Arkasha woont in Antwerpen. Over alles wat goed gaat in haar leven, en zeker over alles wat misloopt, schrijft ze naar Anaïs, die in New York woont. Deze week: verbouwen.
Hey Anaïs,
Met carnaval kreeg ik een reminder. Twee jaar geleden, echt nét voor corona uitbrak, was ik met twee vriendinnen in Rio de Janeiro. We dosten ons volledig uit in de couleur locale. We kochten korte topjes, glitterende rokjes, diademen met veren en blinkende bodystickers. We gingen op de foto met Braziliaanse vrienden (zie foto) en dansten mee in verschillende carnavalsstoeten. Ons geld voor bier verstopten we in een buidel op ons kruis, waar onze hotpants maar net over pasten. Vrij van zorgen mengden we ons in deze heerlijke, stralende, kleurrijke massa.
Terwijl ik de foto’s bekeek, besefte ik: de wereld van toen is niet meer dezelfde. Het contrast kon eigenlijk niet groter zijn. Een week na onze terugkomst uit dé carnavalsstad der carnavalssteden (sorry Aalst), ging de wereld op slot. En nu corona langzaam maar zeker een controleerbaar probleem lijkt te worden, is het oorlog in Oekraïne. De zorgeloze vreugde die je op die carnavalsfoto’s ziet, bestaat nu niet meer. Of ligt dat aan mij?
Mijn persoonlijke wereld is namelijk ook niet meer dezelfde. Ik, de eeuwig twijfelende fladderaar, heb me geëngageerd voor een verbouwproject, met een man die ik nog maar een half jaar ken. Op het moment dat ik aan die foto’s in Rio word herinnerd, sta ik in een badkamerwinkel een toiletpot te kiezen. Van stralende paradijsvogel in Rio naar burgerlijke trut in den Desco. Who am I even?!
Alle beslissingen over de verbouwing nemen we op één avond. De overige avonden blijven over om samen te koken, romcoms te kijken, ijsjes te eten en... sexy time.
Maar, en nu komt de moraal van het verhaal, mijn lief en ik zagen dit aankomen. We beseften maar al te goed dat verbouwen alle sexiness integraal uit je relatie zuigt. Dat hebben we namelijk meerdere keren zien gebeuren bij vrienden. ‘Doe. Het. Niet.’ zei een van hen. Verbouwen vond hij de ultieme relatietest, ‘meer nog dan kinderen krijgen’. Om de romantiek in onze prille relatie niet volkomen door gevelisolatie en hoogrendementsglas te laten uitdoven, bedachten mijn vriend en ik dus een plan. Eén keer per week houden we een vergadering waarin we alles bouwgerelateerd in één keer bespreken. We zetten krijtlijnen uit, tonen elkaar ideeën, vullen Excels, hakken knopen door. We noemden het ‘ conquer time’.
Ja, ik hoor het je al denken, in een trouwspecial is een brief over verbouwen wel erg onromantisch. Maar weet je, door die besprekingen te bundelen, is ons dagelijks leven vrij van beslissingen nemen over den bouw. De overige avonden blijft er tijd over om samen te koken (hij snijdt, ik kruid), romcoms uit onze jeugd te kijken (Notting Hill én Coyote Ugly), ijsjes te eten in de zetel (hij met karamel, ik met cookies) en… sexy time. Zouden die veren nog ergens liggen?
Arkasha
Lees de vorige brieven van Arkasha & Anaïs:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
