Het dolgelukkige koppel heeft het over het bloederige incident, ADHD, hun underdogpositie en de grote relatietest die verbouwen was.
Anaïs (21) en Cedric (23) winnen ‘Huis Gemaakt’: ‘Toen ik de afleveringen zag, besefte ik dat we om de domste dingen discussieerden’
Het kostte hen letterlijk bloed, zweet en tranen, maar na acht maanden zwoegen mochten Anaïs (21) en Cedric (23) woensdag vlak voor we belden de sleutels van hun droomwoning in ontvangst nemen in ‘Huis Gemaakt’. ‘Telkens opnieuw van de jury te horen krijgen dat het toch niet goed genoeg was, hakte er wel in’, aldus het koppel.
‘Dit is het allermooiste cadeau ooit’, zeggen Anaïs en Cedric. ‘Het is heel surreëel en het moet allemaal nog wat doordringen. Ik denk dat we pas de komende dagen, wanneer we ‘s morgens onze croissantjes opeten in de keuken, zullen beseffen dat het huis écht van ons is.’
Het komt wel goed uit, want jullie eigen woning werd onlangs nog onbewoonbaar verklaard?
Cedric: ‘Klopt. Ons vorige appartementje was heel oud, het dak was zelfs niet geïsoleerd. Maar het was het enige stekje dat binnen ons budget paste en ik ben nogal een handige harry, dus we besloten het toch te huren.’
Anaïs: ‘Maar door stormweer ging onze boiler kapot waardoor we al drie maanden zonder verwarming zaten en onlangs begon het plots ook binnen te regenen. En nog geen klein beetje, het was alsof het water met emmers naar binnen werd gegooid.’
Cedric: ‘Bijna al onze meubels waren kapot. We hadden meer dan 8000 euro schade. Dit huis komt dus als een godsgeschenk. Al hebben we er wel enorm voor afgezien!’
Jullie waren dit seizoen het jongste koppel. Hadden jullie het gevoel dat jullie hierdoor een achterstand hadden?
Anaïs: ‘Ik denk dat je aan onze roekeloosheid en de keuzes die we maakten zag dat we levenservaring misten.’
Cedric: ‘Maar dat speelde ook in ons voordeel, want we waren altijd heel energiek én we durfden misschien wat meer risico’s of gewaagdere beslissingen te nemen.’
Jullie waren het hele seizoen lang een beetje de underdog. Gaf dat nog meer motivatie?
Cedric: ‘Sowieso! Toen we aan de gang begonnen, zaten we even diep, want we hadden net kritiek gekregen op onze keuken. Toen dachten we echt dat we niet meer konden winnen.’
Anaïs: ‘Maar we deden toen gewoon door omdat we vooral aan onszelf wilden bewijzen dat we het wél konden.’
Cedric, jij had een bloederig incidentje de laatste 24 uur voor het huis af moest zijn. Dacht je dat het toen over en uit was voor jullie?
Cedric: ‘Ja. Ik had een slagader overgesneden, dus de dokter zei dat het voor mij gedaan was met werken. Ik verloor ook ontzettend veel bloed, waardoor ik me heel zwak voelde. Anaïs heeft op dat moment de boel draaiende gehouden en ze heeft dat prachtig gedaan. Maar na een dutje besloot ik toch nog – letterlijk – een handje – toe te steken, want die deadline kon natuurlijk niet opgeschoven worden en er moest nog veel gedaan worden.’
Hoe gaat het nu met je hand?
Cedric: ‘Na de opnames moest ik terug naar de dokter en daar bleek dat mijn hand volledig ontstoken was. Ik heb echt twee weken niks mogen doen, maar ondertussen is het weer helemaal in orde en is het goed aan het genezen.’
Anaïs: ‘Het is een groot litteken nu. Sommige mensen hebben tattoos, Cedric heeft dat litteken dat hem voor altijd zal herinneren aan ons avontuur (lacht).‘
Verbouwen is naar ‘t schijnt een grote relatietest. Hebben jullie dat ook gemerkt?
