'Maar die twijfels zijn nu volledig weg! Ik zie ze allebei zo ontzettend graag.'
Katrien (33): ‘Ik twijfelde bij de geboorte van Celle of ik dat mamagevoel zoals bij mijn eerste kindje opnieuw even hard kon ervaren’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Katrien (34) beviel met een spoedkeizersnede van haar tweede kindje. Jef (34) en zij zijn nu de trotse ouders van Celle, het broertje van Roos (4).
‘Jef en ik hadden al een dochtertje Roos en we droomden altijd van een tweede kindje’, vertelt Katrien. ‘Helaas had ik een miskraam. Omdat we al een kindje hadden en ik nog niet lang wist dat ik opnieuw zwanger was toen ik het vruchtje verloor, konden we het verlies snel verwerken. We bleven proberen en we waren dan ook in de wolken toen ik opnieuw zwanger was. Ik vond het net als de eerste keer heerlijk om zwanger te zijn. Ik had dan ook niks van kwaaltjes en was tot op het einde van m’n zwangerschap heel mobiel.’
Gender reveal
‘Omdat ik zwanger was tijdens de coronacrisis mocht Jef nooit mee naar de gynaecoloog’, aldus Katrien. ‘Dat vonden we ontzettend jammer. Gelukkig had hij dit allemaal al eens meegemaakt met Roos. Ook zij kon nooit een keertje mee naar de echo, terwijl ze wel enorm hard bezig was met mama’s buik die zo hard groeide. Onze familie vertelden we dat ik opnieuw zwanger was door Roos een T-shirt aan te trekken met daarop de alleszeggende tekst: “Geef me een kus, ik word grote zus”. De verrassing was bij iedereen groot toen ze haar truitje uitdeed en ze de verborgen boodschap ontdekten.’
Zijn hartslag steeg, maar ik had nog te weinig ontsluiting om te beginnen persen waardoor de gynaecoloog besliste om een spoedkeizersnede uit te voeren.
‘De gender reveal viel door de pandemie ook in het water, maar daar vonden we een originele oplossing voor’, zegt Katrien. ‘We verstopten een rebus in het bos en wie die kon oplossen, vond de plaats met een tutje waar dan op stond dat het een zoontje is. Meer dan honderd mensen speelden dit spelletje mee! Zelfs de kindjes uit mijn klas trokken met hun ouders op pad.’
Suikerdrankje
‘Toen ik in verwachting was van Roos had ik helaas zwangerschapsdiabetes’, vertelt Katrien. ‘Bij mijn tweede zwangerschap dronk ik met een bang hartje opnieuw het “lekkere” suikerdrankje. Ik kreeg de negatieve uitslag op oudjaar en dat vierde ik uiteraard door heel wat dessertjes te eten (lacht). Roos kwam met een geplande keizersnede ter wereld omdat ze in stuit lag. Ons zoontje zou wel op natuurlijke wijze geboren worden, maar dat verliep helaas net iets anders.’
‘Zijn hartslag steeg, maar ik had nog te weinig ontsluiting om te beginnen persen waardoor de gynaecoloog besliste om een spoedkeizersnede uit te voeren’, aldus Katrien. ‘Normaal gezien zou ik panikeren, maar ik bleef heel kalm bij de situatie. Misschien zat die epidurale daar voor iets tussen? De operatie verliep goed, maar de saturatie van ons baby’tje zat niet goed waardoor hij meteen na de bevalling werd meegenomen voor onderzoek. Pas vier uur later, als alles in orde was, mocht ik hem voor de eerste keer in m’n armen houden. Een prachtig moment dat ik me voor altijd zal herinneren.’
Makkelijke baby’s
‘We kozen de naam Celle’, vertelt Katrien. ‘Het zoontje van onze overburen heet zo en we vonden dat altijd een prachtige naam. Gelukkig kregen we toestemming van hen om die ook te gebruiken voor onze kleine spruit. Ik moest normaal vijf dagen in het ziekenhuis blijven, maar ik stond te popelen om Celle voor te stellen aan zijn grote zus Roos die door de pandemie niet op bezoek mocht komen in het ziekenhuis. Wat was ze fier als ze hem de allereerste keer zag!’
