comfortzone te gaan. Dat is zo verruimend voor je geest! Met die mindset durfde ik zelfs uit een vliegtuig springen. Door mijn angsten aan te gaan, heb ik mijn hoogtevrees voor een groot stuk kunnen overwinnen.’
Intussen reisde je bijna de hele wereld rond en bundel je al je verhalen op je reisblog World Wanderista. Hoe begon je daarmee?
‘Eerst wilde ik met mijn reisblog vooral laten zien hoe mooi de wereld is met foto’s, video’s en mijn ervaringen. Maar hoe meer ik alleen reisde, hoe meer ik foute veronderstellingen rond soloreizen wilde doorbreken. Zo krijg ik bijvoorbeeld vaak de vraag of het niet te gevaarlijk is om als vrouw alleen te reizen of ik me niet te eenzaam voel. Maar het is net door op je eentje te reizen dat je meer mensen tegenkomt en contact legt met anderen. In feite voel ik me minder eenzaam op reis, dan hier thuis in België.‘
Ik voel me minder eenzaam op reis dan hier thuis in België.
Zijn er toch ook momenten dat je wat minder zelfzeker in je schoenen staat?
‘Dat gebeurt weleens. Toen ik drie weken naar Amalfi trok, de meest romantische streek van Italië, werd ik ‘s avonds vaak omringd door koppeltjes in restaurants. Mensen staren je dan aan en na een tijdje begin je je dat aan te trekken. Maar je mag je daar niet te hard op focussen. Want net door op je eentje op restaurant te gaan, laat je zien hoe badass en moedig je bent, en bewijs je dat je ook van je eigen gezelschap kan genieten. Trouwens, de dag dat ik een lief vind, zal ik nog steeds alleen blijven reizen (lacht).’
Om te reizen hoef je niet rijk te zijn. Het gaat om keuzes maken en prioriteiten stellen.
Je Instagrampagina lijkt wel een paradijs. Is het altijd rozengeur en maneschijn of gaat er weleens iets mis tijdens het reizen?
‘Ja, maar daar ben ik dan ook eerlijk over. Zo zat ik ooit in Bali vast op een boot met zo’n 200 mensen, waarbij hulp werd gestuurd om ons te komen halen. Dat film ik dan ook, want niets is perfect. Ik vind het dus belangrijk om ook de minder positieve ervaringen uit te lichten. Maar door jezelf zo goed mogelijk voor te bereiden, heb je natuurlijk minder kans op onvoorspelbaarheden.’
Dat voorbereiden en plannen neemt vast ook heel wat tijd in. Hoe combineer je al dat reizen met je job?
‘Ik werk in de marketing van 9 to 5 zoals het merendeel van Vlaanderen. Ik heb geluk met mijn werkgever waarmee ik heb afgesproken om fulltime te werken aan 95 % van mijn loon en zo recht heb op dertien extra dagen verlof. Die gebruik ik om te reizen. Bovendien heb ik geen kinderen, wat het ook weer gemakkelijker maakt.’
En het kostenplaatje, als ik vragen mag?
‘Om te reizen hoef je niet rijk te zijn. Het gaat om de keuzes die je maakt. Zo koop ik bijvoorbeeld minder kleren, ga ik wat minder uit eten en heb ik geen auto. Als je echt wil reizen moet je prioriteiten stellen, want je kan niet alles hebben.’
Heb je nog een laatste advies voor zij die, net als jou, het soloreizen een kans willen geven?
‘Ik hoop dat zij die willen reizen, maar geen reispartner vinden het toch proberen. Want ik zou het jammer vinden dat mensen hun leven niet vrijuit leven omdat ze zich laten tegenhouden door hun eigen angsten. Je kan altijd zoveel meer dan je denkt. Ga er gewoon voor. Steekt het uiteindelijk tegen, voel je je toch eenzaam of is het gewoon niets voor jou? Dan heb je er toch iets uit geleerd. Kortom; het leven is te kort en te mooi om je te laten beperken door jezelf of anderen.‘
Benieuwd naar meer reisverhalen van Joëlle? Neem dan een kijkje op haar blog World Wanderista of steun haar nominatie voor een Belgian Travel Blog Award door hier te stemmen tot 28/02.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
