'Op een gegeven moment sloeg het hartje van de baby wel 200 tellen per minuut.'
Jolien (27): ‘De gynaecoloog vertelde ons dat onze beide levens aan een zijden draadje hingen’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Jolien (27) had twee keizersneden, en die verliepen niet zonder problemen. Jonas (29) en zij zijn nu de trotse ouders van Jeva en haar grote zus Julia (2,5).
‘In de zomer van 2018 verhuisden mijn vriend Jonas en ik naar ons eigen stekje’, vertelt Jolien. ‘Eenmaal gesetteld, waren we helemaal klaar om aan kindjes te beginnen. Helaas verloor ik in november van dat jaar mijn papa aan longkanker. Dat was een gigantisch grote klap. Drie maanden later ontdekte ik dat ik zwanger was. Dat was natuurlijk alles wat ik wilde, maar het voelde ook dubbel aan, want ik besefte dat mijn vader nooit ons kindje zou leren kennen...’
Spoedkeizersnede
‘Jonas en ik wilden sowieso meer dan een kindje, dus als Julia een jaartje oud was, begonnen we al te dromen van een broer of zus voor haar’, aldus Jolien. ‘Twee jaar later was ik opnieuw zwanger. Ik was zo blij dat ik niet kon wachten tot Jonas thuis was om hem het geweldige nieuws te vertellen, dus ik stuurde hem een grappige foto terwijl ie nog aan het werken was. Hij belde me onmiddellijk vol enthousiasme op.’
Zowel haar als mijn gezondheid gingen enorm achteruit tijdens het persen. Op een gegeven moment sloeg haar hartje wel 200 tellen per minuut!
‘Mijn beide zwangerschappen verliepen heel vlotjes, maar helaas kan ik niet hetzelfde zeggen van mijn bevallingen’, zegt Jolien. ‘Bij Julia moest ik een spoedkeizersnede ondergaan toen zowel haar als mijn gezondheid enorm achteruit gingen tijdens het persen. Op een gegeven moment sloeg haar hartje wel 200 tellen per minuut! Ik was enorm opgelucht toen ik haar uiteindelijk hoorde huilen. Nadien bleek dat ze een infectie had opgelopen in de buik omdat ik zo hoge koorts had tijdens het persen. De gynaecoloog vertelde ons dat onze beide levens aan een zijden draadje hadden gehangen. Julia moest zeven dagen in het ziekenhuis blijven, maar hield er gelukkig niks aan over.’
Verzwakt
‘Omdat die bevalling zo listig verliep, besloten we bij het tweede kindje voor een geplande keizersnede te kiezen’, gaat Jolien verder. ‘Dit keer verliep alles volgens plan, alleen werd ik nadien heel erg slecht. Ik kon m’n pasgeboren dochtertje zelfs niet in m’n armen houden omdat ik zo verzwakt was. Ik had hoge koorts, zweette als een otter en was volledig uitgedroogd. De vroedvrouw zag dat het niet goed ging met me en bleef de hele nacht aan mijn zijde zitten. Tegen de ochtend kwam ik er gelukkig door en kon ik eindelijk kennismaken met onze kleine Jeva.’
Alle huishoudelijke karweitjes én de opvoeding van onze meisjes komen voor het grootste deel op mijn schouders terecht. Dat zorgt ervoor dat ik elke avond uitgeteld ben.
‘We kozen voor Jeva omdat we wilden dat haar naam net zoals die van Jonas, Julia en ikzelf met de letter J begon. Het is ook tof dat het een unieke naam is. Ik vind het heerlijk om mama te zijn. De liefde die je van je kinderen krijgt, is onbeschrijfelijk. Jij betekent alles voor hen, maar zij betekenen ook alles voor jou. Er is niks sterker en mooier dan dat.’
Pittig
‘Julia en Jeva schelen slechts twee jaar en dat is best wel pittig’, besluit Jolien. ‘Zeker omdat mijn man in de horeca werkt en ik er dus vaak alleen voor sta. Alle huishoudelijke karweitjes én de opvoeding van onze meisjes komen voor het grootste deel op mijn schouders terecht. Dat zorgt ervoor dat ik elke avond uitgeteld ben, maar als ik hun snoetjes zie, ben ik al dat harde werk onmiddellijk weer vergeten. Ik denk soms, ondanks het vele werk, aan een derde kindje omdat het zo fijn is! Maar dan stopt het hoor (lacht).’
Jonas werkt in de horeca, dus is altijd heel laat thuis. Ik kon niet meer wachten om hem te vertellen dat hij papa werd, dus ik stuurde hem deze foto door. We waren beide superblij en helemaal in de wolken!
Ons hondje Aiko kon niet ontbreken bij de aankondiging van ons eerste kindje.
Dit is de allereerste foto van ons gezinnetje, getrokken in de operatiekamer. Na een helse bevalling kon ik eindelijk ons kleine Julia vasthouden.
Julia werd grote zus, dus zij mocht baby nummer twee aankondigen. Wat was ze fier.
Ik wilde heel graag een zwangerschapsshoot en het resultaat is fantastisch. Je ziet hoe gelukkig we zijn alle drie.
Je zag Jeva naar het einde van m’n zwangerschap in mijn buik bewegen, het leek wel een kleine alien (lacht).
Jonas en ik zijn ondertussen acht jaar samen en ik ben nog steeds gek op hem! We zijn verloofd en stappen binnenkort in het bijzijn van onze twee dochtertjes in het huwelijksbootje. Hij is mijn steun en toeverlaat.
De zusjes ontmoeten elkaar voor de allereerste keer in het ziekenhuis, Julia’s gezicht spreekt boekdelen, ze is zo fier op haar zusje.
Jonas en ik zijn zot van de zee en alles wat daar bijhoort, dus ook het geboortekaartje was in dat thema.
Mijn nicht en haar man zijn meter en peter van onze tweede spruit. Ze doen het fantastisch en we houden enorm veel van hen.
Fotograaf: Photography Thaini Cauberghs
Nog meer mama’s over het moederschap:
- Jolien (30): ‘Ik vind het jammer dat er nog een taboe rust op zwanger worden met een beetje hulp van de wetenschap’
- Liesbet (32): ‘Ik ben als mama een pak rustiger geworden. Bij je eerste baby’tje weet je nog niks en raak je bij het minste in paniek.’
- Caroline (44): ‘Ik ervaar het moederschap nu helemaal anders dan toen ik 22 en 31 jaar was. Ik ben rustiger en geniet er meer van.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
