Anaïs verhuisde recent naar New York. Terwijl ze daar haar leven opbouwt, de stad ontdekt en nieuwe vrienden maakt, mist ze soms de oude, zoals Arkasha.
Hey Arkasha,
‘Er zijn van die momenten die onverwachts een relatie definiëren. De eerste keer dat het met hem gebeurde, was na een lange herfstwandeling in het park. Natgeregend deden we onze klamme kleren uit, om ze vervolgens te laten drogen op de chauffage. Er was geen fles champagne of een zacht, knetterend haardvuur, maar slechts een karaf kraantjeswater en een knisperende zak chips. Terwijl er zich onder onze jassen een plasje water vormde op het parket, lagen wij samen languit in de zetel.’
‘Hij was voor de tweede keer op bezoek in Antwerpen, had eindelijk mijn vrienden en ouders ontmoet, en zei voorzichtig dat hij “really really liked me”. Na een gespeelde “och, you do?” vloeide dat voort in onze allereerste “I love you’s”. Het moment dat ik wist dat ik een toekomst met hem wilde, was gek genoeg pas nádat ik naar New York was verhuisd. De hele onderneming was tot dan toe een wilde gok geweest; een sprong in het diepe met een flinke scheut “yolo!” – tegen de zenuwen – erbovenop.’
‘Het gebeurde toen ik nog maar net hier woonde en in m’n loopkleding op verkenning ging in Central Park. Ik was hard tegen het cement geknald en mocht als gevolg enkele kiezeltjes uit m’n versgeraspte knie prutsen. Niet goed wetende waar ik eigenlijk was en hoe ik thuis zou geraken, belde ik hem op. Hij cancelde zonder twijfel z’n meeting en ging naar mij op zoek.’
‘Na enkele vage aanwijzingen (‘no, that óther tree in the big park’), vond hij me als een verloren kleuter in de supermarkt, snikkend op de grond. De stress van de verhuis was er in één keer mee uit gekomen, ik voelde me radeloos. Vrezend dat hij me maar een emotioneel wicht vond, zette ik me schrap voor een “allé, wat is ’t nu weer?” maar hij veegde m’n tranen weg en wandelde rustig mee naar huis.‘
‘Het moment dat me deed beseffen dat hij me onvoorwaardelijk graag ziet, gebeurde vorig weekend. We waren met enkele vrienden op een feestje in Brooklyn en de sfeer zat er goed in. Het was zo een van die avonden waarop alles klopte: het gezelschap, de muziek, mijn outfit. Na enkele uren opzwepend gedans, mascaravlekken en plakpollen van het zweet, verlieten we ’s morgens vroeg de club.’
‘Maar het was té plezant geweest, en terwijl we in de taxi richting Manhattan reden, voelde ik me met elke bocht misselijker worden. Verdomme, I drank too much, burpte ik m’n lief in het gezicht. Ik sloot m’n ogen en hoopte vurig op een lang, rood licht. Terwijl de chauffeur door de straten scheurde, zag mijn lief me meer en meer verkrampen, en dus vormde hij in paniek een kommetje met z’n handen. “Don’t worry, I’ll clean it up”, stamelend. Vanaf dan weet ik: “I love you” is voor cleane romcoms, dit is snuff stuff voor gevorderden.
Anaïs
Lees de vorige brieven van Arkasha & Anaïs:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
