‘Achteraf besefte ik dat ik me pas gefaald zou voelen als ik m’n kinderen zou opvoeden in een huis waar alleen ongelukkige mensen wonen.’
Steven Van Herreweghe (47): ‘Mijn scheiding voelde absoluut als een falen’
Steven Van Herreweghe (47) presenteert de gloednieuwe spelshow ‘Gelukkig gescheiden’. ‘Je wil na een scheiding je verdriet ruimte geven, maar tegelijkertijd je sterk houden voor je kinderen en je niet volledig laten gaan. Dat is een moeilijk evenwicht’, vertelt hij.
In ‘Gelukkig gescheiden’ nemen twee exen het tegen elkaar op met als inzet: een droomreis. De kinderen hebben de bestemming gekozen, want wie er ook wint, zij gaan sowieso mee! Ze hebben namelijk een ouder in elk team. Het spel zal bepalen wie mee mag met de kinderen: team mama met haar nieuwe partner, of team papa met zijn nieuwe partner. Steven sprak ook met alle mama’s, papa’s, plusouders en kinderen en doorheen het programma delen ze hun verhaal. Hoe het was om uit elkaar te gaan, het verdriet en de boosheid die daarbij horen, hoe ze het co-ouderschap aanpakken, hoe het was voor de nieuwe partners om hun plaats te vinden, enzovoort.
‘Ik ging zelf drie jaar geleden uiteen met mijn toenmalige vrouw met wie ik twee kinderen heb’, vertelt Steven. ‘Ik merkte na het rouwproces dat we omdat we elkaar én onze kinderen alles gunnen echt wel opnieuw gelukkig kunnen worden. Ik zou dit programma nooit hebben kunnen maken als ik zelf geen ervaringsdeskundige was. Omdat de kandidaten wisten dat ik door hetzelfde proces ging, voelden ze zich veilig om hun verhaal te doen aan mij.’
Wil je tonen dat er na een breuk nog mogelijkheid is om goed overeen te komen?
‘Absoluut. De boodschap van de show is dat je na een breuk opnieuw gelukkig kan én mag zijn. Er zijn natuurlijk verhalen van koppels die een vechtscheiding achter de rug hebben en elkaar niks gunnen, en daarbij zijn de kinderen altijd de dupe. Maar het kan gelukkig ook anders! Om deze toch wel zware materie luchtig te houden, leek een spelprogramma me ideaal. Je hoeft niet de beste vrienden te zijn na een scheiding, want een breuk is pijnlijk en er is veel verdriet. Maar als je samen een spel kan spelen, wil dat zeggen dat je toch door dezelfde deur kan. Ik wil hoop en troost bieden met dit programma.’
Sommige mensen zien een scheiding als een falen?
‘Dat is een heel herkenbaar gevoel. Je voelt je gefaald naar jezelf, je partner en je kinderen toe. Dat heeft te maken met het romantisch ideaal dat we hebben van ze leefden nog lang en gelukkig en dat de liefde pas geslaagd is als je je hele leven lang bij dezelfde persoon blijft. Ik dacht dat tijdens het rouwproces ook. Maar achteraf besefte ik dat ik me pas gefaald zou voelen als ik m’n kinderen zou opvoeden in een huis waar alleen ongelukkige mensen wonen.’
Er wordt vaak gezegd dat kinderen altijd de dupe van een scheiding zijn.
‘Kinderen zijn pas gelukkig als hun ouders gelukkig zijn. Heel wat mensen blijven bij elkaar omdat ze denken dat dat het beste is voor de kinderen, omdat dat maatschappelijk het “correcte” of gewoon het minste gedoe is. Maar wat doe je jezelf en je kinderen dan aan? Kinderen hebben het echt wel door als je doet alsof. Je bent een veel betere ouder als je goed in je vel zit. Je wil je kinderen toch ook de boodschap meegeven dat je geluk moet primeren en dat verandering daardoor soms noodzakelijk is. Die veerkracht wilde ik ook tonen aan m’n kinderen. Ze zien dat hun mama en papa na een scheiding even doodongelukkig zijn, maar ze zien je ook opnieuw uit dat dal kruipen en nieuw geluk vinden.’
Het romantisch ideaal dat we hebben van ze leefden nog lang en gelukkig en dat de liefde pas geslaagd is als je je hele leven lang bij dezelfde persoon blijft, zorgt dat je je gefaald voelt na een scheiding.
