'Mild zijn voor jezelf en naar jezelf luisteren, dat is de allergrootste sleutel tot succes.'
Sustainable Family: ‘Onze kinderen zijn onze drijfveer om zo duurzaam mogelijk door het leven te gaan’
Ellen en Nikolas gaan samen met hun twee kindjes Arthur en Jules door het leven als de Sustainable Family. Ze doen er alles aan om samen zo ecologisch mogelijk te leven en goten al hun efficiënte en poepsimpele tips in het boek ‘Het duurzame gezin’. Maar maakt duurzaamheid je ook gelukkig? Ellen en Nikolas leggen uit waarom dat voor hen wel het geval is.
Ellen en Nikolas wonen samen met hun kindjes in een passiefhuis, staken heel veel tijd en centjes in hun zoektocht naar dé duurzame levensstijl en gaan nog elke dag op zoek naar nieuwe tips en tricks om een duurzame toekomst zo laagdrempelig mogelijk te maken. Tijdens hun eigen zoektocht ontdekten ze de positieve invloed van sociale media, de smaak van Kala Namak en het belang van trots zijn op jezelf.
Ellen en Nikolas, we kunnen jullie boek wel kopen om een houvast te hebben, maar hoe beginnen we nu eigenlijk het best aan zo’n duurzame levensstijl?
Ellen: ‘Door naar jezelf te luisteren. De allereerste stap is zorg dragen voor jezelf. Je kan geen dingen in gang zetten en andere mensen inspireren als je zelf niet gelooft in wat je doet. Daarom gaat het eerste hoofdstuk in ons boek over geluk.’
In jullie boek focussen jullie vooral op het volhouden van die levensstijl. Waarom is dat toch zo moeilijk?
Ellen: ‘We zijn gewoontedieren en het is heel moeilijk om je gewoontes onder handen te nemen. Uit studies is gebleken dat je minstens drie weken iets moet volhouden alvorens je je oude gewoontes succesvol kan doorbreken. Mild zijn voor jezelf en naar jezelf luisteren, dat is volgens mij de allergrootste sleutel tot succes. Anders zal je achteraf alleen maar teleurgesteld zijn.’
Mild zijn voor jezelf en naar jezelf luisteren, dat is volgens mij de allergrootste sleutel tot succes.
Nikolas: ‘Er is een zegswijze: “You can have it all, but not at the same time”. Je kan veel bereiken, maar je mag niet verwachten dat alles meteen zal lukken. Je mag niet te streng zijn voor jezelf en moet zeker niet alles wat in ons boek staat van vandaag op morgen proberen toe te passen. Maatschappelijke gewoontes zijn nu eenmaal heel moeilijk te doorbreken. Je moet het zien als een uitdaging voor jezelf. Bij ons lukte dat ook niet in 1-2-3 en we hebben ook fouten gemaakt. Meer zelfs: wij maken ook nog stééds fouten, maar dat maakt nu eenmaal deel uit van het hele proces.’
Jullie ontdekten op een wel heel gekke manier de positieve effecten van een duurzame levensstijl, niet?
Ellen: ‘Nikolas heeft daar altijd heel veel interesse in getoond en ik eet al bijna heel mijn leven vegetarisch, maar bij mij kwam het besef pas echt toen we kinderen kregen. Je wil ze een mooie en gezonde toekomst geven en dan sta je daar plots veel meer bij stil. Daarnaast werd ik een aantal jaar geleden gediagnosticeerd met een zware vorm van astma. Ik ben toen beginnen te experimenteren met mijn voeding en at geen zuivelproducten meer. En geloof het of niet, maar twee maanden later lagen mijn puffers in de kast en daar liggen ze nu nog altijd. Dat was voor ons een echte eyeopener. We hadden plots veel meer energie en voelden ons gezonder. Pas als je zelf actief bezig bent met ecologie, besef je dat we heel wat dingen niet weten, ondanks dat er al ontelbare studies zijn gevoerd.’
Dus als ik het goed begrijp, is het vooral de onwetendheid die ons parten speelt?
Nikolas: ‘Zeg dat wel! Daar willen wij dan ook heel hard op inspelen. Wij geven de kennis die wij vergaard hebben maar al te graag door aan iedereen die duurzamer door het leven wil gaan. En al pas je uiteindelijk maar één tip toe, dan zou dat al fantastisch zijn.’
En is het moeilijker of juist makkelijker om een duurzame levensstijl te implementeren als je kinderen hebt?
Nikolas: ‘Ik denk dat kinderen voor veel mensen de nodige stimulans zijn om er voor de volle 100% voor te gaan. Net omdat je hen een mooie toekomst wil bieden.’
Begrijpen zij dan waarom ze geen pannenkoeken mogen eten? Of net een brooddoos en geen zilverpapier moeten meenemen naar school?
