‘Je handen vastgebonden, een doek voor je en zeker acht mensen die aan je lichaam zitten.’
Stefanie (33): ‘Ik vond die keizersnede een traumatische ervaring’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Stefanie (33) beviel twee keer met een keizersnede en vond dit enorm intens. Mattijs (33) en zij zijn nu de trotse ouders van Flo, het kleine zusje van Gust (4).
‘Toen Mattijs en ik beslisten om aan kindjes te beginnen, was ik heel snel zwanger van onze eerste kleine spruit’, vertelt Stefanie. ‘Ik had ook een vlotte zwangerschap. Enkel op het einde had ik een beetje last van zuur, maar dat was snel opgelost met wat medicatie. We wilden graag een broertje of zusje voor Gust, maar dat duurde helaas iets langer. We probeerden anderhalf jaar tot we uiteindelijk opnieuw een positieve zwangerschapstest in onze handen hadden.’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Gekneusde ribben
‘De zwangerschap kondigden we aan door Gust een T-shirt aan te trekken met daarop ‘Big Bro’’, aldus Stefanie. ‘Sommige familieleden hadden het totaal niet door (lacht). Ook deze zwangerschap verliep zorgeloos, alleen was onze tweede baby een hevige dame. Ik had na dertig weken gekneusde ribben van haar stampjes. Heel pijnlijk!’
‘De bevalling van Gust duurde heel lang’, zegt Stefanie. ‘Mijn water was al lang gebroken, maar er volgden geen weeën. Ik kreeg meerdere keren een wee-opwekker en verschillende vroedvrouwen controleerden of ik opening had, maar ook dat vlotte helemaal niet. Omdat mijn water al 24u geleden brak, beslisten ze om toch over te gaan op een keizersnede om de baby niet in gevaar te brengen. En toen ging alles plots héél snel, veel te snel. Achteraf gezien vond ik die keizersnede een traumatische ervaring omdat ik me er totaal niet op had voorbereid.’
Traumatisch
‘Ik kreeg plots steunkousen aan, ze keken of ik geschoren moest worden, Mattijs moest zich in een andere kamer omkleden, ik kreeg extra verdoving én voor ik het wist lag ik op een operatietafel’, vertelt Stefanie. ‘Mijn handen vastgebonden, een doek voor me en zeker acht mensen rondom mij. Ik moest het gewoon ondergaan en twintig minuten later kwam ons zoontje ter wereld. Gelukkig was hij kerngezond!’
Een keizersnede is héél intens, of het nu gepland is of niet. Zoveel mensen om je heen die aan je lichaam zitten, zoveel indrukken en zo weinig tijd om dit te plaatsen.
‘Ik vond een keizersnede niet enkel mentaal, maar ook fysiek heel lastig. Het herstel was zwaar en je moest alles opnieuw leren: uit bed komen, rechtstaan, naar het toilet gaan, een douche nemen. Dat was allemaal heel pijnlijk. Zelfs niezen, lachen en hoesten gaf een stekende pijn in m’n buik, want je gebruikt je buikspieren. Ik nam vijf weken lang dagelijks meerdere pijnstillers. Door deze traumatische ervaring zat ik niet direct op een roze wolk. Gelukkig kwam die wel na een aantal weekjes.’
Gentle sectio
‘Omdat mijn eerste bevalling zo traumatisch was, kozen we voor ons tweede kindje voor een geplande keizersnede’, aldus Stefanie. ‘Het was fijn om alles op voorhand voor te bereiden. De ochtend van de bevalling gingen we naar het ziekenhuis. Ik stond rond 10u ingepland, alsof ik voor een “gewone” operatie kwam. Hetzelfde proces gebeurde als die eerste keer: handen vastbinden, doek voor me, veel volk in het operatiekwartier. Dat is heel intens, maar nu was ik erop voorbereid. Net zoals bij Gust, voelde ik geen pijn, maar ik voelde wel dat ze in mijn buik bezig waren. Een heel gek gevoel!’
