Zahna (25) en Nisrine (26) uit ‘Klopjacht’: ‘De meest belachelijke openingszinnen passeerden al de revue in onze dm’s’

Zahna (25) & Nisrine (26) haalden de finale van ‘Klopjacht’ en beleefden in het programma de tijd van hun leven. ‘Onze vrienden en familie hadden weinig verwachtingen omdat we allebei nogal aanwezig zijn’, aldus de beste vriendinnen. ‘Maar we bewezen hen mooi het tegendeel.’

‘We hadden nood aan ontspanning en wilden even ontsnappen aan de dagelijkse sleur’, vertelt Zahna. ‘We wilden ook eens kijken wat dit zou doen met onze vriendschap’, vult Nisrine aan. ‘We zijn twee handen op één buik, maar we wisten niet hoe we op elkaar zouden reageren in zo’n stresserende omgeving en wilden dat weleens testen.’

Jullie zijn besties, maar hebben toch een totaal verschillend karakter.

Nisrine: ‘Klopt. Op bepaalde vlakken zitten we op dezelfde lijn, zo houden we van plezier maken en feestjes. Maar op andere gebieden zijn we tegenpolen. Zo is Zahna heel impulsief, terwijl ik net enorm berekend ben.’

Zahna: ‘Zo brengen we elkaar wel in evenwicht. We zijn ook perfect op elkaar afgestemd waardoor die verschillen niet voor wrijvingen zorgen. Ik weet als Nisrine roept: “Doe eens kalm!”, dat ze dat nooit slecht bedoelt, maar net voor m’n eigen goed zegt.’

Speelden die verschillende karakters in jullie voordeel in ‘Klopjacht’?

Nisrine: ‘Sowieso. Zahna kon heel paranoia zijn en was er soms van overtuigd dat we gepakt gingen worden. Ik kon haar dan op haar gemak stellen. Terwijl zij me op haar beurt als ik te laks werd, weer op scherp deed staan.’

Was het avontuur wat je ervan verwacht had?

Zahna: ‘Ik vond het nog veel beter! Ik had verwacht dat het een toffe ervaring zou zijn en dat ik veel plezier ging hebben met mijn beste vriendin, maar het was nog tienduizend keer beter dan gedacht, en ik heb me te pletter geamuseerd.’

Veel duo’s zeggen dat het heel intens en zwaar is. Hebben jullie dat ook zo ervaren?

Nisrine: ‘Wij vonden het eigenlijk best wel chill. We moesten soms tegen elkaar zeggen: “We zijn wel aan het vluchten hé!” (lacht) We maakten gewoon veel plezier.’

Zahna: ‘Zo zitten wij nu eenmaal in elkaar. Op moeilijke of stresserende momenten brengen we elkaar aan het lachen waardoor we eigenlijk vergeten wat er aan de hand is. We hadden verschillende keren pas veel te laat door dat we al drie camera’s passeerden, simpelweg omdat we aan het tetteren of zingen waren.’

Misschien was dat wel jullie sterkte in het spel?

Zahna: ‘Klopt. Wij deden puur voor de fun mee. Wij waren niet te hard met het spel bezig en konden het ook loslaten. Ik denk dat dat in ons voordeel speelde.’

Nisrine: ‘Er waren wel stressmomentjes, maar in het algemeen waren wij eigenlijk heel ontspannen. We konden alles relativeren waardoor we er mentaal niet aan onderdoor gingen zoals anderen.’

Is er een moment dat je er wel een beetje door zat?

Zahna: ‘We hadden zo’n twee weken het thuisfront niet echt gemist omdat we ons zo hard aan het amuseren waren. Maar op dag vijftien kreeg ik een boodschap van m’n mama en dan werd ik wel wat emotioneel. Gelukkig was Nisrine er zoals altijd om me op te vangen.’

Vonden jullie het gebrek aan contact met het thuisfront moeilijk aan dit spel?

Zahna: ‘Ik dacht dat het moeilijker zou zijn, maar Nisrine is als een zus voor mij waardoor ik wel altijd een vertrouwd gevoel had.’

Nisrine: ‘We hadden elkaar, en dat was voldoende.’

Hadden jullie een bepaalde zwakte als duo?

Zahna: ‘Onze voorbereiding. Of beter het gebrek eraan (lacht). We hebben allebei extreem uitstelgedrag. Maar uiteindelijk speelde dat misschien wel in ons voordeel. Als wij zelfs nog niet wisten waar we naartoe gingen, dan hadden de speurders er zeker geen gedacht van. Het is de eerste en enige keer in ons leven dat ons uitstelgedrag vruchten afwierp.’