Ik twijfelde bij de geboorte van Celle even of ik dat mamagevoel dat je voor je eerste kindje hebt even hard kan ervaren bij je tweede kindje, maar die twijfels zijn nu volledig weg! Ik zie ze allebei zo ontzettend graag.
‘Ik vind het heerlijk om mama te zijn’, besluit Katrien. ‘Ik twijfelde bij de geboorte van Celle even of ik dat mamagevoel dat je voor je eerste kindje hebt even hard kan ervaren bij je tweede kindje, maar die twijfels zijn nu volledig weg! Ik zie ze allebei zo ontzettend graag. Celle was net als Roos ook een supermakkelijke baby. Ze aten goed, ze sliepen door en ze huilden amper. De enige keren dat er waterlanders waren was als ze honger hadden of moe waren, en dat is natuurlijk snel opgelost.’
Knuffels
‘Door mama te worden, besef je wel dat je onbezorgde leventje gedaan is’, aldus Katrien. ‘Je doet nu alles in het teken van je kinderen, en dat doe je uiteraard met plezier. Je kan ook nergens meer spontaan naartoe gaan, want je moet zeker zijn dat je alles meehebt zoals pampers en eten, en dat vraagt toch de nodige planning. Ik vind het met twee kinderen ook heel moeilijk om nog ergens op tijd te geraken (lacht). Ik zorg ervoor dat zij tiptop in orde zijn, maar dan schiet er bijna geen tijd meer over om mezelf klaar te maken. Het leukste aan mama zijn, zijn de knuffels die je van je kindjes krijgt! Mijn hart smelt iedere keer ze hun kleine armpjes om me heen slaan. Ik zou heel graag nog een derde kindje willen, maar ik moet mijn vriend nog overtuigen.’
Hier ben ik zwanger van Roos. Ik voelde me op m’n gemak omdat de shoot doorging op onze eigen boerderij.
Mijn allerliefste dochtertje vond het fijn om mij te helpen mijn buik in te smeren. Achteraf moest ik ook haar buik en die van papa insmeren, want zij hadden plots ook een baby in hun buik (lacht).
Heel wat mensen gingen mee op zoek naar het geslacht. Iedereen vond het een keitof idee als gender reveal.
Dit is onze eerste foto samen met Celle. De foto werd enkele uren na zijn geboorte getrokken. Je ziet dat ik moe, maar dolgelukkig ben!
Ik was in de wolken dat ik Celle een dagje vroeger mee naar huis mocht nemen en we hem eindelijk aan onze familie en vrienden konden voorstellen.
De eerste ontmoeting van Roos en Celle. Een moment dat ik nooit meer zal vergeten.
We kregen dit als cadeautje van de meter van Roos en ik ben superblij met het resultaat.
Sable Blanc maakte ons geboortekaartje. We wilden Roos er heel graag bij betrekken en kozen voor het thema klussen omdat Jef heel handig is. We zijn enorm tevreden met het resultaat.
Jef maakt zelf bier en zorgde voor een echte ‘Celle’. Hij knutselde zelf het houten toonkastje in elkaar. Ik maakte voor alle kinderen die op bezoek kwamen een rugzakje met hun eigen naam op. Er waren verder ook nog potjes choco en flesjes gin.
Een bubbelbad vindt Celle zalig! Het is zo leuk om hem te zien genieten.
Naam fotografen: Els Wouters, Philip De Bie, Dirk Vertommen.
Nog meer mama’s over het moederschap:
- Lisa (24): ‘Ik vond het niet zo leuk om zwanger te zijn. Mijn lichaam veranderde enorm en dat maakte me onzeker.’
- Manou (26): ‘De buikpijn werd steeds heviger. Blijkbaar had het vruchtje zich in mijn eileider genesteld in plaats van in mijn baarmoeder.’
- Britt (28): ‘Mijn zwangerschap was van het begin tot het einde eentje met problemen’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
