Mijn schoonmoeder in de Berlijnse club: ‘Ik zie hier niets wat ik in de eighties in Knokke niet heb gezien.’
COLUMN: ‘Mijn schoonmoeder kwam tot de conclusie dat ze een aantal essentiële ervaringen miste, dus stelde ze een bucketlist op’
Catherine houdt van haar lief, hotelbedden en ketchup. Tot de dag dat zelfspot een olympische discipline wordt, deelt ze hier elke week haar avonturen.
Hip hip hoera, mijn schoonmoeder is 60 jaar. Voor je denkt dat ik geen manieren heb: in tegenstelling tot generatiegenoten die hun geboortejaar angstvallig geheimhouden, heeft zij absoluut geen problemen met haar leeftijd. Integendeel, ze is er trots op! Ik vind dat bewonderenswaardig en ook gewoon f*cking cool (excuseer, ik weet dat ze vloeken haat).
Net als bij elk rond getal ging de aanloop naar die verjaardag gepaard met enige vorm van introspectie. Ze keek terug op haar leven tot dusver en zag dat het goed was. Een uitdagende job, een zelf ontworpen droomhuis en twee welgemanierde kinderen, van wie ik er een mijn lief mag noemen. Toch ontbrak er nog iets. Nu ja, een aantal zaken. Mijn schoonmoeder kwam tot de conclusie dat ze een aantal essentiële ervaringen miste, dus deed ze wat elke vrouw in haar positie zou doen: ze stelde een bucketlist op.
Mijn schoonmoeder in de Berlijnse club: ‘Ik zie hier niets wat ik in de eighties in Knokke niet heb gezien.’
Voor haar 60ste verjaardag zou ze 1. gaan clubben in Berlijn, 2. een joint roken, 3. een tattoo laten zetten en 4. skydiven. Kortom, zaken die elke zichzelf respecterende zestiger moet hebben gedaan. Nummer 1 kon ze vrij snel afvinken. Samen met haar dochter zakte ze af naar de meest legendarische discotheek van de Duitse stad en stak ze zonder omkijken een lange rij hoopvolle technotoeristen voorbij. Guestlist b*tches (nogmaals sorry)! In de duistere krochten van de keet zag ze twijfelachtige dingen, maar – ik citeer – ‘niets wat ik tijdens de eighties in Knokke niet gezien heb.’
Voor punt 2 van de bucketlist schakelde ze haar schoondochter in. Ik, dus. Na ontelbare hints had ik eindelijk door wat er van mij verwacht werd en stak ik de Nederlandse grens over, op zoek naar de dichtstbijzijnde coffeeshop. Mijn kerstcadeau voor haar was vorig jaar één vakkundig voorgerolde pretsigaret. Ze rookte die enkele weken later in één keer op. Item 3 op de lijst vergde iets meer voorbereiding. Ze kalligrafeerde de initialen van haar kinderen kunstig op een servet en trok na lang beraad naar de tatoeëerder. Sindsdien sieren de letters haar bovenarm en wacht ik op de dag dat iemand mijn naam in inkt laat vereeuwigen. Mama?
De laatste uitdaging ging mijn schoonmoeder op het nippertje aan. Op de dag van haar 60ste verjaardag trakteerden wij op een parachutesprong. Toen ze na een val van 4.500 meter weer met beide benen op de grond stond en haar bucketlist officieel had afgewerkt, vroeg ik haar: ‘Wat nu?’ ‘Rustig oud worden’, lachte ze.
Meer columns van Catherine:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