Nisrine: ‘We hadden wel beter wat meer contacten vastgelegd op voorhand. Daar zijn we te voorzichtig mee geweest.’

Het is soms heel nipt geweest. Waren jullie op die momenten echt bang?

Zahna: ‘Ja. Op die momenten als de speurders ons echt op de hielen zaten, vond ik het heel moeilijk om het te distantiëren van het echte leven en te beseffen dat het maar een spel was. Ook hier weer was Nisrine de reddende engel die me kon kalmeren.

Nisrine: ‘We wilden gewoon bewijzen dat we dit wél konden en dat we ver zouden geraken.’

Hadden jullie vrienden en familie daar dan hun twijfels over?

Nisrine: ‘Ja! We vroegen op voorhand wanneer ze dachten dat ze ons zouden terug zien en niemand gokte op meer dan een week! Triestig hé?’

Zahna: ‘Toen ik vertrok, zei m’n mama zelfs: “Allé, tot overmorgen hé!” Ze hadden weinig vertrouwen in ons omdat we nogal aanwezig zijn, wat geen pluspunt is als voortvluchtigen en omdat we ons totaal niet hadden voorbereid.‘

Nisrine: ‘Ik ben toch blij dat we het tegendeel hebben bewezen.’

Wat vonden jullie het tofste moment?

Zahna: ‘Het leukste vond ik het samenzijn met Nisrine. We hebben het al een paar gezegd, maar ik herhaal het met plezier nog eens: we hebben ons zo hard geamuseerd. Als ik er toch één moment moet uitkiezen, dan is het de dag dat we ons haar knipten. Dat heeft de uitzending jammer genoeg niet gehaald, maar dat was hilarisch. Het was zo lelijk, dat we de slappe lach kregen uit miserie.’

Nisrine: ‘Wat ook deugd deed, was dat mensen volledig meegingen in ons verhaal. Zij namen ons onder hun vleugels en gaven ons een slaapplek en eten. Als we ‘s ochtends vertrokken en een afscheidsknuffel gaven, leek het altijd alsof we hen al maanden kennen.’

En het minst toffe?

Zahna: ‘De arrestatie. We deden er heel lacherig over, maar als je zó ver geraakt, dan wil je ook gewoon die eindmeet halen. Nisrine offerde zich op om de speurders op het verkeerde pad te brengen, terwijl ik zo hard mogelijk naar de helikopter rende. Ik voelde de druk om te winnen voor ons twee, dus toen ik het niet haalde was ik bang dat ik Nisrine teleurgesteld had. Het feit dat het amper tien meter scheelde of ik had in die helikopter gezeten en de missie was geslaagd, deed ook wel even pijn.’

Nisrine: ‘Die schrik was alleszins voor niks nodig was, want het eerste wat ik haar zei toen ik haar opnieuw zag, was dat ik ongelooflijk trots was op haar.’

Zouden jullie het achteraf gezien anders aanpakken?

Zahna: ‘Misschien meer durven… Langs de andere kant zou ons dat net meer in gevaar hebben gebracht.’

Nisrine: ‘En dan zouden we misschien niet zoveel genoten hebben, terwijl dat voor ons centraal stond.’

Waar hadden jullie het het moeilijkste mee?

Nisrine: ‘Een slaapplek vinden. We moesten soms urenlang zoeken in de gietende regen of verschroeiende hitte. Ik heb toen echt momenten gehad dat ik niet meer sociaal kon zijn omdat we al bij tientallen huizen hadden aangebeld.’

Zahna: ‘Ik ben een pak socialer, dus toen was het eens mijn beurt om de reddende engel te zijn (lacht).’

Was het als twee vrouwen alleen soms gevaarlijker?

Zahna: ‘We hebben ons nooit onveilig gevoeld.’

Nisrine: ‘Moest dat wel het geval geweest zijn, zouden we dat ook met één blik duidelijk hebben gemaakt aan elkaar.’

Was het jullie doel om de finale te spelen?

Zahna: ‘Nee. We wilden gewoon een toffe tijd hebben met ons tweetjes.’

Nisrine: ‘Maar op een bepaald moment, als we al twee weken verder waren, wilden we niet meer verliezen omdat we het net al tegen alle verwachtingen in zo ver hadden geschopt. Die motivatie groeide met de dag.’

Hebben jullie elkaar beter leren kennen dankzij dit avontuur?

Nisrine: ‘Ik had niet verwacht dat Zahna zoveel stress zou hebben. In het dagelijkse leven is zij zo chill en rustig. Ik heb haar nu op een totaal andere manier leren kennen. Tegelijkertijd leerde ik van mezelf dat ik in stressvolle situaties heel rustig kan blijven. Ik dacht dat het eerder omgekeerd zou zijn bij ons.’

Zahna: ‘Mensen die me op tv zien, schrikken daar echt van en zeggen me vaak dat ik compleet anders in beeld kom dan ik ben. Net omdat ik vaak de rust zelve ben. “Klopjacht” maakte duidelijk iets los bij mij (lacht). Ik wilde gewoon absoluut niet dat dit avontuur zou stoppen, want het was echt de ervaring van m’n leven.’

Vonden jullie het vreemd om jezelf terug te zien op tv?

Nisrine: ‘Ik vond het echt wennen om mezelf bezig te horen en te zien. Zeker omdat we onze eigen kledij niet aan hadden, omdat we die eerder verloren waren. We droegen dus outfits die we van anderen kregen.’

Zijn jullie jezelf kunnen blijven?

Zahna: ‘Sowieso. Wíj zijn gekozen uit zoveel inschrijvingen net om wie we zijn, dus het was totaal niet nodig om een rolletje te spelen of een masker op te zetten.’

Bij Flair staat self-love centraal: hebben jullie veel self-love of is er toch nog werk aan?

Nisrine: ‘Mijn zelfvertrouwen en bijgevolg self-love heeft een enorme boost gekregen door mijn deelname aan “Klopjacht”. Vroeger liet ik mezelf doen en kwam ik niet op voor mezelf. Nu sta ik wel op m’n strepen en durf ik m’n mening te geven.’

Hebben jullie bepaalde complexen waar jullie je aan ergeren?

Nisrine: ‘Mijn neus! Maar ik zou er nooit iets aan laten veranderen, want het is een deel van mezelf.’

Zahna: ‘Dito! Het is in deze picture perfect maatschappij soms moeilijk om jezelf de volle 100 % te accepteren zoals je bent, maar ik heb geleerd om naar het totaalplaatje te kijken in plaats van naar die paar dingen die me storen.’

Nisrine: ‘Ik snap dat als iets je heel onzeker maakt, dat je daar iets aan laat doen. Zolang het maar is omdat je daar zelf gelukkig van wordt, en niet om anderen te plezieren. Sommigen veranderen namelijk zoveel aan zichzelf om in het stereotiepe ideaalbeeld te passen, dat ze niet meer op zichzelf lijken. Het is soms zodanig “perfect” dat het niet meer echt lijkt. Da’s jammer.’

Kregen jullie al te maken met negatieve reacties online?

Zahna: ‘Niet zo veel, en als we toch iets gemeen lazen, dan lachten we dat weg. Zo kwam er commentaar op het feit dat we slecht Frans spreken, maar ik vind dat grappig, want het is waar: het trekt op niks (lacht)! Zelfrelativering is echt een goede zaak.’

En omgekeerd: kregen jullie al veel dm’s?

Zahna: ‘De meest belachelijke openingszinnen passeerden al de revue (lacht). Zo stuurde iemand onlangs: “Het klopt dat ik op jacht ben”. Dat vond ik wel goed gevonden. Maar wij leren toch liever in real life iemand kennen.’

Nisrine: ‘Ik kan iemand die online toenadering zoekt moeilijk serieus nemen. Ik hou van die spontane ontmoetingen.’

Is jullie band nog sterker geworden na dit alles?

Zahna: ‘Ik dacht niet dat het mogelijk was, maar we horen en zien elkaar nu nóg meer. Soms tot ergernis van de mensen rondom ons (lacht).’

Hebben jullie tot slot tips voor de kandidaten van volgend jaar?

Nisrine: ‘Volg je gevoel in plaats van vast te houden aan een plannetje. Vergeet vooral niet te genieten! Je hoort vaak van andere kandidaten dat ze zo hard in het spel zaten dat ze niet echt genoten hebben.’

Zahna: ‘En zorg ervoor dat je de landstalen kent (lacht).’

Lees ook:

• Jana (29) uit ‘Blind Getrouwd’: ‘Ik ben niet zo zelfzeker en had schrik dat m’n man meer interesse zou hebben in een van de andere bruiden’
• Aaron Blommaert (20): ‘Ik vergelijk me soms met perfecte foto’s van afgetrainde lichamen op sociale media en dat maakt me onzeker’
• Natalia (41): ‘Ik heb heel veel energie, maar ik ben zeker geen superwoman. De vermoeidheid weegt soms zwaar door.’