Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
Tom Dingenen
© VTM

‘Ik vind authenticiteit en jezelf zijn veel belangrijker dan voldoen aan ideaalplaatjes.’

Tom Dingenen (43): ‘We leggen de lat onrealistisch hoog en we worden ongelukkig als we daarnaar blijven streven’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist

Tom Dingenen (43) vertolkt de rol van Koen in de nieuwe telenovelle ‘Milo’ op VTM. ‘Als acteur moet je je ervan bewust zijn dat je meer een nee, dan een ja zal krijgen’, vertelt de acteur.

‘Milo’ vertelt het verhaal van een jonge vrouw met een gouden stem die ervan droomt popster te worden. Maar door gebeurtenissen in het verleden voelt Milo zich verplicht om haar uitzonderlijke talent voor de buitenwereld te verstoppen. Met heel wat omwegen én leugens probeert Milo haar droom toch na te jagen. Koen is leerkracht stembeheersing en zang op de school waar Milo helpt in de cafetaria. Hij is heel geliefd, maar eigenlijk is hij in werkelijkheid vooral uit op geld. Acteur Tom Dingenen, bekend als Bart uit ‘Dertigers’ kruipt in de huid van Koen. ‘Ik heb totaal geen gelijkenissen met Koen’, vertelt Tom. ‘En dat maakt het net zo leuk om die rol te spelen.’

Telenovelles blijven populair, aan wat ligt dat denk je?

‘Oei dat vind ik een moeilijke vraag, want ik kijk zelf eigenlijk niet naar telenovelles. Er zitten altijd goeie cliffhangers in waardoor je steeds weer naar de volgende aflevering wil kijken. Dat is volgens mij toch de grote sterkte van dit format.’

Herken je het verhaal van Milo? Ben je ook vaak met je neus tegen de deur gelopen bij audities?

‘Absoluut! Als acteur moet je je ervan bewust zijn dat je meer een nee, dan een ja zal krijgen. Het is fijn dat je naar een casting mag gaan, maar je moet natuurlijk binnen het totaalplaatje passen wat niet altijd het geval is. Je moet tegen afwijzingen kunnen.’

Is het moeilijk om dit niet persoonlijk te nemen?

‘Ik heb daar geen moeite mee omdat ik ervan uitga dat de productie perfect weet wie ze zoeken en als ik niet in de plaatje pas, dan is dat zo. Ik ga dat nooit aan mijn hart laten komen of beginnen twijfelen aan mezelf.’

Was deze rol direct iets voor jou?

‘Ik wist nog niet goed wat de inhoud van de rol was. Ik kreeg dat pas te horen toen ik toekwam op de casting, dus ik kon ook niks op voorhand voorbereiden. Ik vind het eigenlijk wel tof om er onmiddellijk ingesmeten te worden, dan kan je niet te veel nadenken en speel je niet te geforceerd.’

Heb je een bepaalde rol als je luidop mag dromen die je echt eens zou willen spelen?

‘Dat zijn er veel! En hoe meer een rol uit mijn comfortzone is, hoe liever is ze speel. Ik zou heel graag eens een rol spelen waar ik helemaal niks over weet zodat ik echt research moet doen om me volledig onder te dompelen in dat personage.’

Word je vaak herkend op straat?

‘Ja. In het begin geloofde ik dat nooit. Het was vooral mijn vrouw die me waarschuwde toen ik aan “Dertigers” begon dat het gedaan was met incognito op straat in Antwerpen te lopen. Ik dacht dat dit wel zou meevallen, want we wonen nog altijd in Vlaanderen. Maar ik moet haar uiteindelijk toch gelijk geven, want ik word heel vaak aangesproken. Maar fans zijn heel lief, dus ik sta zeker open voor selfies of handtekeningen.’

Het was vooral mijn vrouw die me waarschuwde toen ik aan “Dertigers” begon dat het gedaan was met incognito op straat in Antwerpen te lopen.

Bij Flair staat self-love centraal: heb jij veel zelfliefde?

‘Daar is toch nog wat werk aan. Ik kan misschien zelfzeker overkomen of doen alsof ik heel sterk in m’n schoenen sta, maar vanaf ik thuis ben, denk ik: heb ik dit nu wel goed gedaan? Ik kan op professioneel vlak dingen moeilijk loslaten en kan vaak nog een hele dag piekeren over iets.’

Hoe probeer je dat piekeren een halt toe te roepen?

‘Duizend keer zeggen tegen mezelf: “Laat het los, want je kan er toch niks meer aan doen!” Dat perfectionistisch kantje is heel moeilijk de kop in te drukken.’

Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?

‘Mijn houding. Ik heb de neiging om wat voorover gebogen te staan. Ik moet meer fier rechtop staan en mijn schouders naar achteren houden.’

Heb je moeite met iets ouder worden?

‘Nee. Maar ik sta er wel meer bij stil omdat ik af en toe toch al geconfronteerd word met dingen die toen ik twintiger of dertiger was iets makkelijker gingen. Als ik eens goed doorzak, dan heb ik een dag nodig om te recupereren terwijl ik vroeger zo fris als een hoentje uit mijn bed stapte.’

De druk die de maatschappij ons oplegt, is heel hoog waardoor mensen voortdurend het gevoel hebben dat ze niet goed bezig zijn. De lat ligt onrealistisch hoog en we worden ongelukkig als we daarnaar blijven streven.

Waarom zijn we zo streng voor onszelf?