Cedric: ‘Dat was het zeker. Het was heel heftig. Maar elke avond toen we naar huis reden, besloten we om de problemen op de werf achter te laten en niet tussen ons te laten komen. Zo konden we iedere dag opnieuw met goeie vibes aan de werken beginnen.’
Anaïs: ‘Je leert elkaar sowieso nóg beter kennen, dus ik heb het gevoel dat we als koppel nog meer naar elkaar zijn toegegroeid.’
Hebben jullie elkaar op een andere manier leren kennen?
Cedric: ‘Anaïs is een even grote koppigaard als ik (lacht)! Dat kantje kwam wel naar boven tijdens de verbouwingen.’
Anaïs: ‘Toch zorgde dat er ook voor dat we nu een huis op onze naam hebben staan. We geven allebei niet af, en die zwakte kan je omdraaien tot een sterkte.’
Wat leerden jullie uit dit avontuur?
Anaïs: ‘Ik kon voor “Huis Gemaakt” letterlijk niks. Nu heb ik samen met Cedric een volledig huis verbouwd, dat is toch gek?! Al doende leer je, dat heb ik nu echt wel aan den lijve ondervonden.’
Cedric: ‘Mijn papa zei van in het begin dat het huis winnen een mooie bonus zou zijn. Het is vooral de ervaring die we dankzij dit programma hebben opgedaan die goud waard is. Dat kan je nergens kopen of leren.’
Sommige mensen hebben tattoos, Cedric heeft dat litteken dat hem voor altijd zal herinneren aan ons avontuur (lacht).
Wat woog het zwaarste door?
Cedric: ‘De commentaren van de jury waren soms heel heftig! Je mag niet vergeten dat je echt je ziel in dat huis steekt en je bent supertrots op wat je hebt gedaan. Om dan iedere keer opnieuw te horen dat het toch niet goed genoeg was, dat hakte er wel in.’
Wat was het leukste de voorbije maanden?
Cedric: ‘Het klinkt misschien heel raar, maar ik vond het tof dat ik een doel had. Je werkt naar iets toe en dat stukje voor stukje realiseren, geeft je een keivoldaan gevoel.’
Zou je achteraf gezien iets anders aangepakt hebben?
Anaïs: ‘Nee. Qua verbouwingen zouden we alles op dezelfde manier doen, maar dan wel met wat minder discussies ertussen. Toen ik de afleveringen terugzag, merkte ik dat we soms echt om de domste dingen discussieerden. Ik zou nu al beter kunnen relativeren.’
Zijn er nog dingen die moeten gebeuren in het huis?
Cedric: ‘We gaan niks meer aanpassen dat we al onder handen namen tijdens het programma, maar wel nog de andere ruimtes renoveren. Zo ga ik van de kelder mijn bureau maken. Al zal die ruimte ook dienst doen als mancave, want er komt een biljarttafel (lacht).’
Anaïs: ‘Ik heb mijn balletkamer, dus hij verdient ook zijn eigen plekje (lacht). Verder willen we boven nog een tweede badkamer maken.’
Hebben jullie dan niet even genoeg van al dat verbouwen?
Cedric: ‘Zeker niet! Ik vlieg er zaterdagochtend om 8 uur ‘s morgens al terug in.’
Anaïs: ‘Eerlijk? Ik ga wel iets meer op het gemak doen nu de druk wat van de ketel is (lacht).’
Is het de bedoeling om voor altijd in het huis te blijven wonen?
Cedric: ‘Ja. We verloren ons hart aan dit huis, dus we zijn zeker niet van plan om te verhuizen.’
Anaïs: ‘Het heeft alles wat we willen én we hebben al zoveel mooie herinneringen gemaakt in dit stekje. Het is nu al onze thuis en niet gewoon maar een huis.’
We hebben al zoveel mooie herinneringen gemaakt in dit stekje. Het is nu al onze thuis en niet gewoon maar een huis.
Waren jullie tijdens de opnames bezig met hoe jullie in beeld kwamen?
