‘Ik had afgelopen jaar twee zware ongelukken en op zulke momenten merk je toch weer wie je échte vrienden zijn.’
Tom Waes (55): ‘Ik weet nu veel beter wat belangrijk is in mijn leven en vooral wat er niet toe doet. Ik kan beter alle bullshit filteren.’
Tom Waes (55) rekruteerde opnieuw enkele dappere onbekende Vlamingen die zich in het tweede seizoen van ‘Kamp Waes’ wagen aan het intensieve trainingsprogramma van de Special Forces. ‘Ik dacht dat het niet mogelijk was om te tippen aan het eerste seizoen, maar ik kan je verzekeren dat we er los over gaan’, vertelt Tom.
De Special Forces is de meest getrainde eenheid van het Belgische leger en in ‘Kamp Waes’ worden vijftien Vlamingen een week lang ondergedompeld – soms letterlijk – in die leefwereld. Tom Waes leidt alles in goede banen, al stond hij soms ook zelf met z’n mond vol tanden toe te kijken.
Dit zijn de deelnemers: Deze 15 straffe kandidaten zullen het tweede seizoen van ‘Kamp Waes’ proberen te overleven
Waarom zat er zo lang tussen het eerste en het tweede seizoen, want het is een razend populair programma?
‘We moesten afwachten wat Fly besliste. Dit is geen spelletje. Wij zijn niet de tv-makers die een concept bedenken en tegen de Special Forces zeggen wat er moet gebeuren. Integendeel, wij hangen volledig van hén af. Nu hadden ze opnieuw iets te vertellen en wilden ze een andere kant van de opleiding tonen, daar zeiden wij natuurlijk niet nee tegen.’
Hebben ze eigenlijk wel graag dat jullie daar filmen?
‘Ja. Al maken we op voorhand wel goede afspraken, want er zijn heel wat onderdelen van de opleiding die we niet mogen filmen en dat begrijpen we natuurlijk maar al te goed. Bij ons draait het toch eerder rond wat het inhoudt om lid te zijn van de Special Forces en tot wat die persoon allemaal moet in staat zijn. Dit seizoen blijkt dat ongelooflijk straf te zijn. Ik dacht dat het niet mogelijk was om te tippen aan het eerste seizoen van “Kamp Waes”, maar ik kan je verzekeren dat we er los over gaan!’
Schreven er zich veel kandidaten in?
‘Zo’n 3500 mensen! Al is dat maar de helft van de vorige keer. Het niveau ligt wel een stuk hoger. Mensen die zich inschreven voor het eerste seizoen wisten niet goed wat ze konden verwachten. Ze dachten: ik heb eens een marathon gelopen, dus ik kan dit wel. Die hebben deze keer zich onthouden. Wie zich nu inschreef, was veel beter voorbereid.’
Vind je het vreemd dat er nog zoveel ‘zotten’ zijn die hier toch willen aan meedoen?
‘Ik dacht verschillende keren: wacht eens even, wat zijn jullie aan het doen met die mensen?! Je moet toch wel van een raar alooj zijn om je in te schrijven. Stel dat we nog een seizoen maken en je zag deze afleveringen en toch besluit je nog om je in te schrijven, dan ben je helemaal van ’t padje (lacht).’
Waarom doen mensen dit denk je?
‘Sommigen schrijven zich in omdat ze écht bij de Special Forces willen gaan, anderen willen zich dan weer voor de ultieme uitdaging stellen om te zien hoe ver ze zouden raken. Ik zou het ook als een uitdaging beschouwen.’
Op welke basis gebeurt de eerste selectie van de kandidaten?
‘De kandidaten moeten een filmpje insturen en sportieve prestaties kunnen voorleggen. Op basis daarvan maken we een strenge selectie en gaan we naar tweehonderd. Dat zijn al enorm straffe deelnemers, want je moet een hoog niveau hebben. Zij worden uitgenodigd in een lab waar ze basisconditie-oefeningen doen zoals een VO2MAX, daaruit kan je veel aflezen over uithouding. Daarna houden we er vijftig over die we aan Fly geven en zij worden apart getest in het militair hospitaal. Zo blijven er 25 over die aan de criteria voldoen en uit dat beperkte groepje moeten wij er nog eens vijftien selecteren. In die fase is het duidelijk dat dit straffe atleten zijn, dus kijken we meer naar wie toffe kandidaten zijn.’