‘Ik denk dat dit tegenwoordig veel erger is dan vroeger en dat heeft natuurlijk alles te maken met sociale media. We krijgen alleen maar perfecte beelden door ons strot geramd. De druk die de maatschappij ons oplegt, is heel hoog waardoor mensen voortdurend het gevoel hebben dat ze niet goed bezig zijn. We leggen de lat onrealistisch hoog en we worden ongelukkig als we daarnaar blijven streven. Ik zit bewust weinig op sociale media en ben dus totaal niet bezig met mezelf voortdurend te vergelijken met mensen die ik niet ken die verspreid zitten over de hele wereld. Maar ik merk dat mijn kinderen daar toch wakker van liggen.’

Probeer je hen daar wat tegen te wapenen?

‘Zeker, maar dat is echt niet gemakkelijk. Ze worden zestien en achttien, dus ze zitten volop in hun pubertijd waardoor de mening van de ouders ook niet echt geapprecieerd wordt. Ik kan dagelijks zeggen dat ze hun eigen pad moeten volgen, maar wat ik zeg doet er niet toe. Wat hun vriendinnen en vrienden zeggen, is wél belangrijk! Ik snap dat, als ik die leeftijd had, vond ik dat mijn ouders ook nooit gelijk hadden. Maar binnen tien jaar zullen ze waarschijnlijk wel zeggen dat de papa gelijk had (lacht).’

Was jij vroeger vatbaar voor stereotiepe schoonheidsidealen?

‘Nee. Als ik ging sporten, was dat om mezelf goed in mijn vel te voelen, maar niet om te voldoen aan de ideaalbeelden van de gespierde posterboys. Voor mij draait sporten meer om een positieve mindset te krijgen, niet om het perfecte lijf te proberen na te streven. Ik vind authenticiteit en jezelf zijn veel belangrijker dan voldoen aan ideaalplaatjes.’

Als ik mag kiezen, dan zou ik voluit voor mijn acteercarrière gaan. Maar ik weet dat dit niet realistisch is.

Self-love slaat ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar je mee worstelt?

‘Ik ben naast acteur ook zaakvoerder van mijn eigen bedrijf, en daar ben ik wel enorm veel mee bezig. Ik probeer altijd te denken hoe ik m’n zaak nog kan verbeteren. Ik noem dat niet piekeren, want ik ben er graag mee bezig. Zo word ik soms in het midden van de nacht wakker met een idee en dan ga ik echt naar beneden om dat uit te werken.’

Lukt de combi van die twee beroepen?

‘Acteren is mijn eerste liefde. Ik was twaalf toen ik mijn eerste rol mocht spelen. Dat was zo fijn en ik wist toen al direct dat ik dit wilde doen later. Als ik dus mag kiezen, dan zou ik voluit voor mijn acteercarrière gaan. Maar ik weet dat dit niet realistisch is.’

Durf je die sprong niet te wagen?

‘Als ze me morgen voor tien audities bellen, zal ik ze allemaal doen. Maar je ziet helaas vaak dezelfde gezichten terugkomen, dus het is niet evident om door te breken als acteur. Ik snap ook dat regisseurs graag samenwerken met mensen die ze kennen, maar het zou tof zijn om eens meer kansen te geven aan ander talent.’

Tijdens “Dertigers” gebeurde het weleens dat vrouwen me stuurden met de vraag of ik eens wilde afspreken. Ik snap dat wel, want je komt in een heel herkenbare reeks op tv en mensen hebben het gevoel dat ze je al jaren kennen omdat je dagelijks in hun huiskamer komt.

Kreeg je al te maken met negatieve reacties?

Ik lees dat niet, maar ik kom het te weten via mijn vrouw die dat wel allemaal bekijkt (lacht). Ik lig er alleszins niet wakker van, want ik besef dat je niet voor iedereen goed kan doen. Er zullen altijd mensen zijn die om de een of andere reden gewoon al je hoofd niet kunnen zien. Dat is hun probleem en niet dat van mij.’

En het omgekeerde: zitten er ook soms vunzige reacties in je dm’s?

‘Dat valt goed mee. Tijdens “Dertigers” gebeurde het weleens dat vrouwen me stuurden met de vraag of ik eens wilde afspreken. Ik snap dat wel, want je komt in een heel herkenbare reeks op tv en mensen hebben het gevoel dat ze je al jaren kennen omdat je dagelijks in hun huiskamer komt. Als mensen me op straat aanspreken, is dat ook meestal met: “Ah, den Bart!”. Ik vind dat eigenlijk een compliment, want het wil zeggen dat mensen meeleefden en dat ik de rol realistisch vertolkte.’

Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Milo’ kijken?

‘Het is feelgood televisie en dat kunnen we in deze tijd wel allemaal gebruiken. Daarnaast is het ook spannend en zal je altijd willen verderkijken om te weten wat er de volgende dag gebeurt. Het is tot slot ook een mooi verhaal van iemand die onzeker is, maar stilletjesaan openbloeit.’

Kijken jullie met het hele gezin naar de reeks?

‘Sowieso kijk ik samen met mijn vrouw. Ik weet dat zij graag haar ongezouten mening geeft en ik apprecieer dat ook, want ik kan er alleen maar iets uit leren. Mijn kinderen zijn totaal niet geïnteresseerd in wat ik doe. Ze kijken eens twee minuutjes mee en zijn dan weer weg. Ik vind dat wel grappig.’

‘Milo’ zie je elke weekdag om 18u20 op VTM en VTM GO.

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '