'Wanneer hij echter iets te melden had, reageerde ik enthousiast en ogenblikkelijk, als een klein kind dat eindelijk aandacht krijgt.'
COLUMN: ‘Telkens ik mijn hart bij hem luchtte, bleef de tekstballon dagenlang op ongelezen staan’
Catherine houdt van haar lief, hotelbedden en ketchup. Tot de dag dat zelfspot een olympische discipline wordt, deelt ze hier elke week haar avonturen.
‘Hey, ik moest aan je denken. Stuur mij eens?’ Smiley Het bericht bereikt mij om twee uur ‘s nachts op een zaterdagnacht, wanneer ik allang lig te slapen. Zondagochtend is de melding het eerste wat ik zie wanneer ik in het donker naar mijn telefoon grijp en slaapdronken mijn wekker afdruk. Hoewel we nog Facebookvrienden zijn, heb ik de afzender van het bericht al bijna vier jaar niet gesproken. Ooit had ik gevoelens voor hem. Die gevoelens verkrampten tot een gebroken hart om uiteindelijk langzaam weg te ebben. Zo gaat dat.
Na de breuk kwam de vriendschap en die hield eeuwen stand, al zal dat niet aan hem gelegen hebben. Terwijl ik plichtsbewust verjaardagswensen sms’te en menig postkaartje stuurde van op vakantie, kreeg ik doorheen de jaren gelukwens noch ansichtkaart terug. Toen ik op de Gentse Feesten – zat, eenzaam – opperde om te trouwen als we op ons veertigste nog single waren, luidde zijn riposte droog: ‘Waarom?’
Ongedefinieerde zaken beschrijf je beter in het Engels, dan blijven ze lekker vaag. Hook-up, fuckbuddy, friend with benefits.
Tja, waarom? Vier jaar geleden stelde ik mij dezelfde vraag. Ik besloot dat het genoeg geweest was en beëindigde eenzijdig onze unilaterale vriendschap. Zoals verwacht maar ook gevreesd volgde er geen bericht. Terugbladerend in onze chathistorie was het zonneklaar. Telkens ik mijn hart luchtte, bleef de tekstballon dagenlang op ongelezen staan. Wanneer hij echter iets te melden had, reageerde ik enthousiast en ogenblikkelijk, als een klein kind dat eindelijk aandacht krijgt.
Daarom blijf je beter niet bevriend met exen. Ex. Moet ik hem wel zo noemen? Ex-crush misschien. Ongedefinieerde zaken beschrijf je beter in het Engels, dan blijven ze lekker vaag. Hook-up, fuckbuddy, friend with benefits. Welke vriend? Welke voordelen? Niets kwetst zoals de moedertaal. Eén term vat hem nog het beste samen: fuckboy. Vindt zichzelf het middelpunt van het heelal en speelt met je gevoelens alsof het hacky sacks zijn. Ja, hij heeft thuis een hacky sack, en een Fatboy in plaats van een zetel.
Wanneer ik twee dagen later op zijn vier jaar uitgesteld bericht reageer met geveinsde desinteresse, wijt hij zijn tijdelijke belangstelling aan de drank. ‘Sorry, drunk texting.‘ De uitwisseling die volgt, is kort. Ik ben gelukkig, hij getrouwd. We hebben allebei een kat. Wanneer ik pols of hij nog steeds in Gent woont, blijft mijn vraag opnieuw onbeantwoord en krijg ik onmiddellijk spijt van het gesprek. Kon ik de tijd maar terugdraaien. Had ik maar niks gezegd. Of beter, iets snedigs getypt: ‘Hey, ik moet zelden aan je denken. Stuur mij eens niet?’ Smiley
Meer columns van Catherine:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
