‘Vroeger was ik vooral bezig met hoe ik anderen tevreden zou stellen. Nu moet ik wel mijn grenzen stellen, anders kan ik niet voor mijn kindjes zorgen.’
Stefanie (29): ‘Het moederschap heeft me veranderd als persoon: ik denk meer aan mezelf en aan mijn eigen geluk’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Stefanie (29) heeft door haar fibromyalgie chronische pijn in haar spieren, maar ze had tijdens haar zwangerschappen wonder boven wonder amper pijn. Zij en Thibault (30) zijn nu de trotse ouders van Liya, het kleine zusje van Félix (4).
‘Ik lijd aan fibromyalgie waardoor ik een voortdurende pijn heb ik mijn spieren’, vertelt Stefanie. ‘Daardoor was ik ook ontzettend bang om zwanger te worden omdat ik dacht dat mijn lichaam elk moment van de dag nóg meer pijn zou doen! Wonder boven wonder had ik amper pijn tijdens mijn zwangerschappen. Ik voelde me nog nooit eerder zó goed! Mijn eerste zwangerschap was dan ook een droom. Het enige minpuntje was dat Félix aan projectielbraken deed. Na onderzoek bleek dat zijn maagingang te klein was waardoor zijn voedsel niet door kon. Hij werd hieraan geopereerd – een heel bang moment voor ons, want ie was amper vier weken oud – en sindsdien is hij zo gezond als een vis.’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Twijfels
‘Félix keek dan ook enorm uit naar de komt van zijn kleine zusje’, zegt Stefanie. ‘Nochtans twijfelden we drie jaar lang of er wel een zusje of broertje zou komen. Mijn zus en ik schelen amper tien maanden en wij hadden veel aan elkaar tijdens het opgroeien. Maar Thibault was enig kind en genoot daar ook enorm van, daarom twijfelden wij ook of we het bij eentje zouden laten. In 2022 hakten we dan toch de knoop door en besloten we voor een tweede kindje te gaan. Zes weken later was ik al zwanger!’
Ik was enorm misselijk en gaf continu over. En dat élke dag gedurende die negen maanden zwangerschap.
‘Thibault en ik waren supergelukkig, maar die vreugde sloeg al snel om in een regelrechte hel. Ik was enorm misselijk en gaf continu over. En dat élke dag gedurende die negen maanden zwangerschap. Dit kwam zo onverwacht, want toen ik zwanger was van Félix had ik totaal geen kwaaltjes. Ik ben blij dat we al een kindje hadden, want moest dit mijn eerste zwangerschap geweest zijn, zou ik mezelf dit nooit meer aandoen.’
Water verliezen
‘De bevallig zelf liep ook een pak chaotischer’, gaat Stefanie verder. ‘De weken voor het grote moment zat ik al twee keer op spoed omdat ik weeën had. Blijkbaar had ik een infectie die dit opwekte, maar ons dochtertje moest nog even blijven zitten. Ik daarentegen werd wél ongeduldig, want van Félix beviel ik wel na 38 weken. Daardoor leek elke dag dat ik die datum voorbij was wel een eeuwigheid te duren. Gelukkig had ik mijn fantastische vrienden en familie om me te verstrooien. Zo organiseerden mijn zus en twee beste vrienden een supergezellige babyshower en staken we zelf een toffe genderreveal in elkaar.’
‘Toen ik veertig weken ver was, liep ik in de winkel om feestdecoratie te kopen voor Félix’ vierde verjaardag. Plots voelde ik wat water in mijn broek’, gaat Stefanie verder. ‘Ik ging naar het toilet en dacht dat het gewoon wat pipi was. Maar bij elke stap die ik nam, voelde ik terug wat water lopen. Ik besloot toch naar het ziekenhuis te gaan en daar bleek dat het wel degelijk vruchtwater was. Ik had zelfs al vier centimeter ontsluiting. Ik was in de wolken, want ons ons dochtertje was op komst!’