Heb je meer nodig dan alleen maar brute spierkracht om de selectie te overleven?
‘Zeker! Het is een misvatting dat je voor de Special Forces enkel en alleen een gevechtsmachine moet zijn. Die mannen zijn naast sterk, ook heel slim! Je moet niet alleen maar ergens binnenvallen en alles kapotschieten, maar missies tactisch uittekenen en daar heb je verstand voor nodig. Het leuke aan “Kamp Waes” is dat je 15 topatleten hebt waarvan je weet: ze kunnen dat fysiek sowieso allemaal. Maar wie kan dit nog als je niet slaapt, niet eet, urenlang in de kou en regen zit en volledig gedesoriënteerd bent? Vooral het mentale aspect weegt enorm zwaar door.’
Ik dacht dat het niet mogelijk was om te tippen aan het eerste seizoen van “Kamp Waes”, maar ik kan je verzekeren dat we er los over gaan!
Zou je zelf aan die criteria voldoen?
‘Als ik er echt voor zou trainen dan zou ik door de eerste proef, de Berghamrun raken. Daarna weet ik het niet… Fly zegt dat ik de kwaliteiten heb om een Special Forces te worden, maar dat ik alleen twintig jaar te oud ben! Terwijl ie zelf ook in de vijftig is (lacht). Ze zeggen dat ik me niet meer moet bewijzen omdat ik al heel wat zotte dingen deed. Maar ik weet niet hoe ik zou reageren als ze mijn eten zouden afpakken, me niet zouden laten slapen en me in de kou zetten. Op een bepaald moment kraak je toch denk ik.’
Wat zou jou kunnen kraken?
‘Ik háát de jungle! Tegen kou kan je je kleden, maar in een jungle kan je in je blootje staan én toch nog zweten. Het zit daar ook vol met vieze beesten! Letterlijk alles wat daar zit, wil je doden of vergiftigen.’
Heb je bepaalde angsten?
‘Slangen! Ik zat ooit bij een slangenbezweerder die beweerde dat zijn slang me niks zou aandoen, maar op een bepaald ogenblik had dat beest wel hém vast! Ik vertrouw ze dus voor geen haar!’
Een kandidaat zegt in de eerste aflevering: ‘Pijn is fijn’. Ga je daarmee akkoord?
‘Dat heeft wel grenzen. Jans slagader was geraakt! Zijn been zag er niet uit! Hij heeft geluk gehad. We twijfelden lang of we dit er zouden in laten, want er kwam wel heel veel bloed bij kijken. Maar we hadden geen ander beeld en ook dit is natuurlijk onderdeel van de opleiding en het illustreert perfect dat er wel degelijk risico’s bij komen kijken. Ik heb tijdens onder meer de marathon des sables, hondenslederacen en El Captitan beklimmen die pijn ook kunnen gebruiken om te blijven doorgaan! Je kan altijd verder gaan, dan dat je denkt.’
In wat zou je dan weer uitblinken als Special Forces-rekruut?
‘Alles wat met water te maken heeft. Ik heb een verleden als duiker, dat is mijn biotoop. Nu zitten er heel wat proeven in in het water die ik heel leuk zou vinden. Mij boezemt dat niks van schrik in, ik voel me letterlijk als een vis in het water, maar er zijn heel wat kandidaten die daar heel slecht op gaan. Hetzelfde met hoogtevrees. Je mag nog zo een straffe atleet zijn, als je bang bent van hoogtes, zal je op 100 meter blokkeren. Dat verlamt je!’
Fly zegt dat ik de kwaliteiten heb om een Special Forces te worden, maar dat ik alleen twintig jaar te oud ben!
Wat is eigenlijk jouw rol in het programma?
