‘Maar ik heb geduld, ik weet dat dit ooit wel zal beteren.’
Sarah (26): ‘Het minst leuke aan mama zijn, zijn de onderbroken nachten. Ik zou zo graag nog eens een nacht kunnen doorslapen!’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Sarah (26) was al plusmama van twee meisjes. Stijn (40) en zij zijn nu de trotse ouders van Felix.
‘Stijn en ik leerden elkaar kennen op het werk’, vertelt Sarah. ‘Ik was toen 21 en hij 35. Hij had al twee dochtertjes uit zijn vorige relatie, dus ik werd meteen plusmama. Ik wist toen niet zeker of ik zelf kinderen wou. Maar hoe langer ik hielp bij de opvoeding van de twee meisjes, hoe meer ik ervan genoot en het toch begon te kriebelen om er eentje van ons twee te krijgen. Ik stopte met de pil die ik al zeker tien jaar nam, dus ik dacht het het wel een tijdje zou duren voor ik in verwachting zou zijn. Drie maandjes later was ik al zwanger!’
Acne
‘Van zodra ik zwanger was, kreeg ik last van hardnekkige acne’, zegt Sarah. ‘Mijn hele gezicht stond vol en ook mijn nek, schouders en rug. Verschrikkelijk! Verder had ik enkel wat last van mijn lage onderrug. Mijn vriend en ik hadden gepland om samen de Dodentocht te stappen, waar we het goede nieuws ook vertelden aan onze familie! Helaas moest ik opgeven door de lage rugpijn. In hetzelfde weekend verklapten we het geweldige nieuws aan mijn plusdochters. We staken een paar babypantoffels en een echo in een doosje, en ze waren in de wolken!’
Van zodra ik zwanger was, kreeg ik last van hardnekkige acne. Mijn hele gezicht stond vol en ook mijn nek, schouders en rug. Verschrikkelijk!
‘Toen we te weten kwamen dat we een zoontje verwachtten, waren we in de wolken’, aldus Sarah. ‘Het is het eerste en laatste jongetje langs de kant van m’n vriend, dus hij kan zijn achternaam verder laten leven. De zwangerschap verliep verder heel vlot. Ik bleef sporten, ging zo lang mogelijk werken, maakte de babykamer helemaal in orde en trok zelfs nog op reis!’
Angst voor naalden
‘Ik werd ingeleid toen ik 41 weken ver was’, aldus Sarah. ‘Ik was een beetje teleurgesteld dat de bevalling niet vanzelf is gestart, maar ik legde me er snel bij neer. Met een gevulde valies gingen we op woensdag naar het ziekenhuis waardoor ik een echt vakantiegevoel had (lacht). Ik had niet echt een geboorteplan, al had ik wel een lichte voorkeur om in bad te bevallen. Maar ik was openminded, want ik weet dat er tijdens de bevalling zelf nog veel kan gebeuren of veranderen.’
Ik heb echt een grote angst voor naalden! Ik had meer schrik voor die naald, dan om een baby uit mijn lijf te persen, maar ik besloot toch een epidurale te vragen.
‘Toen ze mijn vliezen braken, kreeg ik mijn eerste weeën en die voelden aan als erge buikkrampen’, vertelt Sarah. ‘Toen ze steeds heviger en heviger werden, voelde ik me enorm slecht. Ik wilde in bad gaan om de pijn wat te verlichten, maar dat werd me afgeraden omdat ik nog niet veel ontsluiting had en de weeën konden stilvallen door het warme water. Ik heb echt een grote angst voor naalden! Ik had meer schrik voor die naald, dan om een baby uit mijn lijf te persen, maar ik besloot toch een epidurale te vragen.’
Keizersnede
‘De pijn ebde weg, maar ik bleef op 5 centimeter ontsluiting steken’, zegt Sarah. ‘De gynaecoloog voelde dat het hoofdje van onze baby ergens gekneld zat, dus we besloten een keizersnede te kiezen omdat ik toch al twaalf uur bezig was. Toen ging alles heel snel en na amper tien minuutjes op de operatietafel hoorde ik ons baby’tje huilen! Na een korte check-up legden ze hem op mijn borst. Hij was prachtig en ik was zo trots!’
De gynaecoloog voelde dat het hoofdje van onze baby ergens gekneld zat, dus we besloten een keizersnede te kiezen omdat ik toch al twaalf uur bezig was.
‘Ik was nog nooit eerder geopereerd en de pijn na een keizersnede vond ik echt verschrikkelijk’, aldus Sarah. ‘Ik vond het ook vervelend dat ik voortdurend om hulp moest vragen. Gelukkig waren de vroedvrouwen superlief. Ik weende toen ik het ziekenhuis moest verlaten omdat ik hen ging missen. Als ik mocht kiezen, dan was ik twee weken in het ziekenhuis gebleven (lacht)!’
Borstvoeding
‘Ik vind het geweldig op mama te zijn’, zegt Sarah. ‘Ik merkte dat het zorgzame in mij zat toen ik mijn twee plusdochters hielp opvoeden, maar nu ik zelf mama ben ervaar ik dat nog intenser! Ik dacht dat ik een heel bezorgde, zenuwachtige mama zou zijn, maar tot mijn grote verbazing blijf ik altijd kalm als ik onze baby hoor huilen. Ik hou enorm van Felix de borst geven, die momenten geniet ik enorm. Het minst leuke aan mama zijn, zijn ongetwijfeld de onderbroken nachten! Ik zou zo graag nog eens een nacht kunnen doorslapen én uitslapen! Maar ik heb geduld, ik weet dat dit ooit wel zal beteren.’
Met deze foto maakten we op onze sociale media bekend dat ik zwanger was.
In een houten kistje dat ze samen openmaakten zat een echo en een paar babypantoffels. Ze waren in de wolken!
Ik was ongelooflijk trots op mijn mooie buik die mijn baby’tje 41 weken lang heeft beschermd.
Fotograaf: Imagine Photo
De vroedvrouw nam foto’s tijdens de keizersnede. Ik kon door een doek dat er voor hing, niks zien, maar dankzij de foto’s heb ik toch het gevoel dat ik de keizersnede bewust heb meegemaakt.
Deze foto werd een dag na de bevalling getrokken. Mijn gezicht staat nog steeds vol acne, maar mijn hart is vol liefde.
Felix is een rustige en vooral gelukkige baby. Het is een kleine hartendief.
Fotograaf: Marlies De Boeck
Ze zijn zo fier op hun kleine broertje.
Fotograaf: Marlies De Boeck
Trotse mama en papa.
Ik sukkelde twee weken met pijnlijke tepels en kloven, maar omdat hij van in het begin goed dronk, bleef ik doorgaan. Nu is het genieten!
Mijn eerste Moederdag als een échte mama! Andere jaren kreeg ik van mijn partner en van mijn plusdochters ook cadeautjes. Maar dit jaar kreeg ik dubbel zoveel!
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
