Violet Braeckman (26) uit ‘Assisen’: ‘Ik hou meer van taartjes dan van mijn buikspieren’

Violet Braeckman speelt de hoofdrol van Eveline in de nieuwe, interactieve serie ‘Assisen’ op Play4. ‘Ik volgde een specifiek traject met aangepast voedingsschema. Dat alles om op die korte tijd zo krachtig mogelijk te worden en eruit te zien als een professionele danseres’, zegt de actrice.

In de nieuwe fictiereeks ‘Assisen’ wordt balletdanseres Eveline beschuldigd van de moord op haar mentor. Zes afleveringen lang kan je als kijker de rechtszaak volgen waarin haar advocaat en het Openbaar Ministerie iedereen uitgebreid verhoren. Naast de steengoede cast en geweldige verhaallijn, is het interactieve luik van deze reeks helemaal nieuw. De kijkers thuis beslissen namelijk of Eveline de dader is of niet. De uitslag van die publieksjury zie je in de zevende aflevering. In de achtste aflevering wordt dan weer duidelijk of de kijkers het bij het rechte eind hadden.

Violet Braeckman kruipt in de huid van de verdachte Eveline. ‘De serie sprak me onmiddellijk enorm aan omdat ik vroeger zelf danste’, vertelt de actrice. ‘Ik deed eigenlijk auditie voor de rol van Iris omdat wij even oud zijn. Toen ik op reis was in Mexico werd ik om zeven uur ‘s ochtends wakker gebeld met de mededeling dat ik de rol niet had. Ik dacht: jammer, maar als actrice ben je het wel gewend om zulke telefoons te krijgen. Maar het telefoontje was nog niet gedaan, want ze vroegen of ik de hoofdrol wilde spelen!‘

Waarom hadden ze specifiek jou daarvoor in gedachten?

‘Het was een moeilijke zoektocht omdat je Eveline in verschillende fases in haar leven ziet waardoor de actrice die haar vertolkt er zowel negentien als zessentwintig en tweeëndertig moet uitzien. Mijn balletervaring gaf misschien ook wat de doorslag. De vraag om haar te vertolken, kwam alleszins als een grote verrassing. Ik wist even niet wat ik moest doen, want ik wist op dat moment totaal niet wat de rol zou inhouden. Toen ik me begon te verdiepen in het personage, was ik onmiddellijk overtuigd.’

Het lijkt een zware rol om je in in te leven.

‘Klopt. Ik ga diep voor elke rol. Zo schrijf ik altijd in een boekje allerlei dingen op die bij dat personage horen. Zo komt ze in mijn hoofd tot leven. Ik maak zelfs afspeellijsten die bij die rol passen. Maar nu is het de eerste keer dat een personage iets langer bleef hangen. Het was natuurlijk een lange draaiperiode en ik stond elke dag op de set. Het was verder een heel fysieke rol. In Mexico at ik nog elke dag taco’s, maar in die twee maanden voor de opnames trok een personal trainer me helemaal droog.‘

Dat klinkt heftig.

‘Dat was het ook. Ik volgde een specifiek traject met aangepast voedingsschema. Dat alles om op die korte tijd zo krachtig mogelijk te worden en er uit te zien als een professionele danseres.’

Met succes, want je ziet er echt afgetraind uit.

‘Dat is ondertussen al allemaal weer weg hoor (lacht). Mijn lijf zag er zo anders uit in “Assisen”. Ik had een echte sixpack en ik was daar wel blij mee, maar ik hou meer van taartjes dan van mijn buikspieren!‘

Lukte het om die dansroutines onder de knie te krijgen?

‘Dat ging behoorlijk snel omdat ik nog die basis had van vroeger. Wim (Vanlessen, red.) is ook een fantastische choreograaf en danser om mee samen te werken. De repetities waren wel pittig. Het zweet droop van me af terwijl ik vaak nog maar enkel met mijn armbewegingen bezig was. Ik kan natuurlijk op twee maanden tijd niet het niveau halen van een echte balletdanseres, maar de magie van Wim én het uitstekende camerawerk zorgden ervoor dat het toch heel geloofwaardig in beeld komt.’

Heb je veel raakvlakken met je personage Eveline?

‘Bij elke rol denk ik tijdens de eerste lezing van het script dat dat personage ver van me af staat. Op het einde van de draaiperiode realiseer ik me dat ik eigenlijk gewoon mezelf was op de set. Als acteur spreek je je empathisch vermogen aan om je in te leven in verschillende mensen en situaties. Ik weet natuurlijk niet wat het is om als beschuldigde in een rechtszaal te zitten, maar dan kom je een beetje dichter bij het gevoel van daar echt te staan. Ik voelde me eenzaam en ik durfde niks zeggen omdat ik wist als Eveline iets zegt, dat als een boemerang terug in haar gezicht kan belanden. Ik vind het leuk om door de verschillende vrouwen die ik mag spelen, vele aspecten van mezelf te ontdekken.’

Het is een interactieve serie. Dat hebben we nog niet gezien in België.

‘Je ziet de rechter soms recht in de camera kijken, maar dat voelt helemaal niet awkward of cringe aan. Het is op de juiste momenten en je voelt je aangesproken waardoor je nog meer in de serie wordt getrokken. De bedoeling is echt dat de mensen thuis mee nadenken over wie de dader is. Het zou geweldig zijn, moesten dat het gespreksonderwerp onder collega’s aan de koffiemachine zijn of onder vrienden op café.’

Vind je het nog vreemd om naar jezelf te kijken op televisie?

‘Ja. Ik denk dat er geen enkele acteur het heerlijk vindt om zichzelf bezig te zien op dat kleine of grote scherm. De eerste keren let je echt op onbenulligheden aan je uiterlijk of stoor je je aan de manier waarop je spreekt, lacht of zelfs beweegt. Na een tijdje begin je technisch naar jezelf te kijken in functie van wat je acteerprestaties beter kan maken. Je leert daar namelijk zo veel uit.’

Bij Flair staat self-love centraal. Heb je veel self-love?

‘Er is altijd wel nog wat werk aan. Ik ben 2023 wel ingegaan met goede energie en veel zin om mijn goesting te doen. Dat is mijn voornemen dit jaar. Mijn vrienden en ik hebben elkaar vooral veel rust en plezier toegewenst. Alleen ben ik er niet zo goed in om rust te vinden en ga ik er op naar zoek. Ik ben graag met veel bezig en net daar word ik rustig van. Maar ik moet mezelf wel soms verplichten om even aan die rem te trekken.’

Heb je bepaalde complexen op uiterlijk vlak?

‘Ik had altijd een heel slechte huid, maar de laatste weken is dat enorm verbeterd. Misschien net door die positieve energie (lacht).‘

Ben jij vatbaar voor die perfecte plaatjes op sociale media?

‘Onbewust zal dat bij iedereen meer gebeuren dan ze zelf willen. Maar ik weiger dat toe te laten. Ik had ook lange tijd een oude gsm waar je niet mee op internet kon en ik lees liever een boek dan op dat toestelletje te tokkelen. Ondertussen ben ik wel gezwicht. Maar ik besef dat tussen al die zever die erop staat, je ook echt geïnspireerd kan raken en mensen kan bereiken die gelijkgestemd zijn. Daar probeer ik me aan op te trekken.’

Heb je het gevoel dat we als vrouw nog steeds moeten voldoen aan een bepaald stereotiep schoonheidsideaal?

‘Ja. Er zal altijd veel belang worden gehecht aan het uiterlijk. Zeker in ons vak. Ik merkte dat iets simpel zoals mijn haar afknippen, veel effect had. Ik werd door mijn lange lokken enorm getypecast als de mooie girl next door. Door er de schaar in te zetten voor een bepaalde rol, kreeg ik plots meer diepgaandere rollen in andere projecten. Zo leerde ik dat ik het heft wel in eigen handen kan nemen.’

Self-love slaat ook op mentaal welzijn. Zijn er bepaalde dingen waar je mee worstelt?

‘We merkten in het verleden al dat cultuur geen prioriteit is. Dat maakt me soms wel onzeker of geeft me stress. Je voelt dat het water wel tot aan onze lippen komt. Ik organiseer zelf festivals voor jonge makers en acteurs die het nu zo moeilijk gemaakt worden, dus ik weet dat dit leeft bij twintigers die net van de schoolbanken komen. Ik hoop dat dit toch zal veranderen de komende jaren.’

Zouden er volgens jou ook nog meer grote rollen mogen geschreven worden voor vrouwen?

‘Ja. Het is soms vechten voor goede rollen, maar ik vind collegialiteit enorm belangrijk. Zo werd ik onlangs gebeld om een vrouw van vijfendertig te spelen, maar ik weigerde die rol omdat ik niet de plaats wil innemen van een actrice die wél een dertiger is. Dat klopt in mijn hoofd niet.’

Als je luidop mag dromen: waar zou je dan graag eens in meespelen?

‘Ik mag dit jaar toch al enkele dromen afvinken zoals deze rol in “Assisen” en een mooi project voor de Opera. Verder werk ik aan een film over mijn oma. Zij verloor tussen haar negentiende en zesentwintigste alles wat ze liefhad en belangrijk vond. Ze is zo’n bijzondere vrouw. Ze is momenteel 85, maar nog altijd enorm jong van geest met tonnen joie de vivre. lk interviewde haar en nu ga ik door al haar brieven en fotoalbums. Het is een bijzonder project omdat het zo dicht bij mij staat.’

Ga je dan zelf de rol van je oma voor jouw rekening nemen?

‘Als het aan haar ligt wel (lacht). “Wie anders?!”, zegt ze dan. Maar dat zien we nog wel. Het enige wat ik zeker weet, is dat mijn beste maatje Lukas (Bulteel, red.) mijn opa zal vertolken. Hij lijkt ook echt op hem toen ie jong was. Ik toetste dat af bij oma en ze was onmiddellijk overtuigd.’

Ben je gevoelig voor negatieve reacties?

‘Ik ben een sponsje, dus ik trek me snel dingen aan. Relativeren is de boodschap als het toch binnenkomt, dus ik probeer er gewoon mee te lachen. Dat is natuurlijk gemakkelijker gezegd, dan gedaan.’

Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar ‘Assisen’?

‘Je krijgt een kijkje in de danswereld en we hadden nog nooit een reeks die zich daarin afspeelde. Het is een mooie wereld, maar tegelijkertijd een heel harde wereld. Het gaat over ware liefde, verlies, ambitie en jaloezie. Allemaal emoties die niemand vreemd zijn. Het is bijgevolg heel herkenbaar én ook superspannend. Zeker omdat je nu zelf je zegje mag doen als kijker!’

‘Assisen’ kan je vanaf 8 februari elke woensdag bekijken op Play4 en GoPlay.

Lees ook:

• Annelien Coorevits (36) in ‘Over De Oceaan’: ‘Je ziet me zonder make-up en al kotsend, echter dan dat wordt het niet’
• Francisco Schuster (20): ‘Wat ik nu ben voor sommige kinderen, had ik vroeger nodig toen ik opgroeide’
• Ruth Becquart (46): ‘Ik vind het leuk om diepgang te brengen op het scherm’