Anaïs: ‘Daar hadden we écht geen tijd voor! Het is allemaal zo intens dat je niet voortdurend kan letten op hoe je eruitziet of wat je zegt.’
Cedric: ‘Heel wat vrienden zeiden ook tegen ons dat het leuk was om te zien dat we onszelf bleven op televisie. Je zag ons echt zoals we zijn, maar dan een meer gestresseerde versie (lacht).’
Cedric, je vertelde dat sommige mensen durven neerkijken op dakwerkers.
Cedric: ‘Bouwvakkers hebben helaas niet altijd een goed imago. Mensen denken dat we veel drinken, de vrouwen lastigvallen en niet veel hersencellen hebben. Maar niks is minder waar! Ik hoop dat ik dat stereotiepe beeld toch een beetje heb kunnen veranderen door mijn deelname aan “Huis Gemaakt”. Ik sta ook zelf wat steviger in mijn schoenen en trek me minder aan wat mensen van me denken.’
Anaïs en jij hadden in een aflevering een heftige ruzie na een opmerking van haar over je ADHD.
Cedric: ‘Klopt. Ze zei toen ik me op een bepaald moment druk maakte over iets: “Ga even wandelen.” Maar dat is iets wat ik in het verleden al zó vaak moest aanhoren, terwijl ik daar echt niks aan kan doen. Dat was voor mij echt onder de gordel.’
Anaïs: ‘Ik bedoelde dat natuurlijk niet slecht, maar ik snap dat het op dat moment verkeerd overkwam.’
Cedric: ‘Ik kreeg daarna ook keiveel lieve reacties van mensen die zelf ADHD hebben of ouders van kinderen met de aandoening die het tof vonden dat ik me niet zomaar liet doen. Ik weet wel dat Anaïs me niet bewust wilde kwetsen, maar ze let er nu wel meer op dat ze zulke uitspraken niet meer doet. Ik vind het bovendien ook tof dat mensen thuis met hun eigen ogen konden zien dat ADHD je niet hoeft af te remmen in het leven.’
Jullie moeten nu maandelijks geen dure woonlening af betalen. Hebben jullie al enig idee wat jullie met het geld dat jullie daarmee uitsparen gaan doen?
Anaïs: ‘Reizen! We willen de wereld ontdekken en dan gaan we telkens blij zijn dat we in zo’n mooi huis mogen thuiskomen.’
Zouden jullie het iedereen aanraden om mee te doen aan ‘Huis Gemaakt’, want het is natuurlijk wel héél zuur als je niet wint?
Cedric: ‘Dat klopt, maar zoals ik eerder al zei, is de ervaring die je opdoet echt onbetaalbaar. Ook al win je niet, als je die skills kan toepassen op een andere te renoveren woning, dan spaar je sowieso veel geld uit, want je doet alles zelf. Je komt er dus sowieso als een winnaar uit.’
Tot slot: hebben jullie tips voor kandidaten die aan het volgende seizoen willen meedoen?
Anaïs: ‘Opruimen, rustig blijven en goed blijven communiceren met elkaar.’
Cedric: ‘En niet in je vingers snijden (lacht).’
Je kan donderdag 2 juni om 20u35 naar de allerlaatste aflevering kijken van dit seizoen van ‘Huis Gemaakt’ op VTM. In deze extra uitzending krijg je de mooie emoties van de winnaars te zien, de reacties van hun familie en vrienden, het ondertekenen van de akte en de eerste momenten in hun nieuwe stulpje.
Lees ook:
- Kelly Pfaff (44): ‘Het kan me niet schelen als je rimpels, wallen of een dubbele kin ziet’
- Cath Luyten (44): ‘Ik wil geen uithangbord zijn van op latere leeftijd mama worden, maar het leven loopt gewoon niet altijd zoals je wil’
- Celien Rombouts over ‘Da’s Dikke Liefde’: ‘Je kledingmaat of gewicht bepaalt niet hoe gezond of gelukkig je bent’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier