'Ik heb het gevoel dat ik elke dag een aantal uren te kort kom en dat ik nooit iets kan afwerken.'
Kim (31): ‘Ik had de behoefte om terug mijn eigen routine op te starten én me zo opnieuw mezelf te voelen. Op het werk ben ik gewoon Kim en niet alleen mama.’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Kim (31) moest na haar bevalling een nieuw ritme vinden tussen mama zijn en werken. Joshy (29) en zij zijn de trotse ouders van Leni.
‘Ik had tijdens mijn zwangerschap de typische kwaaltjes zoals misselijkheid en vermoeidheid, maar dat hield me nooit tegen om actief te blijven’, vertelt Kim. ‘Ik annuleerde bewust nooit iets omdat ik toch nóg meer moe zou worden als ik gewoon in de zetel zou blijven liggen. Ik herstelde een week voor de bevalling zelfs nog het dak van ons tuinhuis (lacht). Tot grote ergernis van mijn vriend die bleef benadrukken dat ik het echt wel rustig aan moest doen.’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Placenta
‘De allermooiste herinnering aan mijn zwangerschap is het moment waarop ik onze familie en vrienden het heuglijke nieuws vertelde’, aldus Kim. ‘Hun verbaasde en onmiddellijk erna gelukkige gezichten waren goud waard! Ik zei namelijk lange tijd dat ik nog niet klaar was voor kindjes, dus ze hadden het totaal niet verwacht. Zowel Joshy als ik hebben een broer, dus we vroegen hen als peter. Een ander onvergetelijk moment is de gender reveal. Iedereen kwam in het blauw of roze gekleed, afhankelijk of ze dachten dat het een jongen of meisje was. We stonden met onze rug naar iedereen toe en zij staken confetti- en rookkanonnen af. Die roze wolk over ons heen zien komen, was geweldig!‘
Ik heb het gevoel dat ik elke dag een aantal uren te kort kom en dat ik nooit iets kan afwerken. Ik ben een controlefreak, maar ik leerde wel al dat ik dit moet loslaten.
‘Ik was uitgerekend op 28 december’, aldus Kim. ‘Ik wilde absoluut niet op Kerst bevallen, dus ik probeerde al de trucjes uit het boekje zoals ananas eten om vroeger te bevallen. Daarna was het hopen dat ik niet op Nieuwjaar zou bevallen. Uiteindelijk werd ik op 2 januari ingeleid. Ik had een heel vlotte bevalling, maar helaas zat mijn placenta vast. Ik was helemaal over mijn toeren omdat ik mijn dochtertje wilde knuffelen in plaats van nog lang op die operatietafel te liggen, maar gelukkig kon Joshy me tot rust brengen.’
Controlefreak
‘Joshy koos de naam Leni’, vertelt Kim. ‘Hij wou een naam die je niet vaak hoort, maar die ook niet té speciaal is. Hij zag op sociale media een artikel over Heidi Klum waarin ze sprak over haar dochter Leni. Ik was onmiddellijk akkoord. Niemand van de familie wist dat ik zou ingeleid worden, dus we besloten hen te videobellen met Leni in onze armen. Als ik die filmpjes terugkijk, krijg ik nog steeds tranen in mijn ogen omdat iedereen zo oprecht gelukkig reageerde.’
‘Ik genoot enorm van de kraamperiode, want Leni is een flinke baby’, aldus Kim. ‘De grootste aanpassing was er toen ik na drie maanden opnieuw fulltime ging werken. Ik had enorm de behoefte om terug mijn eigen routine op te starten én me zo opnieuw mezelf te voelen. Op het werk ben ik namelijk gewoon Kim en niet alleen mama. Toch is het wennen, want ik heb het gevoel dat ik elke dag een aantal uren te kort kom en dat ik nooit iets kan afwerken. Ik ben een controlefreak, maar ik leerde wel al dat ik dit moet loslaten.’
Rotverwend
‘Die eerste maanden vonden we de lastigste omdat een baby dan vooral slaapt’, aldus Kim. ‘Nu ze al iets ouder is, begint ze dingen te ontdekken en te leren. Dat is geweldig om te zien! We zijn dan ook dolenthousiast bij elk klein sprongetje dat ze neemt. We nemen echt tientallen foto’s per dag en vooral de oma’s vinden het heerlijk dat ze zo kunnen meegenieten. Leni is het eerste kleinkind in de familie, dus ze wordt rotverwend.’
Die eerste maanden vonden we de lastigste omdat een baby dan vooral slaapt. Nu ze al iets ouder is, begint ze dingen te ontdekken en te leren. Dat is geweldig om te zien!
‘Mijn papa stierf toen ik amper zes jaar was’, besluit Kim. ‘Ik had zo graag gehad dat hij mijn dochtertje leerde kennen, hij zou zo trots geweest zijn. Dat is een van de redenen dat ik de sterke band tussen Joshy en Leni zo mooi vind, maar tegelijkertijd ook zo confronterend. We weten niet of we nog een tweede kindje willen omdat al onze aandacht voorlopig nog naar Leni gaat. Misschien binnen enkele jaartjes, maar zeker nog niet voor de nabije toekomst.’
Ik wist al enkele dagen dat ik zwanger was en wilde mijn vriend verrassen met het fantastische nieuws. Ik bestelde kleine schoentjes met daarbij de melding: ‘Wil jij mij leren mijn veters strikken?’ Enkele dagen daarvoor nam ik stiekem deze foto.
Ik kon mijn bolle babybuikje lang verstoppen, maar ik wilde toch heel graag een mooie herinnering aan die periode.
Fotograaf: @juliematthysphotography
Dit is het moment waarop we allemaal samen te weten komen dat we een meisje verwachtten. Velen waren heel verbaasd en ik ben dolgelukkig!
Op deze foto zijn mijn broer en vriend twee verschillende echo’s aan het vergelijken en zeggen ze hoe gek het is dat dat vruchtje op enkele maanden tijd een echte baby is. Ik vind dit een prachtige foto van een prachtig moment.
Mijn vriendinnen organiseerden een toffe babyshower voor me. Ik voelde me enorm geliefd!
De eerste foto van ons dochtertje. Vanaf nu zijn we een echt gezinnetje.
We lieten vastleggen hoe mini Leni was, met dit als prachtig resultaat.
Fotograaf: @juliematthysphotography
Vanaf de eerste week gaat Leni op zondag mee naar de voetbal om te supporteren voor papa.
Papa slaapt graag uit en dat doet Leni na haar flesje ook. Het liefste dicht bij papa. Ik zie nu al dat het een papa’s kindje zal worden en dat is helemaal prima. Ze is de enige vrouw met wie ik Joshy wil delen.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
