Willem (28) uit ‘Out Of Office’: ‘Ik laat me door mijn beperking niet beperken’

Willem is een van de medewerkers op de Emiliushoeve in ‘Out Of Office’. Hij heeft een stofwisselingsziekte waardoor hij maar 1m22 groot is. ‘Ik laat mijn beperking me niet beperken’, vertelt Willem. ‘Maar als ik mezelf op tv zie, realiseer ik me wel dat ik een klein, schattig ventje ben (lacht). Dat is toch een realitycheck.‘

‘Ik hou me op de zorghoeve vooral bezig met de dieren, dus voederen en stallen uitkuisen’, vertelt Willem. ‘In de zomer en lente vind je me ook terug op het land waar ik planten zaai en oogst.’

Lukt dat voor jou, want het is toch een fysiek zware job?

‘Ja. Maar ik moet wel op tijd even rusten. Gelukkig zorgen mijn collega’s op de Emiliushoeve ervoor dat het niet te zwaar wordt voor mij. We helpen elkaar allemaal een handje.’

Kan je wat meer vertellen over je aandoening?

‘Ik heb de stofwisselingsziekte mitochondriële cytopathie. Ik heb drie jaar moeten studeren om dat te kunnen uitspreken (lacht). Ze hebben echt lang gezocht om uiteindelijk die diagnose te stellen. Het komt er eigenlijk op neer dat als je iets eet dat normaal voor de volle honderd procent wordt omgezet in energie. Maar bij mij is dat maar vijftig procent.’

Wanneer besefte je voor het eerst dat je ‘anders’ was?

‘Mijn ouders behandelden me net hetzelfde als m’n twee oudere zussen. Daardoor voelde ik me nooit anders. Pas toen ik als tiener in het buitengewoon onderwijs terechtkwam, kreeg ik plots opmerkingen van klasgenoten.’

Werd je gepest?

‘Ze probeerden, maar het lukte niet omdat ik niet op m’n mondje gevallen ben. Ik laat niet met mij sollen en geef ze direct lik op stuk. Humor is daarbij mijn wapen. Ik noem mezelf Willem De Grote (lacht).‘

Krijg je nu nog vaak te maken met mensen die je nastaren of uitlachen?

‘Waar ik woon, kennen ze mij, dus daar krijg ik geen vreemde blikken. Als ik ergens anders naartoe ga, word ik sowieso nagestaard. Maar ik let daar eigenlijk weinig op. Het is pas als vrienden me erop wijzen, dat ik het doorheb. Mensen denken wel vaak omdat ik klein ben dat ik ook een mentale beperking heb, waardoor ze kinderlijk met mij omgaan. Daarom laat ik mijn snor staan. Ik vind het mooi, maar ik doe het vooral om ouder te lijken. Anders krijg ik geen bier meer op café, en ik drink dat zo graag (lacht).’

Wat vind je het vervelendste aan je aandoening?

‘Mijn zicht is niet zo goed. Ik ben dat van jongs af aan gewoon, waardoor ik er geen last van heb. Maar ik mag daardoor bijvoorbeeld niet met de auto rijden. Daar had ik het vroeger enorm lastig mee. Sinds kort heb ik een elektrische driewieler en nu rij ik daar overal mee naartoe zodat ik toch mijn vrijheid heb. Zo bewijs ik nog maar eens dat die beperking me niet kan kleinkrijgen of tegenhouden. Ik doe wat ik wil! Al bijt dat ook weleens in m’n bil.’

Hoezo?

‘Ik ben heel koppig en ik heb een sterke wil. Dat maakt me tot wie ik ben, maar dat kan me ook kraken. Als ik namelijk iets wil, maar mijn lichaam zegt stop, dan krijg ik dat niet uit m’n hoofd en blijf ik verder gaan. Dat zorgt ervoor dat ik soms de deur tegen m’n neus krijg. Ik moet daar een lijn in zoeken, maar die heb ik voorlopig nog niet gevonden.’

Waarom besloot je om mee te doen met ‘Out Of Office’?

‘Ik ken mensen in mijn naaste omgeving die kampten met depressie. Dat is natuurlijk iets anders, maar veel symptomen lopen gelijk, dus ik weet wel hoe ik met hen moet omgaan. Dat is de reden dat ik mee wilde doen aan “Out Of Office”. Bij mij zien ze dat ik een “beperking” heb, maar bij iemand met mentale problemen niet, terwijl die er minstens even hard kunnen inhakken.‘

Wat hoop je dat je de kandidaten kan leren?

