Politie-agente Nadia: ‘Ik ervaar stress als een adrenalineboost die me helpt het beste van mezelf te geven’

Vandaag is het Internationale Vrouwendag! En hoewel we bij Flair élke dag vrouwen vieren, doen we dat op deze symbolische dag dubbel zo hard. Onze redactrices zetten daarom maar wat graag vrouwen in de spotlight die hen dagelijks inspireren. Redactrice Laura koos hiervoor een vriendin waar ze echt naar opkijkt: Nadia.

Nadia is al meer dan twintig jaar mijn beste vriendin én grote inspiratiebron. Ze is bijna 32, maar heeft al 1001 levens geleefd. Tussen de dieren in Zuid-Afrika, toen ze in Parijs woonde en op de politieacademie, Nadia heeft echt de tijd genomen om haar weg te vinden in het leven. Tegenslagen of niet: zij is de persoon die ondanks alles weer opstaat. Ze steekt haar handen uit de mouwen om eindjes aan elkaar te knopen, maar geniet ook met volle teugen van het leven. Ik kijk naar Nadia op omdat ze nooit opgeeft, het positieve in alles wil blijven zien en ongeremd liefheeft. Ze is zo’n vriendin die je ook gerust je grootste cheerleader kan noemen en om al die redenen heb ik haar ook uitgekozen als meter van mijn zoon.

Wat ik vooral bewonder in jou, is de rust die je uitstraalt. Hoe heb jij geleerd om met stress om te gaan?

‘Voordat ik politieagente werd, studeerde ik toerisme. In het kader van mijn opleiding heb ik zes maanden alleen in Zuid-Afrika doorgebracht voordat ik naar Parijs verhuisde. Die reis heeft mij geleerd om kalm te blijven in stressvolle situaties. Alleen reizen is nu eenmaal iets stresserender dan in gezelschap, maar het feit dat ik het kon heeft mijn zelfvertrouwen een enorme boost gegeven. Het heeft mij geholpen om volwassen te worden.’

Je bent uiteindelijk toch terug in België beland om aan de politieschool te beginnen. Welke raad zou je geven aan iemand die niet meteen zijn/haar/hun doel in het leven vindt?

‘Mijn ouders zijn erg open minded en hebben mijn zussen en mij nooit een bepaalde richting in gedwongen. Ze hebben ons gesteund, ongeacht wat we met ons leven wilden doen. Ik ben me ervan bewust wat voor privilege dat is, zeker omdat ik me op mijn 18de een beetje verloren voelde. Dus aan iedereen die zich op hetzelfde punt bevindt, raad ik aan om er een jaartje tussenuit te gaan. Neem de tijd om actief uit te zoeken waar je interesses liggen, of dat nu door middel van reizen, werken of vrijwilligerswerk is. Je zal een veel bewustere en betere keuze maken eens je van een paar dingen geproefd hebt.’

Hoe ben je te weten gekomen dat de politie jouw roeping was?

‘Tijdens mijn werk in de toerismesector kreeg ik al snel te maken met problematische situaties, zoals evacuaties in een pretpark of ontevreden klanten. Ik slaagde er altijd in om die conflicten rustig op te lossen, terwijl de meeste van mijn collega’s net overspoeld werden door stress. Toen ontdekte ik dat daar mijn kracht ligt en schreef ik mij in voor de politieschool.’

Hoe voel je je als vrouw in een wereld die voornamelijk mannelijk is?

‘Vrouw zijn is geen belemmering op de werkvloer, dus ik voel me hier echt goed. Natuurlijk voel ik me al eens onveilig als er bijvoorbeeld fysiek conflict uitbreekt tijdens een interventie, maar dan zijn het ook mijn mannelijke collega’s die het voortouw nemen. Daarom werken we ook in teams.’

Hoe is het voor jou om dagelijks met geweld geconfronteerd te worden?

‘Het lukt mij om werk en privé gescheiden te houden en dat doet veel. Sommige interventies zijn natuurlijk pittiger dan andere, maar we praten daar veel over met de collega’s zodat we alles emotioneel de baas kunnen. Mijn verloofde maakt zich dan wel weer zorgen over de risico’s die ik op het werk neem, daarom bespaar ik hem soms de details om hem niet af te schrikken.’

Zijn er al momenten geweest waarop je je wél zorgen maakte?

‘Natuurlijk, iedereen staat wel eens onder spanning. Maar ik ervaar stress eerder als een adrenalineboost die me ertoe aanzet het beste van mezelf te geven.’

Zijn er dingen waar je spijt van hebt?

‘Nu ik erop terugkijk, realiseer ik me dat ik het nu financieel vast wat makkelijker zou hebben als ik wat eerder in mijn leven wist wat ik wilde doen. Ik heb echt lang een heleboel verschillende jobjes gecombineerd om rond te kunnen komen. Maar uiteindelijk heb ik daar geen spijt van, integendeel: ik geniet met volle teugen van het leven en geef mezelf liever een cadeautje dan dat ik al m’n geld spaar.’

Waar droom je nog van?

‘Het enige wat ik wil, is een eenvoudig leven, gelukkig zijn en een gezin stichten. En vanaf iets me niet meer gelukkig maakt, ben ik niet bang om het roer om te gooien.’

Tekst: Laura Vliex

Lees ook: