'Olivia mat 56 cm en woog bijna 4 kilogram.'
Ine (29): ‘Onze baby was te groot en mijn bekken te klein, dus het werd een keizersnede’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Ine (28) beviel met een keizersnede. Robert (32) en zij zijn nu de trotse ouders van Olivia Celeste.
‘Ik was graag zwanger’, vertelt Ine. ‘Ik was wel tot ik zestien weken ver was extreem misselijk en had een hele zomer lang dikke voeten, maar voor de rest genoot ik vooral van die bolle babybuik. Al zat de schrik er wel goed in! Ik had in 2023 namelijk een zwangerschapsverlies en ik was heel bang om ons kindje opnieuw te verliezen. De positieve zwangerschapstest zorgde dus voor veel traantjes van geluk!’
Babyshower
‘Ik ben verpleegster, dus ik bracht mijn collega’s als eerste op de hoogte van het geweldige nieuws’, aldus Ine. ‘Mijn ouders vertelde ik het iets vroeger dan gepland omdat ik een bloeding kreeg terwijl we op vakantie waren. Ik had zoveel schrik dat het opnieuw zou mislopen en ik moest mijn hart kunnen luchten. Ik kreeg een babyshower als verrassing, wat mij enorm veel deugd deed. Het was een fantastische dag en het was fijn om te weten dat ons kindje met de beste mensen omringd zou worden.’
Na 33 (!) uur had ik het echt gehad. Ik was doodop en ik wilde mijn baby ontmoeten.
‘Onze baby bleef lekker hoog zitten, dus de gynaecoloog besliste om me in te leiden omdat het mentaal ook begon door te wegen’, aldus Ine. ‘Uiteindelijk brak m’n water voor die afgesproken datum. Ik had geen weeën en in het ziekenhuis bleek dat ik ook nog geen opening had. Ze brachten een dubbele ballon in en twee baxters, maar ik bleef op amper vier centimeter ontsluiting hangen. Na 33 (!) uur had ik het echt gehad. Ik was doodop en ik wilde mijn baby ontmoeten.’
Keizersnede
‘Uiteindelijk besliste de gynaecoloog dat het een keizersnede werd en dan ging het plots heel snel’, aldus Ine. ‘Robert en ik werden naar het operatiekwartier gevoerd waar heel veel personeel – zelfs twee stagiaires – aanwezig was in een heel kleine ruimte, dat voelde enorm overweldigend. Al huilend werd ons dochtertje uit m’n buik gehaald. Uiteindelijk bleek dat ze de kans niet had om in te dalen omdat zij te groot was en mijn bekken te klein. Ze mat 56 cm en woog bijna 4 kilogram!’
Uiteindelijk bleek dat ze de kans niet had om in te dalen omdat zij te groot was en mijn bekken te klein. Ze mat 56 cm en woog bijna 4 kilogram.
‘Ik had die eerste momenten niet veel tijd samen met ons dochtertje, waar ik het wel moeilijk mee had, want ik was tenslotte toch net mama geworden’, vertelt Ine. ‘Maar toen in na twee uur op de recovery op de kamer terugkwam, wachtten Robert en Olivia me op. Dat was magisch! Mijn bevalling verliep niet zoals ik wou, maar ons dochtertje is gezond en dat is het allerbelangrijkste!’
Shiftensysteem
‘Robert vond Olivia een mooie naam, dus die lag al lang vast’, zegt Ine. ‘Hij is van Kroatië en toen hij met z’n ouders naar hier verhuisde, kregen ze hulp van een koppel. De vrouw heette Celeste en stierf enkele jaren geleden aan kanker. Roberts mama vroeg of Olivia’s tweede naam Celeste mocht worden en wij twijfelden daar geen minuut over. Ik was de eerste vijf maanden na Olivia’s geboorte thuis en dat was heerlijk. Pas toen ik terug ging werken, werd het pittig, want door mijn shiftensysteem zag ik haar plots bijna niet meer. Ik begon heel hard te twijfelen of ik wel een goede mama was. Ik bleef twee weken thuis in samenspraak met de huisarts waardoor ik alles op een rijtje kon zetten en nu vond ik een beter evenwicht.’
Pas toen ik terug ging werken, werd het pittig, want door mijn shiftensysteem zag ik haar plots bijna niet meer. Ik begon heel hard te twijfelen of ik wel een goede mama was.
‘Ik wilde altijd twee kindjes, maar Robert wilde er eigenlijk geen’, besluit Ine. ‘Hij is gelukkig van gedacht veranderd en nu we Olivia hebben, is hij gek op haar. Ons gezinnetje voelt compleet!’
Deze foto nam ik voor we het geslacht wisten. Ik koos voor een meisje roze confetti en voor een jongen blauwe. Ik voelde stiekem al van in het begin dat het een meisje was, dus ik was super blij met het nieuws.
Ik vroeg met deze ketting of Jolien de meter van Olivia wilde worden. Het is de geboortebloem van juli (de verjaardag van Jolien) en de geboortebloem van november (de verjaardag van Olivia).
Dit was mijn laatste werkdag voor ik op zwangerschapsverlof ging. Als verpleegkundige moet je stoppen wanneer je zes maanden ver bent.
Dit is een foto van mijn babyshower met een groot deel van mijn vriendinnen. Mijn mama organiseerde dit en het was een fantastische dag.
Ik wou heel graag een zwangerschapsshoot, maar ik ben niet zo cameragezind. Elien bracht daar verandering in en de foto’s zijn prachtig.
Fotograaf: Elien van den Brande.
Dit is echt het mooiste moment uit mijn leven. Als ik eraan terugdenk, krijg ik nog steeds tranen in mijn ogen.
Het geboortekaartje is heel basic. De hartjes zijn Robert en ik, en het kleine hartje is Olivia. Naast suikerbonen hadden we olijfolie van de olijven die we zelf plukten.
Olivia is een dagje oud.
Olivia was twee weken oud en sliep tijdens de hele shoot. Ons gezinnetje is compleet.
Fotograaf: Elien van den Brande.
Onze eerste vakantie samen bij de familie van Robert in Kroatië. Het was pittig, maar ook superfijn. Het is leuk om Olivia te zien genieten, ze vindt ‘zwemmen’ in de zee super en met de steentjes spelen op het strand nog leuker.
In augustus kreeg ik een fotoshoot van mijn vriend als verjaardagscadeau. Het is fantastisch om te zien hoe Olivia groeit en ik ben er supertrots op. Ik liet zelfs een traantje toen Carolien deze foto liet zien.
Fotograaf: Carolien Bosmans.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