‘Dat ze over sommige dingen niet té hard moeten nadenken. Go with the flow. Zolang het wel veilig en legaal blijft (lacht). Ik wil ze tonen dat ze vooral moeten luisteren naar hun eigen lichaam, dat is enorm belangrijk, maar in onze hectische maatschappij durven we dat weleens te vergeten. We lopen onszelf voorbij en hebben dat meestal pas door als het te laat is en als we crashen omdat we het gewoon niet meer aankunnen.’

Vind je het spannend om op tv te komen?

‘Ik deed al eens mee in “Durf te Vragen”, dus ik ben camera’s al wat gewoon. Ik kan dat ook vrij snel loslaten. Dat zorgde voor grappige situaties. Omdat ik me net zo weinig bewust was dat ze er waren, ben ik een paar keer tegen een cameraman gelopen (lacht). Ik had die niet zien staan!’

Vind je het vreemd om jezelf terug te zien op tv?

‘Ik zie mezelf als een onbeperkt persoon. Ik laat mijn beperking me ook niet beperken. Ik steek me niet weg, ik laat me zien en ik kom gewoon buiten. Maar als ik mezelf op tv zie, realiseer ik me wel dat ik een klein, schattig ventje ben (lacht). Dat is toch een realitycheck. Ik droomde er zelfs ooit van om stand-upcomedian te worden, maar die droom heb ik opgeborgen.’

Waarom?

‘Er is al een komiek die klein is en met zichzelf lacht, namelijk William Boeva. Bovendien kan die zelfspot ook tegendraads werken. Op die manier kan je het gevoel creëren dat iedereen er zomaar mee mag lachen. Met humor kan veel en ik kan er wel tegen als mensen met m’n gestalte lachen, maar het is de manier waarop. Als het kwetsend bedoeld is, komt dat toch hard binnen.’

Ben je bang voor eventuele negatieve reacties omdat je nu op tv komt?

‘Ik trek me dat eigenlijk niet aan. Ik zit ook niet op sociale media. Ik ben in het echte leven heel sociaal, maar op sociale media heel asociaal. Het is ook hier te doen hé, in het echte leven.’

Je laat je beperking je niet beperken. Probeer je dan zoveel mogelijk zelfstandig te leven?

‘Ja. In de mate dat het mogelijk is, probeer ik op m’n eigen benen te staan. Ik kan natuurlijk niet alles zelf. Ik besef dat en sta daar voor open, je moet hulp leren aanvaarden en je daar niet te trots voor voelen. Omdat ik niet mag rijden, is het niet zo makkelijk om bijvoorbeeld op controle naar het ziekenhuis te gaan omdat dat nogal ver ligt van waar we wonen. Ik kan gelukkig rekenen op mijn ouders. Zij hebben alles voor me over en ik heb oneindig veel respect voor hen. In de trein raken, is voor mij ook niet makkelijk. Het zijn vaak van die kleine, stomme dingen hoor.’

Beperkt je aandoening je op relationeel gebied?

‘Momenteel heb ik geen vriendin. Ik ben dan ook niet echt op zoek. Wat komt, dat komt. Datingapps zijn niks voor mij. Mijn grootvader was boer en had verschillende koeien. Hij koos altijd de sterkste en mooiste koeien op de veemarkt. Tinder is voor mij een beetje hetzelfde: een vleeskeuring. Ik zou me daar slecht bij voelen, want ik weet dat velen me zouden afrekenen op m’n uiterlijk. De meesten zetten ook hun lengte in hun bio, dus ik vrees dat dat voor velen al een afknapper zou zijn. Vrouwen willen altijd een man die groter is dan hen, tja: dat is in mijn geval natuurlijk moeilijk.’

Hoop je dat je dankzij je deelname aan ‘Out Of Office’ nu meer berichtjes zal krijgen?

‘Dat mag altijd. Maar dan zullen ze me eerst moeten komen zoeken, want ik zit niet op sociale media (lacht). Ze mogen altijd langskomen op de Emiliushoeve of een mailtje sturen naar VTM, dat komt ook wel bij mij terecht.’

Heb je het liefst een vrouw die net als jou ook bijzondere kwaliteiten heeft?

‘Dat maakt me eerlijk gezegd niks uit. Ik sta open voor alles. Liefde is liefde. Als je elkaar graag ziet, dan maakt het toch niet uit hoe je eruitziet.‘

‘Out Of Office’ zie je elke maandag om 20u45 op VTM.

Lees ook:

• Bruno Vanden Broecke (48) in ‘Out Of Office’: ‘Ik word met zoveel liefde omgeven dat dat op den duur m’n onzekerheden weg erodeerde’
• Interieurdesigner Anneke uit ‘Extreme Makeover Vlaanderen’: ‘Mijn water brak tijdens de opnames’
• Diede (22): ‘Ik ga Hanne niet proberen imiteren. Ik blijf lekker mezelf.’