COLUMN: ‘Aanslagen, Brexit, the Donald... Het nieuwsoverzicht van 2016 leest als een deprimerend alfabet’

Je hebt ze vast al gezien, die memes waarbij mensen in twee foto’s uitdrukken wat een catastrofe 2016 was. Het eerste plaatje stelt de persoon in kwestie aan het begin van het jaar voor, het tweede dezelfde persoon 365 dagen later. Van Daniel Radcliffes onschuldige kindergezichtje in de eerste 'Harry Potter'-film tot diezelfde acteur jaren later als kettingrokende dogwalker in 'Trainwreck'. Van een guitige Britney anno 'Baby One More Time' tot een kaalgeschoren popster die op het punt staat een autoruit in te slaan. Van Leonardo DiCaprio die feestelijk het glas heft in 'The Great Gatsby' tot Leo die "verkracht" wordt door een beer in 'The Revenant'. Je begrijpt het wel...

De reden waarom het internetgrapje zo goed werkt, is dat het pijnlijk accuraat blijkt. Want eerlijk: we hebben een rotjaar achter de rug. Aanslagen, Brexit, crisis in het Midden-Oosten, the Donald... Het nieuwsoverzicht van de voorbije maanden leest als een deprimerend alfabet. Moest je niet huilen om het overlijden van Bowie, Prince of Cohen, dan wel om dat van gorilla Harambe. Op de laatste dagen van dit jaar des onheils lijkt er dan ook niets anders op te zitten dan doelloos voor je uit staren en hopen dat 2017 een tikkeltje beter wordt.

Begin bij de kleine dingen, zoals jezelf graag zien. In mijn geval: inclusief die bizarre moedervlek op mijn linkerhand.

Of toch niet? Oké, 2016 had z’n gebreken, maar misschien is het onze taak om daar nu mee aan de slag te gaan. Om de spreekwoordelijke citroenen uit te knijpen en er limonade van te maken. Of, fuck it, een shot tequila! Begin bij de kleine dingen, zoals jezelf graag zien. Warts and all, zoals ze zeggen. Of in mijn geval: inclusief die bizarre moedervlek op mijn linkerhand. De huidanomalie waarover ik het heb, is compleet onschadelijk, maar wel nogal aanwezig. Zo aanwezig, zelfs, dat een klasgenootje ooit vroeg of er een kwak Nutella op mijn hand hing. Trots vertelde ik hem toen dat de spikkel choco in feite een blauwe nevus was, een zeldzame soort moedervlek die vroeger als teken van adel werd beschouwd. Aldus mijn huidarts.

Wat ik eigenlijk wil zeggen met die moedervlekmetafoor; is: gebreken zijn oké. Ze maken je wie je bent en ze maken je sterker. Laat het met alle shit die we het afgelopen jaar over ons heen hebben gekregen net zo zijn. If 2016 didn't kill us, it can only make us stronger. Toch? Nieuwe ronde, nieuwe kansen. En mits een beetje moeite kunnen we over 12 maanden misschien een minder mistroostige meme posten. Eentje van Leo die het glas heft, gevolgd door een van Leo die zijn Oscar in ontvangst neemt, bijvoorbeeld. Schol, salut en gelukkig nieuwjaar!

Deze column verscheen in Flair op 27 december.

Vorige columns van Catherine:

• COLUMN: 'Haar onvriendelijkheid deed me bijna nostalgisch terugblikken op het Ijzeren Gordijn'
• COLUMN: 'Volwassen zijn is niet langer alles aan je moeder vragen. Je belt haar hoogstens op als je ziek bent en een thermometer wil'
• COLUMN: '"Ben je zenuwachtig?" vroeg ze. "Niet echt", zei ik, "Ik heb tattoos, dus ik kan wel tegen pijn." Not!'

Lees alle columns van Catherine op flair.be/columncatherine.