‘De deelnemers motiveren. Ik wéét maar al te goed wat die kandidaten doorstaan, want ik heb ook extreem mijn grenzen verlegd in mijn carrière, dus van mij weten ze advies of steun wel te appreciëren. Ik voel ook wanneer de veer gebroken is en wanneer ze zullen opgeven. Al mag ik van Fly eigenlijk niks naar de kandidaten roepen om hen een hart onder de riem te steken. Maar dat is sterker dan mezelf! Fly lijkt trouwens soms emotieloos, maar vergis je niet: hij zit ook in met de rekruten, hij mag dat gewoon niet laten zien.’
Gaat dit seizoen nog zwaarder worden?
‘Dat was na tien seconden al duidelijk! Uit de testen bleek al dat het vijftien waanzinnige kandidaten zijn. Fly bevestigde dan ook dat ze veel beter zijn dan diegenen uit de vorige editie, dus hij besloot om de oefeningen óók moeilijker te maken. Dit seizoen gaat dus zowel fysiek als mentaal een pak verder. Ik wil zeker de kandidaten uit het eerste seizoen niet afbreken, dat waren een voor een toppers, maar zij wisten niet wat op hen afkwam. Deze deelnemers wél en ze waren verdomd goed voorbereid.’
Wat is eigenlijk het doel van ‘Kamp Waes’?
‘Het doel van de Special Forces is mensen rekruteren. Je kan je vanaf het programma op tv loopt rechtstreeks inschrijven, dat kon daarvoor niet. Je moest eerst in het leger gaan, soldaat worden en je pas na een aantal jaar inschrijven voor de Special Forces. Ze hebben te weinig mensen, dus dat is afgeschaft. Ze willen mensen warm maken om de sprong te wagen.’
Jullie brengen het leger ook eens op een positieve manier in beeld.
‘Daar moeten we eigenlijk geen moeite voor doen. De Special Forces zijn niet louter gevechtsmachines, maar ook mensen zoals jij en ik. Dat zijn fantastisch, lieve en intellectuele personen.’
Als ik in de spiegel kijk, zie ik nog altijd dezelfde mens als twintig jaar geleden. Het is pas als ik een beeld of een foto van mezelf zie, dat ik merk dat de tand des tijds toch zijn werk deed en ik er oud uitzie (lacht).’
Bij Flair staat self-love centraal: heb je veel zelfliefde?
‘Zoals bij iedereen zijn er dagen dat ik in de spiegel kijk en tevreden ben, en op andere dagen denk ik: verdomme (lacht)!’
Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?
‘Als ik in de spiegel kijk, zie ik nog altijd dezelfde mens als twintig jaar geleden. Het is pas als ik een beeld of een foto van mezelf zie, dat ik merk dat de tand des tijds toch zijn werk deed en ik er oud uitzie (lacht).’
Ben je bang om ouder te worden?
‘Eigenlijk niet. Vanaf je vijftig wordt, beginnen mensen dat te vragen en pas dan valt mijn frank dat ik geen drie maal zeven meer ben. Ik voel me geen vijfenvijftig en ik merk dat ook niet in mijn omgang met jongere mensen. Zo zijn mijn meeste collega’s twintig jaar jonger, maar zo voelt dat niet aan.’
Zijn er geen dagen dat je merkt dat je geen dertig meer bent?
‘Natuurlijk. Mijn knieën durven weleens kraken als ik uit m’n bed stap. Maar ik zou geen dertig meer willen zijn! Ik zit nu veel beter in mijn vel. Ik weet nu veel beter wat belangrijk is in mijn leven en vooral wat er niet toe doet. Ik kan beter alle bullshit filteren. Dat soort wijsheid is onbetaalbaar.’
Ben je vatbaar voor stereotiepe ideaalbeelden?