Teder kusje
‘Om mijn vrienden en familie te misleiden, postte ik in mijn Instagramstories een foto van een koffiebar zodat ze helemaal niet doorhadden dat ik op bevallen stond! Enkele uren later braken ze mijn water volledig omdat mijn vruchtzak gescheurd was. Helaas ging het toen heel traag. Ik vroeg een epidurale omdat de weeën echt lastig werden, maar ik bleef ontzettend veel pijn hebben! Ik riep naar de verpleegsters dat de epidurale niet werkte en dat ik dringend naar toilet moest, maar zij zagen haar hoofdje al zitten. Na twee keer persen had ik ons dochtertje in mijn armen. Het klinkt misschien vreemd, maar ik vind bevallen heel fijn! Die weeën zijn de hel, maar het persen op zich vind ik fantastisch!’
Het klinkt misschien vreemd, maar ik vind bevallen heel fijn! Die weeën zijn de hel, maar het persen op zich vind ik fantastisch!
‘De dag na de bevalling kwam mijn zoontje Félix op bezoek en maakte hij voor het eerst kennis met zijn kleine zusje Liya. Hij klom bij me op bed en gaf haar een teder kusje op haar hoofdje terwijl hij haar vol bewondering aankeek. Dat moment ga ik nooit meer vergeten! Ik zit trouwens nog altijd op die roze wolk. We hebben twee hele makkelijke kindjes. Ik vind vier jaar leeftijdsverschil ook perfect, want de oudste is zelfstandig genoeg en wil mij zelfs al helpen. En hij heeft begrip en geduld dat hij even moet wachten als we met de baby bezig zijn.’
Grenzen stellen
‘Ik vind het zalig om mama te zijn’, aldus Stefanie. ‘Het klinkt misschien heel cliché, maar ik vind dat elke periode zijn charme heeft. Gelukkig heb ik een fantastische vriend die supergoed helpt bij de zorg voor onze kindjes. Verder slapen ze door, eten ze goed en zijn het twee vrolijke sloebers! Het moederschap heeft me sowieso veranderd als persoon. Ik denk meer aan mezelf en aan mijn eigen geluk, terwijl ik vroeger vooral bezig was met hoe ik anderen tevreden zou stellen. Nu moet ik wel mijn grenzen stellen, anders kan ik niet voor mijn kindjes zorgen en zij maken me net gelukkig. Wij gaan het trouwens bij twee kindjes houden en ik hoop dat Liya en Félix net zoals ik en mijn zus een hele goede band krijgen.’
Ik wilde een herinnering aan mijn zwangere buik en met deze foto’s lieten we onze vrienden en familie weten dat Félix grote broer werd.
Mijn zus Evelien (helemaal links), mijn beste vriendin Leyla (tweede van links) en mijn andere beste vriendin Celine (helemaal rechts) organiseerden een babyshower. Ik ben hen nog steeds zo dankbaar voor de onvergetelijke dag!
We nodigden onze dichtste familie en vrienden uit om samen het geslacht van ons tweede kindje te ontdekken. Als verrassing hadden mijn vriendinnen zich gekleed in het roze of blauw afhankelijk van wat zij dachten dat het geslacht ging zijn.
Thibault vroeg zijn beste vriend Matthias als peter toen we samen een weekendje weg waren. Hij was heel enthousiast! Stefanies mama Nancy is de fiere meter.
Het mooiste moment van ons leven: Félix die kennismaakt met zijn zusje. Zoveel liefde in één foto!
Thibault is een superpapa!
Ik trek graag zelf mooie foto’s van mijn twee sloebers.
Nu al beste vriendjes! Mijn moederhart smelt als ik dit zie.
Ik hoop dat hun band voor altijd zo sterk blijft.
Dit is voor altijd! Gaëlle Gerradi van @foto_lief fotograaf maakte dit pareltje. Ze is zelf mama en vroedvrouw, en we voelden ons allemaal direct op ons gemak bij haar. Het was moeilijk om er eentje uit te kiezen, maar dit is toch mijn favoriet.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