‘In het ziekenhuis waar ik twee keer ben bevallen, werken ze met gentle sectio’, vertelt Stefanie. ‘Zo kan jij zelf door een klein raampje in het grote doek voor jou kijken wanneer je kindje ter wereld komt. Bij Gust durfde ik dat niet, maar bij Flo heb ik wel gekeken en dit was toch wel een hele mooie ervaring. Ik ben blij dat een keizersnede bestaat, maar het is wel héél intens, of het nu gepland is of niet. Zoveel mensen om je heen die aan je lichaam zitten, zoveel indrukken en zo weinig tijd om dit te plaatsen.’
Kinderziektes
‘Je kan je niet voorbereiden op het moederschap’, aldus Stefanie. ‘Je stelt je alles rooskleuriger voor dan het effectief is. Het is heel intens, maar ook heel mooi. Bij ons eerste kindje was het wat zoeken. Ik was blij dat we nog konden rekenen op een vroedvrouw die aan huis kwam. Na de komst van Gust koos ik er ook voor om een dagje minder te gaan werken. Woensdag werd mijn vrije dag en was ook de dag die ik volledig met Gust kon spenderen. Dat is genieten! Gust was jammer genoeg vaak ziek door zijn verblijf in de kinderopvang. Dat vind ik het vermoeiendste aan het moederschap: al die kinderziektes. Net als je een ritme hebt gevonden, wordt het terug helemaal verstoord door een of ander virusje.’
Dat vind ik het vermoeiendste aan het moederschap: al die kinderziektes. Net als je een ritme hebt gevonden, wordt het terug helemaal verstoord door een of ander virusje.
‘Met de komst van Flo besloot ik om extra hard te genieten van elk moment, aangezien het de laatste keer is’, besluit Stefanie. ‘Ons gezinnetje is namelijk met twee kindjes compleet. Ik wil ook echt geen derde keizersnede meemaken! Ik ben ontzettend graag mama en ik ben zo dankbaar voor ons mooie gezin. Al dat zorgen, is pittig. Je hebt nog weinig me-time, je moet echt tijd maken voor jezelf én je partner. Maar het is het allemaal dubbel en dik waard.’
We lieten een tekening ontwerpen door Cato Oyen. Ze tekende Mattijs, ikzelf en onze 2 katten: Basiel en Babette. Deze tekening staat nog steeds op de slaapkamer van Gust.
Na de keizersnede werd Gust heel eventjes bij me gelegd. Wat een mooi moment. Wij zijn vanaf nu een gezin van 3!
Na de geboorte van Gust kregen we een fotoshoot cadeau van de ouders van Mattijs. Ik ben hier nog steeds heel blij mee. Wat een mooie herinneringen zijn deze foto’s. En wat is Gust in die jaren toch veranderd. Zo fijn om terug te kunnen kijken naar zijn babyfoto’s. Een prachtig, zacht baby’tje!
Fotograaf: Fotogreef
Een half jaar vol Gust-ing. We trokken met enkele vriendinnen naar het Rivierenhof in Deurne en een vriendin Ivy nam haar fototoestel boven. Zo dankbaar voor de prachtige foto’s van ons klein lachebekje Gust.
Fotograaf: Photography by Ivy Van Herp
Mijn vriendinnen gaven me een fotoshoot cadeau voor mijn verjaardag. Net voor Gust 2 jaar werd, lieten we foto’s maken in de Kesselse Heide.
Fotograaf: Studio Julie.
Gust trok een T-shirt aan met ‘big bro’. Ons klein ventje werd plots grote broer. Ongelooflijk!
Rond de kerstperiode liet ik nogmaals enkele foto’s maken van ons drietjes met mijn bolle buik.
Fotograaf: Moments by Manon
Na de keizersnede van Flo werd ze meteen bij me gelegd. Wat een fijne ervaring, ge-nie-ten!
Na de geboorte van Flo kregen we een fotoshoot cadeau van de ouders van Mattijs. We lieten ons mooie gezin van 4 op beeld vastleggen. Ons Flo bleek een fotogeniek patéeke (lacht).
Fotograaf: Fotogreef
Mijn smartphone staat vol met foto’s van de kindjes, maar foto’s van ons viertjes heb ik amper. Ik stond er dus op om tijdens de fotoshoot zeker wat gezinsfoto’s te maken. Deze foto kreeg een heel speciaal plekje in ons huis gekregen: mijn lievelingsmensen allemaal op één foto. Een hoopje vol liefde!
Fotograaf: Fotogreef
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
