‘Advies van anderen, ook al is het vaak met goede intenties, maakt me dan ook gek!’
Jana (28): ‘Ik ben soms heel onzeker over hoe ik het doe als mama’
En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Jana (28) had zwangerschapsdiabetes én een spoedkeizersnede. Nils (32) en zij zijn nu de trotse ouders van Tiebe.
‘Toen het doosje van mijn pil bijna leeg was, beslisten Nils en ik om geen nieuw voorschrift te gaan halen’, vertelt Jana. ‘Ik nam mijn laatste pil een week voor kerst. Ik had in februari een vroege shift, maar onderweg naar mijn werk werd ik plots kotsmisselijk! Ik dacht nog dat ik iets verkeerd at de avond ervoor, maar besloot eenmaal thuis voor alle zekerheid toch een zwangerschapstest te doen. Tot mijn grote blijdschap stonden er twee streepjes op: ik was zwanger!’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Zwangerschapsdiabetes
‘Helaas kon ik niet genieten van mijn zwangerschap’, gaat Jana verder. ‘Al op elf weken kreeg ik last van mijn bekken en na de suikertest kreeg ik te horen dat ik zwangerschapsdiabetes had. Ik kreeg dit niet onder controle en moest insuline spuiten. Er vloeiden heel wat traantjes, maar gelukkig niet enkel van verdriet. We maakten ondanks de kwaaltjes en ongemakken, ook heel wat mooie momenten mee! Zo krijg ik nog steeds kippenvel als ik terugdenk aan toen we voor het eerst het geslacht van onze baby te weten kwamen. Ons zoontje voelen schoppen in mijn buik hielp ook om de pijn te vergeten.’
Al op elf weken kreeg ik last van mijn bekken en na de suikertest kreeg ik te horen dat ik zwangerschapsdiabetes had. Ik kreeg dit niet onder controle en moest insuline spuiten.
‘Toen ik op 37 weken op controle ging bij de gynaecoloog had ik zonder het te weten al drie centimeter ontsluiting’, vertelt Jana. ‘Ik zou de week erop dus moeten bevallen, terwijl het oorspronkelijke plan was om pas ingeleid te worden op 38 weken. Ik was wat in paniek, maar na een goed gesprek met mijn vriend Nils kozen we om de woensdag erop ons kindje ter wereld te laten komen. De avond ervoor gingen we nog eens goed eten met ons tweetjes (lacht).’
Baarmoederontsteking
‘Tijdens de arbeid voor de bevalling daalde de hartslag van ons zoontje bij elke wee’, aldus Jana. ‘Ze plaatsten elektrodes op zijn hoofdje om alles te controleren en toen werd beslist om toch een spoedkeizersnede uit te voeren omdat zijn toestand achteruit ging. Alles ging plots zo snel en voor mij was het de hel! Ik had veel pijn ondanks de epidurale, ik vond Nils niet in het OK en ik hoorde de dokter code rood zeggen. Ik schoot nog meer in paniek en kreeg extra verdoving waardoor ik volledig van de kaart was. Toen ik opnieuw wakker werd, zat Nils met ons zoontje naast me. Het voelde surreëel, want ik had niet gevoeld dat ik ons kindje op de wereld zette. Gelukkig kreeg ik snel dat mamagevoel door veel te knuffelen met Tiebe.’
Ik had veel pijn ondanks de epidurale, ik vond Nils niet in het OK en ik hoorde de dokter code rood zeggen. Ik schoot nog meer in paniek en kreeg extra verdoving waardoor ik volledig van de kaart was.
‘De eerste weken verliepen ook niet vlotjes, want door de spoedkeizersnede had ik te veel pijn om voor Tiebe te zorgen’, zegt Jana. ‘Nils en de vroedvrouwen namen alles uit mijn handen. Eenmaal thuis kreeg ik plots hoge koorts en bleek dat ik een zware baarmoederontsteking had waardoor ik opnieuw een week in het ziekenhuis moest blijven. Gelukkig haalden we die tijd ondertussen al helemaal in!’
Onzeker
‘Ik ben soms heel onzeker over hoe ik het doe als mama’, zegt Jana. ‘Terwijl iedereen me wel altijd vertelt dat ik goed bezig ben. Het is soms gewoon heel lastig als Tiebe huilt om te weten wat hij precies nodig heeft. Advies van anderen, ook al is het vaak met goede intenties, maakt me dan ook gek! Ik vind het wel heerlijk om mama te zijn, Tiebe is ook zo’n lieve en vrolijke baby! Ook Nils en Tiebe samen zien spelen of slapen, maakt me intens gelukkig. Ik droomde altijd van twee kindjes, maar door die spoedkeizersnede ben ik een beetje beginnen twijfelen. We zien wel wat de toekomst brengt.’
Deze foto maakten we toen ik 14 weken zwanger was en deelden we op sociale media om bekend te maken dat we een kindje verwachtten.
Ik was 35 weken ver op deze foto. Op mijn bovenbenen en op mijn buik zie je dat ik insuline moet spuiten.
De eerste ontmoeting met Tiebe. Dit is een van mijn favoriete foto’s.
Op deze foto zie je mijn epidurale nog zitten. Als ik ernaar kijk voel ik de pijn opnieuw van wat zich een paar uur daarvoor afspeelde.
We kozen een lama op het kaartje omdat dit het favoriete dier is van Nils. Het lijkt op een concertticket omdat we graag naar festivals en concerten gaan met ons tweetjes
Het allereerste moment thuis, dit voelde zo goed.
Onze newbornshoot ging door op de Kesselse heide. We hadden geluk met het weer, want het was al eind oktober.
Fotograaf: Shauni.Fotografie
Ik ben echt verliefd op ons zoontje!
Fotograaf: Shauni.Fotografie
Tiebe is een echte genieter! Ik hou van deze foto omdat zijn oogjes zo fonkelen.
Nog meer mama’s over het moederschap:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
