Anaïs: ‘Stromae kreeg het onmogelijke voor elkaar: Amerikanen een andere taal aanleren’

Anaïs verhuisde voor de liefde naar New York. Terwijl ze daar haar leven opbouwt, de stad ontdekt en nieuwe Anaïs vrienden maakt, mist ze soms de oude, zoals Arkasha.

Liefste Arkasha,

Het ondenkbare is gebeurd. Mijn Mexicaans lief had deze week de ballen om mijn Nederlandse uitspraak te verbeteren. ‘It’s pronounced “melk”‘, zei hij tijdens het boodschappen doen. ‘Not “mellek”. Bijna had ik gereageerd met ‘wellek?’, maar ik bedacht me dat er eigenlijk wel een grond van waarheid in zit. Na bijna drie jaar in het buitenland te wonen verlies ik namelijk voeling met mijn moedertaal. Gemakkelijkheidshalve grijp ik geregeld terug naar de Antwerpse klanken, maar ik gooi er vaker dan me lief is Engelse woorden tussen en twijfel over het minste bij spreekwoorden en gezegdes. Om nog maar te zwijgen over mijn kennis van de huidige jongerentaal. Gebruikt er overigens nog iemand yolo of foemp?

Deze week mocht ik me echter nog eens onderdompelen in het Belgengevoel, al was het dan wel in het Frans. Ach, in tijden van voetbal is er van een taalgrens geen sprake en zijn we eindelijk met z’n allen tous ensemble. Samen met 20.000 anderen stond ik met een paar vrienden in een uitverkocht Madison Square Garden te kijken naar Stromae, de man die het onmogelijke voor elkaar kreeg: Amerikanen een andere taal aanleren. Waar wij het nog moesten doen met Fanfreluche est une poupée (hee hee hee), krijgt de schoolgaande jeugd hier ‘Alors on danse’ op hun plateau. Het resultaat was prachtig, de hele zaal zong mee (hee hee hee).

Nog geen 24 uren later mochten we dat trotse Belgengevoel alweer laten varen, onze Rode Duivels deden het namelijk net iets minder formidable. We wonnen tegen de Canadezen, maar mijn lief leerde die dag spontaan de term ‘potteke stamp’. Aangezien de match hier om 14 u ‘s middags werd uitgezonden, hadden de meesten in ons geïmproviseerde fandorp speciaal een halve dag verlof genomen, iets wat de gemiddelde Amerikaan nooit zou doen, de voetbalgekte is hier nog steeds niet volledig doorgebroken.

Andersom zijn we duidelijk vatbaarder voor invloeden van over ‘t water. Op sociale media zie ik Europese vrienden Thanksgiving of Halloween vieren, soldenjagen met Black Friday, en gender reveals en babyshowers organiseren. Niets mis met nieuwe tradities, maar ik vraag me soms af of we niet beter wat selectiever zouden zijn. Blinde koopdrang en over the top reveals hoeven wat mij betreft geen Belgisch fenomeen te worden. Geef dan liever de oude tradities een update. Laat bijvoorbeeld tv-monument Ben Crabbé Blokken presentereren met een hippe fedora op z’n hoofd en vraag aan de sint om eindelijk die verdomde Zwarte Pieten uit te vegen. Maar bescherm alsjeblieft de Kalmthoutse Heide voor er iemand per se ‘It’s a girl!’ met een vlammenwerper in wil schrijven.

Anaïs

Lees ook:

• ‘Ik werd een van de drie kneusjes die 250 euro werd beloofd om pas de volgende vlucht te nemen’
• ‘Ik roep mijn stem schor, maar stok wanneer ik een huilende vrouw zie voorbijkomen’
• ‘Tante Mieke, die had gehoord dat M. dit jaar ““met Arkasha”” naar het familiefeest zou komen, vroeg of hij een hond had gekocht’