‘Dat kan ik perfect naast me neerleggen. Het kost ook zó véél moeite om hieraan te voldoen. Het voordeel aan wat ouder worden, is dat je hier niet meer van wakker ligt. Mensen die écht om je geven, liggen er namelijk ook niet wakker van hoe je eruitziet. Het belangrijkste is dus om je goed te omringen met mensen die je graag zien! Ik had afgelopen jaar twee zware ongelukken en lag dus een paar maanden in de lappenmand, en op zulke momenten merk je toch weer wie je échte vrienden zijn. Dat zijn niet enkel diegenen die aan je ziekenhuisbed stonden, maar ook diegenen die je daarna blijven helpen en steunen.’
Riadh Bahri kreeg er eerder dit jaar volledig van langs omdat hij op een rode loper een soort visnetje onder zijn blazer droeg. Het was verschrikkelijk om al die gemene commentaar te lezen! Toen sprong ik wel in de bres omdat ik zo gedegouteerd was!
Self-love slaat ook op mentaal welzijn: zijn er bepaalde dingen waar jij mee worstelt?
‘Sowieso! Ik ben momenteel aan een andere programma bezig: “Kalm Waes”. Dat gaat over stress en de oneindige druk die er is om er goed uit te zien en te presteren. Dat is niet altijd evident. Pas op stress is ook niet altijd slecht, want je hebt wat stress nodig om goed te presteren, maar het mag je niet verlammen. Dat onderscheid leer je met de jaren.’
Probeer je die self-love er ook in te hameren bij je kinderen?
‘Ik babbel daar heel vaak over met hen, al zijn nu op een leeftijd dat ik nog weinig aan hen te zeggen heb (lacht). Ik vind het belangrijk dat ze dicht bij zichzelf blijven en zich niks aan trekken van wat anderen zeggen of denken. Wat natuurlijk niet makkelijk is in een maatschappij die doordrenkt is van perfecte plaatjes op sociale media. Eén klik en je ziet de hele wereld door dat schermpje. Als ik met mijn kinderen afspreek, hebben we wel de regel dat die gsm aan de kant wordt gelegd. Ik háát het als je mensen aan tafel ziet zitten die allemaal op hun gsm zitten te tokkelen in plaats van met elkaar te babbelen.’
Onlosmakelijk verbonden met sociale media zijn negatieve reacties. Kreeg jij daar al mee te maken online?
‘Sowieso. Maar de enige momenten dat ik er echt kwaad van word, is als het gebeurt bij andere mensen die ik graag heb. Zo kreeg Riadh Bahri er eerder dit jaar volledig van langs omdat hij op een rode loper een soort visnetje onder zijn blazer droeg. Het was verschrikkelijk om al die gemene commentaar te lezen! Dat ging over zijn geaardheid én zijn afkomst. Toen sprong ik wel in de bres omdat ik zo gedegouteerd was! Ik kan dus wel af en toe uit m’n kram schieten op Instagram, want het is onwaarschijnlijk wat mensen allemaal durven schrijven! Dat is de ziekte van deze tijd. Vroeger schreef iedereen in een dagboek en je was kwaad als iemand daarin las. Nu zet iedereen alles op sociale media en zijn ze kwaad als je het niet liket. Dat is zo een rare wending.’
En omgekeerd, krijg je soms rare verzoeken in je dm’s?
‘Ik heb álles al gehad: van oneerbare voorstellen tot mensen met psychoses. Wat ik heel vreemd vind, is dat de BV-cultuur enorm op een piëdestal wordt gezet. Ik krijg dagelijks verschillende vragen van leerlingen die als taak voor school een BV moeten interviewen, terwijl ik denk: de wereld staat in brand, laat die kinderen eens met een politieagent, verpleger of brandweerman praten! Ik voel me helemaal niet specialer dan de doorsnee Vlaming. Ik maak programma’s als beroep en daardoor kom ik toevallig met mijn hoofd op tv, punt.’
Tot slot: waarom moeten we zeker naar ‘Kamp Waes’ kijken?
‘Om te zien of je je zou willen inschrijven voor “Kamp Waes 3” (lacht). Nee, serieus: het is nóg straffer dan het vorige seizoen, dus je mond zal geregeld openvallen van verbazing.’
Het tweede seizoen van ‘Kamp Waes’ zie je vanaf 14 januari elke zondag om 20u op VRT 1 en VRT MAX.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
