‘Ik wil een leuke job, een bruisend sociaal leven én de mama zijn die aan de schoolpoort én de crèche staat. Maar ik kan me niet opsplitsen in vier!’
Speurder Charlotte (37) uit ‘Klopjacht’: ‘De rol van mama is het grootste geschenk, maar het is wel weer even zoeken naar wie ik precies ben’
Charlotte van Roosbroeck (37) is opnieuw een speurder in het nieuwe seizoen van ‘Klopjacht’. ‘Ik ben ervan overtuigd dat dit het beste seizoen tot nu toe is! Er gaan nog zotte dingen gebeuren, geloof me’, vertelt ze.
Charlotte van Roosbroeck hing haar politiebadge een aantal jaar terug aan de haak, maar ze is momenteel wel als tactisch rechercheur te zien in het derde seizoen van ‘Klopjacht’. Ze probeert samen met de andere speurders zo snel mogelijk de voortvluchtigen te vatten.
Wilde je altijd al bij de politie gaan?
‘Ik moest op het einde van het middelbaar een studierichting kiezen en ik ging voor de richting criminologie. Niemand in mijn familie is politieagent, dus ik denk dat ik die interesse als tiener meer ontwikkelde door te kijken naar spannende detectivereeksen op tv.’
Ging je onmiddellijk aan de slag als rechercheur?
‘Nee. Ik ben begonnen als inspecteur. Zo deed ik een jaar interventies in de stad Antwerpen en daar leerde ik ontzettend veel bij. Ik liep tijdens mijn studies al stage bij de crimi-cel van de VRT en dat lag me enorm, vandaar die stap. Dat was ook een goeie aanloop om bij recherche drugs te beginnen, waar ik de volgende vijf jaar werkte. Tot slot was ik twee jaar commissaris waar ik onder meer loopbaanbegeleiding gaf aan politiemensen. Dat laatste doe ik nog steeds in bijberoep.’
Dit duo viel helaas al af: Ann-Sophie (19) en Roxan (20) uit ‘Klopjacht’: ‘We hebben enorm zitten huilen’
Gaat het er in reallife ook zo spannend aan toe als op tv?
‘Er zijn zeker heel spannende momenten. Maar vaak zijn er ook dossiers die heel lang lopen en waar er dus ook veel momenten zijn dat je vooral onderzoek doet en daar komt natuurlijk iets minder actie bij kijken.’
Is het soms een gevaarlijk beroep?
‘Absoluut. Er zijn zeker risico’s mee verbonden! Je wordt natuurlijk opgeleid om daarmee om te gaan en we krijgen een goede begeleiding, maar dan nog moet je dat wel elke dag opnieuw kunnen.’
Zat je ooit in een situatie waarvan je dacht dat die weleens slecht kon aflopen?
‘Ik heb nooit voor mijn leven moeten vrezen, maar er waren wel momenten dat ik gewond kon raken als het misliep. Je ziet ook schrijnende situaties en je moet die knop kunnen omdraaien en dat niet meenemen naar huis, maar ik had moeite om dat te verwerken. Op den duur kreeg ik heel zware nachtmerries en sliep ik heel slecht.’
Besloot je daarom te stoppen bij de politie?
‘Als je mama wordt, verandert werkelijk alles. Alles wordt relatief, wat ik vroeger belangrijk vond betekende niets meer in vergelijking met mijn gezin. Waarom zou ik nog risico’s nemen? Bovendien ben ik veel emotioneler geworden sinds ik mama ben. Ik leerde mezelf dan pas beter kennen en besefte dat ik best wel een gevoelig persoon ben en zeker niet altijd een olifantenvel heb, wat je wel nodig hebt in de job. Als mijn oudste zoontje net 1 jaar was, verloor ik mijn mama. Mijn wereld stortte in. Ik botste met mijn hoofd tegen de muur en het operationeel werk werd me te veel. Ik had toen pas door dat het tijd was om andere horizonten te verkennen en mijn zicht te verruimen. Ik coach nu nog steeds politiemensen en doe daarnaast interieurfotografie omdat ik van nature heel creatief ben. Dat laatste kan je moeilijk kwijt in politiewerk.’
Het is nog steeds een mannenwereld, maar het is wel enorm verbeterd in vergelijking met vroeger. Vrouwen zijn heel welkom en ik had nooit het gevoel dat mijn mannelijke collega’s me onderschatten.
Je bent ondertussen een vaste waarde in ‘Klopjacht’. Hoe kwamen ze bij jou terecht?
‘Iemand van de programmamakers kende mij van bij de politie. Zo mocht ik op gesprek gaan en kwam ik in het team terecht.’
Zei je onmiddellijk ja om mee te doen?
‘Ik had nooit meegedaan als ik nog bij de politie werkte omdat ik mijn identiteit toen geheim wilde houden. Maar ik was toen net gestopt en nog volop aan het rouwen om het overlijden van mijn mama. Ik besloot in die periode op alles dat op mijn pad kwam ja te zeggen, omdat het leven te kort is om altijd nee te zeggen. De timing was dus ideaal.’
Vind je het een mooie kans om dit beroep ook eens in een ander daglicht te zetten, want de politie krijgt vaak veel commentaar?
‘Absoluut. Ik wil mensen motiveren om bij de politie te gaan, want het is een heel fijne job die je veel voldoening geeft. Ik wil ook tonen dat vrouwen dit zeker kunnen!’
Politieagent of speurder staat inderdaad nog steeds wat bekend als een typisch mannenberoep. Merkte je dat je toch je mannetje moest staan?
‘Het is nog steeds een mannenwereld, maar het is wel enorm verbeterd in vergelijking met vroeger. Vrouwen zijn heel welkom en ik had nooit het gevoel dat mijn mannelijke collega’s me onderschatten. We waren als vrouwen wel nog steeds in de minderheid, maar we werden altijd gelijkwaardig behandeld. Op het terrein gebeurde dat natuurlijk wel en moest ik soms mijn mannetje staan tegenover die criminelen.’
Een vrouw zijn binnen de politie heeft waarschijnlijk ook voordelen?
‘Zeker. Als we een inval deden in een huis waar ook een gezin aanwezig was, voelden zij zich toch altijd wat meer op hun gemak bij een vrouw dan bij een van mijn mannelijke collega’s. Ik probeerde er ook voor te zorgen dat ze afgeschermd werden zodat die beelden van hun mama of papa die werden opgepakt niet voor altijd op hun netvlies gebrand stonden. Mannen en vrouwen pakken dingen anders aan, maar net daardoor ben je complementair en boek je successen.’
Ik doe me stoer voor, maar ik heb echt een klein hartje. Ik ben eigenlijk stiekem de softie van de speurders!
Hoe zijn die opnames van ‘Klopjacht’ voor jullie als speurders?
‘Heel fijn, maar ook enorm intens! Je kan je niet voorstellen hoe zenuwslopend dit is voor ons. De kandidaten hebben stress, maar geloof me: wij ook! Ik word daar helemaal door opgeslorpt en ben er dag in dag uit mee bezig. Overal waar ik kom, zie ik precies verdachten lopen en die gedachtenmolen blijft maar draaien.’
Is het niet gevaarlijk om jullie tactieken en strategieën met zo’n programma uit de doeken te doen voor mensen die niet zo goede bedoelingen hebben?
‘”Klopjacht” wordt in samenwerking met de politie gemaakt, dus wij gaan nooit té veel prijs geven. De methodes die aan bod komen zijn trouwens niet geheim, die staan uitgebreid uitgelegd in allerlei wetgevingen die voor iedereen openbaar zijn, dus criminelen moeten heus niet naar het programma kijken om die te ontdekken.’
Is het met de huidige technologieën bijna onmogelijk om uit handen van speurders te blijven?
‘Het is moeilijk, maar wel doenbaar. We hebben veel technische snufjes ter beschikking, maar we mogen die ook niet altijd gebruiken. Zo staat niet heel België onder een tap, dus we kunnen niet iedereen zomaar zonder bevelschrift afluisteren.’
Zou je graag eens aan de andere kant staan?
‘Ja! Ik denk dat het een ongelooflijke ervaring is. Ik ben heel sociaal, dus ik zou geen enkel probleem hebben met op mensen af te stappen met de vraag of ze me aan eten, een lift of zelfs een slaapplaats kunnen helpen. Ik zou het alleen lastig vinden om zo lang van mijn gezin weg te zijn. Dat zou sowieso mijn zwakke plek zijn.’
Hoe zou je zelf te werk gaan?
‘Een goede voorbereiding is belangrijk terwijl je ook bereid moet zijn om al je plannen in de vuilnisbak te gooien en te kijken wat de dag brengt als de speurders roet in het eten gooien. Je moet sowieso snel kunnen schakelen. Ik zou het sowieso niet alleen doen, het is een te mooie ervaring om niet met iemand te delen.’
Heb je soms medelijden met de kandidaten?
‘Enorm! Ik ben eigenlijk stiekem de softie van de speurders! Danny moet me vaak even tot de orde roepen en zeggen dat het wel degelijk onze job is om ze te pakken (lacht). Ik doe me stoer voor, maar ik heb echt een klein hartje.’
Ik wil heel veel in het leven: ik wil een leuke job, een bruisend sociaal leven én de mama zijn die aan de schoolpoort én de crèche staat. Maar ik kan me niet opsplitsen in vier!
Hoe is het om jezelf in beeld te zien?
‘Dat is toch even wennen. Ik denk altijd dat ik niet veel zeg en me niet veel moei, tot ik de beelden zie en merk dat ik echt wel een grote mond heb. Het probleem is, dat ik luidop denk. Daardoor floep ik er soms dingen uit die ik eigenlijk beter voor mezelf hou.’
Bij Flair staat self-love centraal. Heb je veel zelfliefde?
‘Dat evolueerde met de jaren. Als puber en jong volwassene stond ik echt stevig in mijn schoenen. Maar toen ik mama werd, begon ik plots meer te twijfelen aan mezelf.’
Leer deze kandidate beter kennen: Arts Chloé doet solo mee aan ‘Klopjacht’: ‘Ik moest alles alleen doen, maar dat was een boost voor mijn zelfvertrouwen’
Hoezo?
‘De rol van mama vind ik het grootste geschenk, maar het is wel weer even zoeken naar wie ik precies ben en wat ik wil in het leven, want die twee kleine kindjes slorpen mijn tijd volledig op. Ik wil wat meer me-time. Zo wil ik terug beginnen sporten, want ik was altijd heel sportief, maar daar kwam met die twee kleine boys niets meer van in huis.’
Voel je je soms schuldig dat je jezelf ook eens op de eerste plaats zet?
‘Ja! Ik wil heel veel in het leven: ik wil een leuke job, een bruisend sociaal leven én de mama zijn die aan de schoolpoort én de crèche staat. Maar ik kan me niet opsplitsen in vier! Ik vind het heel moeilijk om dit alles te combineren en ben daar nog altijd een evenwicht in aan het zoeken.’
Mijn kinderen hebben me letterlijk opgegeten. Ik weeg minder dan voor mijn zwangerschappen. Zo heb ik plots ook kleinere borsten.
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Mijn kinderen hebben me letterlijk opgegeten. Ik weeg minder dan voor mijn zwangerschappen. Zo heb ik plots ook kleinere borsten. Tegelijkertijd heb ik zeker ook geen strak bikinilijf meer, ik had geen ruimte in mijn agenda én in mijn hoofd om daaraan te werken. Maar zoals ik eerder zei, ga ik terug beginnen sporten. Niet om per se een afgetraind lichaam te hebben, maar om sterk en gezond te blijven zodat ik zonder rugpijn mijn jongste zoon uit zijn bedje kan halen.’
Waarom zijn we volgens jou zo streng voor onszelf?
‘We blijven ons helaas spiegelen aan onrealistische schoonheidsidealen die ons om de oren worden geslagen. Ik vind wel dat je daar met ouder worden steeds immuner voor wordt. Vroeger ergerde ik me aan mijn bovenbenen, maar nu legde ik me erbij neer dat ik niet de slankste benen heb en zet ik gewoon andere troeven van mezelf in de kijker.’
Ben jij vatbaar voor perfecte plaatjes op sociale media?
‘Ik denk dat dat bij iedereen wel in zijn of haar hoofd kruipt. Ik zie soms mama’s die foto’s posten van hun perfect opgeruimde huis waarbij de drie kinderen rustig in de zetel naar de camera lachen zonder vlekken op hun perfect gestylede kleertjes. Terwijl het bij mij thuis een kleine dierentuin is, want mijn kinderen zijn heel luid en actief (lacht). Maar ik wéét dat aan die ene foto waarschijnlijk drie huilbuien en drie kledingwissels vooraf gingen.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Klopjacht’ kijken?
‘Ik ben ervan overtuigd dat dit het beste seizoen tot nu toe is! Ik zit telkens op het puntje van mijn stoel en ik ben er zeker van dat ik niet de enige ben. Er gaan nog zotte dingen gebeuren, geloof me.’
‘Klopjacht’ zie je elke zondag om 20u op Play4 en GoPlay.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