Nikolas: ‘Eigenlijk is het veel makkelijker om een kind een duurzame levensstijl aan te leren. Als ze geboren worden, weten ze niets. Je leert ze gewoontes aan en het is veel simpeler om uit te leggen dat je de lieve diertjes die in hun kinderboekjes staan liever laat leven dan dat je ze opeet. Dat klinkt voor hen heel logisch. Er zijn natuurlijk wel altijd uitdagingen, want als ze naar een kinderfeestje gaan en ze krijgen hotdogs of pannenkoeken voorgeschoteld, is het voor hen natuurlijk moeilijk om niet mee te eten met hun vriendjes. Maar voor alle duidelijkheid: wij vinden het helemaal niet erg als ze eens een stukje vlees of zuivelproduct eten. Je eet duizend keer per jaar. Als je dan een paar keer per jaar een feestje bijwoont en misschien tien keer een hotdog of pannenkoek eet, dan is dat natuurlijk helemaal niet erg.’
Vroeger at ik heel graag een pizza met vier kazen, maar die tien minuten eetgenot zijn mij dat dierenleed niet meer waard.
Jullie hebben heel lang in Antwerpen gewoond, maar wonen nu op ‘den boerenbuiten’. Is het daar moeilijker om duurzaam te leven?
Ellen: ‘In een stad heb je een veel betere toegang tot plantaardige producten en bulkwinkels. Het is daar dus wel degelijk veel makkelijker om ecologisch te leven. Het enige wat je op het platteland hebt, is meer natuur. Onze verhuis was dus zeker geen duurzame stap.’
In ‘Het duurzame gezin’ vertellen jullie dat jullie alleen maar met koud water douchen. Jullie kunnen ook geen M&M’s of snoeprepen eten. Zijn dat allemaal opoffering die jullie met plezier maken?
Ellen: ‘In het begin kan dat wel als een opoffering aanvoelen, maar hoe meer kennis je opdoet, hoe sterker je je bij die keuzes voelt. Vroeger at ik bijvoorbeeld heel graag een pizza met vier kazen, maar die tien minuten eetgenot zijn mij dat dierenleed en de negatieve impact op het milieu niet meer waard. Op de duur verandert die opoffering in een soort van kracht. En al eet je die pizza dan toch een keer per jaar wel, dan is dat ook goed, want dan heb je ‘m 999 keer niet gegeten.’
Het is dus niet zo dat jullie vinden dat we plantaardig móéten eten om ecologisch door het leven te kunnen gaan?
Nikolas: ‘Zeker niet. Als jij straks met de fiets naar de slager gaat en het vlees in herbruikbare potjes transporteert, dan is dat ook oké. Iedereen leeft duurzaam op zijn eigen manier. Het is ons doel om iedereen die ons boek leest wel aan te zetten om gewoon hun best te doen. Hoe ze dat willen doen, is aan de lezers zelfs.’
Nu we het over eten hebben, wat moet iedereen die een beetje duurzaam wil leven in de keuken hebben staan?
Nikolas: ‘Zij moeten niets (lacht). Maar onze allergrootste ontdekking was toch wel Kala Namak. Dat is zwart zout dat ruikt én smaakt naar gekookt ei. Als je dat gebruikt, kan je dus een volledig plantaardige quiche of roerei maken.’
Wat hopen jullie dat er binnen pakweg 20 jaar veranderd is op vlak van duurzaamheid?
Nikolas: ‘Ik denk dat we een mooie les kunnen trekken uit het coronavirus en dat we nu eindelijk leren om meer respect te hebben. Niet alleen voor elkaar, maar ook voor onze natuur en het milieu. Tegen 2040 moeten we als consument een sterke beweging in gang hebben gezet zodat de overheid en de regeringen van over heel de wereld wel móéten volgen. Zij gaan pas veranderingen doorvoeren als wij voldoende signalen geven en luid genoeg spreken.’
Hoe belangrijk zijn sociale media om dat te kunnen verwezenlijken?
Ellen: ‘Sociale media spelen een ontzettend belangrijke rol. Je kan op een aanstekelijke en leerrijke manier aantonen dat het wel degelijk mogelijk is om vol te houden en elke dag origineel te blijven. Je kan een community opbouwen en inspiratie geven, maar ook krijgen. Toegegeven, we hebben heel lang getwijfeld of we wel een account op Instagram zouden aanmaken. Het feit dat influencers heel veel gratis spullen ontvangen, botst met onze eigen waarden en normen. We hebben het uiteindelijk toch een kans gegeven, omdat ook wij onze horizon wilden verbreden. We hebben geleerd dat we niet iedereen over één kam mogen scheren, want iemand die voornamelijk bij grote ketens shopt, kan bijvoorbeeld wel veganist zijn. Ik vind het dan ook heel tof om mijn voelsprieten in dat wereldje op te zetten.’
En word je nu echt gelukkiger van een duurzame levensstijl?
Ellen: ‘Voor ons geldt dat zeker zo. Wij willen graag laten zien dat duurzaamheid een echte verrijking kan zijn en dat je helemaal niet moet inboeten aan luxe of stijl.’
Ook op hun blog delen Ellen en Nikolas een heleboel tips die handig van pas kunnen komen. Samen richtten ze ook een webshop op. Hun boek kan je hier voor € 24,99 in huis halen.
Meer eco-warriors:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