Kom jij uit een gescheiden gezin?
‘Mijn ouders scheidden toen ik negen jaar was. Ik herinner me die scheiding niet als iets traumatisch. Waar ik het wel moeilijk mee had, was dat mijn ouders in het begin niet echt overeen kwamen. Als ze elkaar zagen, was er altijd een soort onuitgesproken spanning. Dat vond ik lastig! Dat hielp mij toen ik uit elkaar ging met de moeder van m’n kinderen om dit op een andere manier aan te pakken, want ik wilde niet dat mijn kinderen die spanning zouden voelen. Als we samen waren in het bijzijn van onze kinderen of we praten over elkaar, is dat altijd met veel respect.’
Je ging zelf ook uiteen in 2021: hoe nam jij je scheiding op?
‘Ik had veel nood aan alleen zijn, maar tegelijkertijd wilde ik met veel mensen babbelen. Ik deed honderdduizend keer hetzelfde verhaal tot ik mezelf beu gehoord was. Het is ook niet makkelijk om jezelf in verdriet te wentelen als er twee kinderen rondlopen thuis. Er valt voor hen een bepaalde structuur weg en het onbekende is voor kinderen heel moeilijk. Je gaat door een emotionele storm, maar je moet tegelijkertijd voor een nieuwe structuur zorgen. Je wil je verdriet ruimte geven, maar tegelijkertijd je sterk houden voor je kinderen en je niet volledig laten gaan. Dat is een moeilijk evenwicht. Er is natuurlijk niks mis met te tonen aan je kinderen dat je het moeilijk hebt. Zolang ze ook maar zien dat je terug uit dat dal kruipt. Zo leer je hen opnieuw die veerkracht die belangrijk is in het leven.’
Waren ze kwaad op jou?
‘Ik was vooral kwaad op mezelf. De scheiding voelde voor mij absoluut als een falen. De kinderen hebben nu twee plekken die een thuis zijn. Dat is in het begin even aanpassen en moeilijk, maar eenmaal dat dat de nieuwe logica is, valt alles opnieuw op z’n plaats.’
Was je bang dat je een slecht voorbeeld stelde voor hen?
‘Eigenlijk niet. Het feit dat het tussen twee mensen niet lukt, is niks nieuws. Wat je ermee doet, is hopelijk hetgeen wat ze onthouden. Wat je overkomt, dat heb je niet altijd in de hand. Wat je ermee doet, dat kan je wel zelf bepalen. Ik hoop dus dat ze vooral de veerkracht van hun ouders onthouden.’
Het is ook niet makkelijk om jezelf in verdriet te wentelen als er twee kinderen rondlopen thuis. Je wil je verdriet ruimte geven, maar tegelijkertijd je sterk houden voor je kinderen en je niet volledig laten gaan.
Hoe maakte jij de klik om uit die ‘emotionele storm’ te raken, zoals je het zelf noemt?
‘Door dat verdriet toe te laten. Vreugde moet bezongen worden en verdriet moet behuild worden, daar geloof ik sterk in. Een breuk is een rouwproces en ik verloor mezelf daar zoals ik eerder al zei hard in. Dat was een bewuste keuze, ik liet mezelf overmannen door het verdriet. Door dat toe te laten, kon ik daarna beginnen aan mezelf terug herop te bouwen.’
Hoe gaat het als alleenstaande vader?
‘Het is een puzzel die je opnieuw moet leggen. Die eerste weken en maanden waren heel intens, want álles valt op je schouders. Waar je voordien een team was, sta je er nu alleen voor. Ik was zodanig druk bezig dat ik besefte dat ik m’n kinderen nauwelijks sprak omdat er gewoon geen tijd overbleef. Dat frustreerde me, want ik connecteerde nog minder met m’n kinderen dan vroeger. Ondertussen vond ik daar een beter evenwicht in en ben ik veel bewuster met het ouderschap bezig dan voorheen. Je weet dat je ze pas week om week ziet, je tijd is kostbaar, dus ik wil ook álles uit die week halen. Als ze een spel willen spelen, heb ik meestal tientallen excuses om niet mee te doen zoals de afwas, de strijk of noem maar op. Maar ik laat dat allemaal liggen, want qualitytime met hen is het allerbelangrijkste, de rest kan wachten.’
Ben je dezelfde Steven als voor je scheiding?
‘Nee. Ik ben heel hard veranderd. Door die scheiding stierven verschillende stukjes in mij en ben ik als het ware herboren. De scheiding heeft me heel dicht bij mezelf gebracht. Ik begrijp mezelf veel beter en het leerde me om te ontdekken wat ik nodig heb om me goed te voelen en wat niet, en daar ook naar te handelen. Er is een soort onrust weg, en dat voelt heel aangenaam. Ik zie mezelf nu veel liever dan een aantal jaar geleden.’
Ik ben veel bewuster met het ouderschap bezig dan voorheen. Je weet dat je ze pas week om week ziet, je tijd is kostbaar, dus ik wil ook álles uit die week halen. Qualitytime met hen is het allerbelangrijkste, de rest kan wachten.
Self-love slaat ook op uiterlijk vlak. Heb je nog bepaalde complexen?
‘Als ik opsta en in de spiegel kijk, denk ik “Oh my god!”. Maar ik weet als ik tien minuten later terug naar mezelf kijk, het al een pak beter is, dus ik ben mild voor mezelf (lacht). Ik verzorg mezelf graag en ik focus liever op de dingen die ik wel mooi vind aan mezelf, dan op die zogenaamde minpuntjes.’
Wat vind je het mooiste aan jezelf?
‘Ik doe nu toch al enkele jaren krachttraining en ik ben best wel fier op mijn lijf.’
Ben je nog vatbaar voor stereotiepe ideaalbeelden zoals ‘een man moet gespierd zijn’?
‘Ik sport minstens drie keer in de week, maar dat is niet omdat ik per se aan een schoonheidsideaal wil voldoen. Ik eet graag en drink graag een glaasje, dus dat is om alles terug in evenwicht te brengen. Ik sport zodat ik ‘s morgens die twee boterkoeken kan opeten (lacht).’
Ik heb het als man natuurlijk makkelijker dan als vrouw, want wij worden zogezegd mooier met ouder worden terwijl er bij een vrouw met een vergrootglas gekeken wordt naar elk teken van veroudering.
Heb je moeite met iets ouder worden?
‘In mijn hoofd ben ik nog steeds dertig (lacht). Ik vind het dus niet leuk dat ik ouder word, maar ik voel me fysiek en mentaal nog heel goed! Ik lig er niet wakker van dat ik rimpels krijg, want ik heb een heel expressief gezicht, dus ik heb snel veel rimpels. Het gaat meer over het feit dat ik nog veel dingen wil zien, doen en meemaken.’
Velen klampen zich vast aan de eeuwige jeugd en grijpen daarom terug naar cosmetische ingrepen. Is dat iets voor jou?
‘Absoluut niet! Ik snap niet waarom we het ouder worden per se willen ontkennen, het hoort nu eenmaal bij het leven. Ik ben net blij dat ik ouder mag worden en mijn hart bloedt als ik zie dat jongeren in hun twintiger jaren al teruggrijpen naar botox en dergelijke. Al heb ik het als man natuurlijk makkelijker dan als vrouw, want wij worden zogezegd mooier met ouder worden terwijl er bij een vrouw met een vergrootglas gekeken wordt naar elk teken van veroudering.’
Ik was iemand die alles opkropte, maar nu zeg ik het onmiddellijk als er iets op m’n lever ligt. Ik wil er voor zorgen dat een sneeuwballetje geen gigantische lawine wordt als je er niet meteen over babbelt.
Self-love slaat ook op mentaal welzijn: worstel je op dat vlak met bepaalde dingen?
‘Ik ben een piekeraar. Maar sinds mijn scheiding werkte ik ook hieraan. Ik was iemand die alles opkropte, maar nu zeg ik het onmiddellijk als er iets op m’n lever ligt. Ik wil er voor zorgen dat een sneeuwballetje geen gigantische lawine wordt als je er niet meteen over babbelt.’
Wat breng jou tot rust?
‘Sporten of iemand opzoeken om te babbelen. Als je iets luidop zegt, dan valt er al zo een grote last van je schouders.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Gelukkig gescheiden’ kijken?
‘Het is een tof spelprogramma dat spannend én ontroerend is. En ik hoop vooral dat mensen er hoop of troost in kunnen vinden als ze zelf door een breuk gaan of gingen.’
‘Gelukkig gescheiden’ zie je vanaf 20 februari elke donderdag om 20u40 op VRT 1 en VRT MAX.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
