‘Maar toen raakte ik toch op natuurlijke wijze in verwachting.’
Sofie (30): ‘Na een slopend medisch traject gaven we de hoop om zwanger te raken op’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Sofie (30) raakte na een slopend medisch traject toch op natuurlijke wijze zwanger. Sam (27) en zij zijn de trotse ouders van Lowie.
‘Zwanger worden verliep bij ons niet van een leien dakje’, vertelt Sofie. ‘Al sinds 2020 volgden we een medisch traject waarbij ik hormonen liet inspuiten om eicellen te laten rijpen. Die werden na twee weken uit mijn eierstokken geplukt, bevrucht en teruggeplaatst. De eerste twee keer dat we dit deden, was geen enkele embryo geschikt. De derde keer was er eentje goed, maar ik raakte niet zwanger. We kregen maand na maand slecht nieuws. Toen we na het laatste telefoontje met alweer slecht nieuws eigenlijk al een beetje stilzwijgend beslisten dat we het gingen opgeven, was ik plots zwanger. En dat op de natuurlijke manier!’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Vlokkentest
‘Met een vlokkentest, waarbij ze met een lange naald een stukje van de placenta afnemen, controleerden ze of onze baby geen genetische afwijkingen had’, aldus Sofie. ‘De dokter zou me vrijdag bellen met het resultaat en dat was een van de meest zenuwslopende dagen van mijn hele leven. Toen ik de verlossende woorden: “alles is in orde” door de telefoon hoorde, kon ik wel vijftien meter in de lucht springen van opluchting en geluk! Ons kindje dat we al zó lang wilden, was gezond!’
Toen we na het laatste telefoontje met alweer slecht nieuws eigenlijk al een beetje stilzwijgend beslisten dat we het gingen opgeven, was ik plots zwanger. En dat op de natuurlijke manier!
‘Tijdens de hele zwangerschap was ik doodongerust dat er toch nog iets zou zijn met onze baby’, vertelt Sofie. ‘Als ik hem even niet voelde bewegen, raakte ik al in paniek. Het feit dat ik ook geen enkel zwangerschapskwaaltje had, zouden vele vrouwen geweldig vinden, maar dat maakte mij net heel onzeker, want ik voelde me niet zwanger.’
Krampjes en traantjes
‘Ik had heel veel schrik voor de bevalling omdat zowel mijn zus als nichten met een keizersnede bevielen’, zegt Sofie. ‘Ik ging ervan uit dat dit bij mij dus ook het geval zou zijn. Ik was vier dagen overtijd toen mijn water brak. We reden naar het ziekenhuis en daar vroeg ik bijna onmiddellijk een epidurale. Een beslissing waar ik tot op de dag van vandaag nog steeds volledig achtersta, want mijn bevalling verliep zonder pijn. Ik had véél meer pijn verwacht, maar eigenlijk stelde het niets voor.’
‘Het moment dat ze ons zoontje in mijn armen legden, begon ik te huilen van geluk’, vertelt Sofie. ‘Ik kon bijna niet geloven dat ik na al die moeilijke jaren eindelijk mama was! Ondanks het grote geluk was de kraamperiode toch heel heftig! Lowie weende heel vaak omdat hij last had van krampjes en op die momenten midden in de nacht vroeg ik me soms af waaraan ik begonnen was. Gelukkig kregen we veel hulp van een vroedvrouw die aan huis kwam, want ik had die eerste weken het gevoel dat ik niets wist over mama zijn. Natuurlijk groei je daarin en moet je jezelf tijd geven.’
Me-time
‘Ik genoot enorm van de tijd dat we met ons drietjes thuis waren’, zegt Sofie. ‘Het was dan ook wennen toen Sam weer begon te werken en ik er helemaal alleen voor stond. Die dagen waren echt slopend. Ik had het gevoel dat ik alleen nog maar mama was, want er schoot geen tijd over om iets anders te doen. Ik cijferde mezelf volledig weg en was alleen nog maar bezig met Lowie. Ik weet dat ik hieraan moet werken en de laatste tijd lukt het me beter om wat me-time uit te trekken.’
Ik merk dat ik Lowie ook te vaak vergelijk met andere kindjes. Zo vond ik het moeilijk dat hij nog niet rolde en andere kinderen van zijn leeftijd wel. Ik moet gewoon in mijn oren knopen dat elk kindje zich anders ontwikkelt.
‘Mama zijn is geweldig, maar het is tegelijkertijd heel zwaar’, aldus Sofie. ‘Ik merk dat ik Lowie ook te vaak vergelijk met andere kindjes. Zo vond ik het moeilijk dat hij nog niet rolde en andere kinderen van zijn leeftijd wel. Ik moet gewoon in mijn oren knopen dat elk kindje zich anders ontwikkelt en me niet zo snel zorgen maken. Ik merk dat ik ook veel voorzichtiger ben. Vroeger was ik losbandig, maar nu zal ik niet snel meer iets gevaarlijk doen omdat ik weet dat Lowie op me rekent.’
Onvoorwaardelijke liefde
‘Ik ben elke dag zo dankbaar dat ik mama ben’, besluit Sofie. ‘Dat gevoel moest even groeien, want ik zat niet onmiddellijk op die roze wolk. Maar nu zie ik Lowie zo ontzettend graag! Ik kan het zelfs niet beschrijven hoe belangrijk hij voor mij is. Die liefde is onvoorwaardelijk! Ik weet niet of ik nog een kindje wil, omdat ik de liefde die ik voor Lowie voel nog niet kan delen met iemand anders. Ik weet ook niet of ik nog eens op natuurlijke wijze kan zwanger worden en ik weet niet of ik het mentaal aankan om terug een medisch traject aan te gaan.’
Voor de zwangerschapshoot zakten we af naar Budel. Het was een mooie herfstdag met dé perfecte zonsondergang. Ik voelde me enorm mooi!
Hier waren we nog heel even met ons tweetjes en in blijde verwachting van onze kleine spruit.
Onze suikerbonen en geboortekaartje waren in het thema van zeediertjes. Het kaartje werd ontworpen door Life Creations.
Herinneringen om nooit meer te vergeten.
Lowie had voor de fotoshoot zijn mooiste pakje aan. Het was nog een beetje te groot maar oversized is toch helemaal hip!
De eerste foto van ons gezinnetje. Het geluk spat ervan af!
Lowie was in het begin een slechte eter, wat me opnieuw onzeker maakte. Maar ondertussen eet hij elke dag 200 gram groentjes mét een glimlach!
Lowie is heel graag buiten. Hij geniet enorm van het kijken naar de wolken en bomen in onze tuin.
Ik maak veel foto’s met Lowie, ik ga later met plezier terugkijken op onze momenten samen.
Lowie is een hele alerte baby. Hij heeft alles graag gezien en doet dat het liefst vanuit zijn wipper.
Naam fotograaf: Fleur Brebels
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
